menu

Focus - Focus 8 (2002)

mijn stem
3,00 (25)
25 stemmen

Nederland
Rock
Label: Musea

  1. Rock & Rio (3:28)
  2. Tamara's Move (Allegro-Adagio-Allegro) (5:18)
  3. Fretless Love (6:09)
  4. Hurkey Turkey (4:15)
  5. De Ti O de Mi (6:30)
  6. Focus 8 (6:19)
  7. Sto Ces Raditi Ostatac Zivota (5:26)
  8. Neurotika (3:47)
  9. Brother (5:40)
  10. Blizu Tebe (6:38)
  11. Flower Shower * (5:42)
  12. Flute Solo * (2:56)
  13. Hocus Pocus * (5:44)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 53:30 (1:07:52)
zoeken in:
Stijn_Slayer
Ik blijf me er gewoon aan storen dat hier de naam Focus boven staat. Focus = Akkerman + Van Leer. Dit is van Leer met een coverbandje. Jan Dumée kan natuurlijk nooit op tegen de beste gitarist van Nederland, en één van de beste ter wereld.

Ik heb de DVD Live in America, en daarin wordt absoluut duidelijk dat Jan Dumée een zeer goede gitarist is. Echter, als componist stelt hij niet veel voor. De composities uit de tijd van Akkerman zijn ontzettend veel sterker en ingewikkelder. Die composities zijn sterker dan die van King Crimson en kunnen zich makkelijk meten met die van een band als Camel. Van Dumée hoef je al niet eens onverwachte maatwisselingen te verwachten. Je ziet het ook op deze CD. Geen enkele compositie als Eruption. 6 minuten kan Dumée al niet boeien, dus laat staan 23 minuten.

Daarnaast wil Dumée zich nog wel eens schuldig maken aan het 'snel spelen om het snel spelen'. Gevoelloos (en dan ook nog met de nodige foutjes af en toe) raced hij die gitaarhals af, daar zit ik gewoon niet op te wachten.

Nu kan het natuurlijk zo zijn dat het in de studio beter was, vandaar dat ik deze toch maar beluisterd heb. Helaas... nog minder zelfs. Duidelijk is dat er goede muzikanten aan het werk zijn, maar het is gewoon niet spannend en gevoelloos. Het begint al met een van de minste Focus nummers: Rock & Rio. Laat dat jodelen toch eens los, dat is leuk voor een keertje...

Thijs van Leer is over de hele plaat dominant aanwezig met z'n orgel, maar doet eigenlijk niets wat nou echt bijzonder is. Meestal zorgt hij gewoon voor een 'behang' waaraan Dumée zijn gitaarspel kan ophangen. Z'n fluitspel is degelijk.

Tot overmaat van ramp probeert Dumée in Fretless Love dan ook nog Akkerman's stijl een beetje te imiteren, tja, dan graaf je helemaal je eigen graf.

Ik zat er al op te wachten, en in Hurkey Turkey komen we het vervolgens weer tegen: Dumée raced weer over die hals heen. Het gaat gewoon nergens heen. Akkerman die op gehoor speelt legt er veel meer gevoel in.

Bij de Ti O de Mi, Focus 8 en Sto Ces Raditi Ostatac Zivota val je gewoon bijna in slaap, het is echt tenenkrommend. Neurotika klinkt beter, maar weer dat gejodel. Een mislukte poging om jeugdsentiment op te wekken lijkt het wel.

Brother gaat het ene oor in en het andere oor uit, op Live in America was dit nummer helemaal een verschrikking. Blizu Tebe kan er mee door, en dan is deze kwelling eindelijk voorbij.

Tamara's Move is een leuk nummer. En daarmee heb ik al het positieve meteen benoemd. Je komt haast niet door deze zooi heen. Van Leer doet niks spannends. De composities zijn saai en eentonig. Progrock zonder maatwisselingen, waar gaat het heen vraag ik me af. Van Leer had ook moeten ingrijpen en Dumée net zolang terug moeten sturen naar de tekentafel tot hij met iets boeienders kwam. Echt een gemiste kans en een besmeuring van de naam Focus.

Grijp liever terug naar Moving Waves en Focus 3. En anders Hamburger Concerto of In and Out of Focus, maar deze rommel moet je laten liggen. Akkerman zal zich kapot gelachen hebben....

En toch kan ik het niet laten: Hocus Pocus als bonustrack is natuurlijk ook een beetje zielig.....

avatar van Hans Brouwer
4,5
Stijn_Slayer schreef:
Ik blijf me er gewoon aan storen dat hier de naam Focus boven staat. Focus = Akkerman + Van Leer. Dit is van Leer met een coverbandje.
Grijp liever terug naar Moving Waves en Focus 3. En anders Hamburger Concerto of In and Out of Focus, maar deze rommel moet je laten liggen. Akkerman zal zich kapot gelachen hebben....
Stijn_Slayer, je hebt helemaal gelijk. "Focus 8" had nooit als Focus album uitgebracht mogen worden. Ik vraag me af of Jan Akkerman zich inderdaad kapot gelachen heeft. Focus was in de jaren '70 een topband met een topbezetting (Van Leer, Akkerman, Ruiter, Van der Linden). Als ik Akkerman was zou ik mij geloof ik heel belazerd voelen als ik zou moeten constateren hoe de naam Focus te grabbel is gegooid.
"Focus 8" en trouwens ook "Focus 9", hoewel mijn berichten aldaar anders doen vermoeden , zou je inderdaad niet in je bezit moeten willen hebben.

avatar van B.Robertson
De goede adviezen zijn niet aan mij besteed, beide albums zijn in m'n collectie. Vooral 8 is minder. Over New skin ben ik beter te spreken. De enige mooie song van 8 is Tamara's move. Voor de rest zo hier en daar leuke stukjes, maar nergens pakkende nummers. Vanaf de start begint het weinig hoopvol. Voor deze gelegenheid wordt de cd weer eens gedraaid als voorafje van heel wat beters: Hamburger concerto. Dat gaat extra goed in de oren klinken. Focus 8 gaat weer terug naar de onderste plaats in het cd-rek. De minste platen van Jan Akkerman zijn beter. {Pleasure point.} Tijd om de Akkerman/ Focus collectie weer eens op te zoeken. En als ik een echte kwaliteits DVD wil zien dan zet ik Jan Akkerman Live op.

avatar van andrez
Stijn_Slayer schreef:
Ik blijf me er gewoon aan storen dat hier de naam Focus boven staat. Focus = Akkerman + Van Leer. Dit is van Leer met een coverbandje.


Wat uitschieters daargelaten, hebben Akkerman en Van Leer samen de meest belangwekkende, relevante muziek gemaakt, waarbij de rol van Pierre van der Linden zeker ook niet uitgevlakt moet worden. Focus bezettingen waar hij deel van uitmaakt, hebben mijn voorkeur. Ook al omdat hij zo gewaagd was aan Akkerman, met wie hij van kindsbeen af al musiceerde.

Wat ik bij beide (oud) Focus voormannen nu zie, is dat ze bandleden om zich heen hebben verzameld die naar hun pijpen dansen, zich ondergeschikt maken, terwijl ze volgens mij allebei wel wat tegenwicht en uitdaging kunnen gebruiken. Dat boden ze elkaar in ruime mate, voor zolang het duurde en gekoppeld aan hun virtuositeit en muzikaliteit, zorgde dat denk ik voor zulke spannende, bijzondere muziek.

Maar ach, ze gaan onderhand richting 70 en hebben zichzelf wel genoeg bewezen.

avatar van musician
3,5
De band heet Focus en wordt voor een belangrijk deel geassocieerd met Jan Akkerman.

Die is er al enige jaartjes niet meer bij en de vraag is dan vervolgens of je dat een band jarenlang moet blijven nadragen, of dat je het wilt beoordelen als een nieuwe kans. Met nieuwe musici, aanwezig rond de overgebleven grootheid uit het verre verleden, Thijs van Leer.

Ik stel altijd voorzichtig de vraag waarom een band 25 jaar na de officiële opheffing bij heroprichting dan toch nog weer Focus wil heten. Gezien alles en iedereen die daar onvermijdelijk mee gaan zitten vergelijken en vooral beoordelen. Doe je welke gitarist dan ook recht, als hij in de voetsporen moet treden van Akkerman?

Maar goed, Van Leer heeft de rechten op de bandnaam, hij mocht de beslissing nemen en vervolgens moet je een eerlijk oordeel geven over deze cd Focus 8. Met misschien dan maar als uitgangspunt het idee dat deze band nog nooit eerder een album heeft uitgebracht en dat we hier te maken hebben met een debuut.

Eerlijk gezegd is dat wellicht wat veel gevraagd maar dat is toch echt een kwestie van gunnen.

En speelt de (hier nog) nieuwe gitarist Jan Dumee echt als een dweil en is het, vooral instrumentale, werk van deze nieuwe Focus niet om aan te horen?
Als ik heel eerlijk ben kan ik dat oordeel gewoon niet geven. Focus klinkt redelijk als Focus en Dumee klinkt als een jonge veelbelovende gitarist, met vakkundig spel. O.a. een mooie solo op Fretless love.

Overall vind ik Focus 8 alleszins acceptabel om ook met enige regelmaat te horen en eigenlijk zou het destijds best ruimte hebben moeten krijgen, een positieve aansporing, om meer van dit soort albums te maken. Ik ken wel minder Nederlands muzikaal vakwerk.

In 2006 had Dumee overigens al weer plaats gemaakt voor een andere gitarist. Die 9e cd van Focus moet ik altijd nog een keer kopen.

Misschien is dat mogelijk bij het concert van Focus in oktober waar ik dan naar toe ga. Waar ook één van Nederlands bekendste drummers, Pierre van der Linden inmiddels deel uit maakt van Focus. Zo heel erg slecht kan dat toch niet worden beoordeeld.

avatar van echoes
@Musician: Ga zeker die 9e cd van Focus proberen. Vind ik stukken beter dan deze en op die cd speelt Pierre ook al weer mee. Ik ben erg benieuwd naar de nieuwe cd (met wederom een andere gitarist) die eraan zit te komen. Live is het altijd fantastisch.

avatar van musician
3,5
Goed advies. Zal eens kijken of ik aan Focus 9 kan kopen. Ik zie dat het kan via de site van Focus. Dat lijkt mij ook wel eens sympathiek en misschien krijg je nog wel een krabbel van Thijs zelf....

avatar van Hans Brouwer
4,5
Hans Brouwer schreef:
"Focus 8" en trouwens ook "Focus 9" zou je inderdaad niet in je bezit moeten willen hebben.
Soms vind ik mijzelf zo'n ontzettende zak hooi ! Hoe heb ik bovenstaande quote op 14-08-2009 kunnen schrijven Ik heb afgelopen week zo'n beetje alle oude Focus albums gedraaid en ook deze ooit door mij gedownloade "Focus 8". Natuurlijk is het niet Focus zoals wij ze uit de jaren 70 kennen maar de muziek op "Focus 8" staat als een degelijk gebouwd huis. "Focus 8" en ook "Focus 9 / New Skin" kunt u zonder schaamte gevoelens aan uw cd collectie toevoegen. Om alles goed te maken: 4,5 gemeende **** voor beide albums.

avatar van musician
3,5
Een mens is nooit te oud.

Begrijp ik het goed dat je zelfs een halve ster aan boete rente als extra ondersteuning hebt gegeven?

Fedde
musician schreef:
Een mens is nooit te oud.

Ook nooit te oud om Focus 9 te kopen. Heb je 'm al?

avatar van musician
3,5


Hij staat op mijn wensenlijstje.

avatar van Hans Brouwer
4,5
musician schreef:
Begrijp ik het goed dat je zelfs een halve ster aan boete rente als extra ondersteuning hebt gegeven?
Als streng opgevoed katholiek is boete doen mij niet vreemd. Dus die halve ster is inderdaad een vorm van boete voor mijn begane zonde .

Fedde
Rond de millenniumwisseling was er een eruptie van oude bands (of wat daar van over was) uit de jaren zeventig die weer samen gingen optreden en zelfs een cd’tje opnemen. Gewoon voor de lol, uit sentiment of soms ook uit wat meer serieuze aspiraties. In Nederland zagen we ineens Kayak weer op het podium staan en een plaat opnemen, evenals o.a. Alquin en Focus.

Focus? Onder de bandnaam Hocus Pocus had bassist Bobby Jacobs (geboren 1965, zoon van producer Ruud Jacobs, broer van Pim) zijn stiefvader Thijs van Leer kunnen overhalen weer eens op te treden met het oude geluid van 30 jaar geleden. De naam werd gewijzigd in Focus. Van een reünie was nauwelijks sprake omdat Jan Akkerman, die in 1990 nog meedeed met het Veronica Goud van Oud concert, nu niet meer van de partij was. Gitarist Jan Dumée (geb.1965) nam zijn plaats in. Met drummer Bert Smaak werd in 2002 dit album opgenomen op het Franse Musea-label. Belangrijk is de inbreng van producer, mixer en gitarist Geert Scheijgrond.

Zoals gezegd: niet echt een reünie, maar wel een onverwachte nieuwe start voor Thijs van Leer, die zich de voorgaande jaren in de klassieke hoek had teruggetrokken en nu weer het rockcircuit in stapte.

Met veel liefde voor het oude Focus-geluid werd deze helemaal niet onaardige plaat gemaakt. Niet ieder nummer beklijft, er zijn heus wel zwakkere plekken aan te wijzen, maar nummers als Tamara’s Love, titeltrack Focus 8, Hurkey Turkey, het spannende Neurotika en Brother (kenden we al van Introspection 3 uit 1977) zitten goed in elkaar. Fretless Love eindigt met een geweldige gitaarsolo van Dumee. Verrassend vind ik ook het jazzy nummer met Kroatische titel: Sto Ces Raditi Ostatac Zivota, dat in mijn beste Kroaats zoiets betekent als: ‘Wat doe je met de rest van je leven?’. Deze vraag kon ook gesteld worden aan de band. Leuk zo’n revivalband met Focus-geluid, maar hoe nu verder? Het vervolg kwam er, vooral dankzij succesvolle optredens in UK en Zuid-Amerika. Vreemd dat er aan de overkant van de grote plas meer warm bloed stroomt voor Focus dan in eigen land.

Blizu Tebe (Sloveens voor: dicht bij u) sluit het album mysterieus af voordat de kolderieke douchescene Flower Shower inzet. Zoiets past wel bij de stijl van Thijs van Leer: non-verbale zang, onzinteksten, gejodel en dan dit pseudo-Duitse gelal. Allemaal onzin? Nou, iets precieser: het past ook in de levensfilosofie van de man. Het van binnen naar buiten laten gaan van emoties en kreten, die je kunnen bevrijden. Hippe filosofie van eind jaren ’60, vrij en blij, hier nog steeds toegepast waar anderen het al lang achter zich lieten.

Het bepaalt ook de sfeer van de plaat; losjes, informeel, jezelf niet te serieus nemen. Wordt Jan Akkerman gemist op het album? De ene Jan is de andere niet; Dumee is een uitstekend gitarist: creatief en technisch, maar is geen Akkerman.
Op opvolgers Focus 9 (2006) en 10 (2012) horen we Pierre van der Linden terug op drums en opnieuw nieuwe gitaristen. Focus is terug.

avatar van vigil
2,5
Flower Shower behoort toch wel tot de meest irritantste nummers ooit, godallemachtig wat ging er door Van Leer heen toen hij dit (mede) schreef, opnam en zijn veto gaf om dit op plaat te zetten.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:29 uur

geplaatst: vandaag om 12:29 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.