menu

Fates Warning - Disconnected (2000)

mijn stem
3,80 (73)
73 stemmen

Verenigde Staten
Metal
Label: Metal Blade

  1. Disconnected (Part 1) (1:14)
  2. One (4:27)
  3. So (8:08)
  4. Pieces of Me (4:24)
  5. Something from Nothing (10:58)
  6. Still Remains (16:08)
  7. Disconnected (Part 2) (6:11)
totale tijdsduur: 51:30
zoeken in:
avatar van Lau1986
4,0
Fates Warning laat ook met dit album zien dat het eigenlijk aan de top van de prog metal behoort. Helaas is het een beetje een ondergeschoven kindje. Ik was nog niet bekend met de andere zanger. Ik heb hier wel the Spectre Within op plaat liggen en dat vind ik een prachtige plaat. Disconnected is anders, wat uitgekleder, maar zeker niet minder. Alder is ook zeker geen verkeerde zanger. Vooral Something from Nothing en Still Remains zijn prachtnummers.

avatar van Sir Spamalot
4,5
De (ver)kenner. Een goede negen jaar later kijk ik toch op van mijn berichten van 30 april 2011 met mijn gedachten over dit fijne album. Toen was deze Disconnected de stille en lang uitgestelde aansporing om het toch maar nog eens te proberen bij Fates Warning, zie mijn berichten bij de vorige albums. Nu is Disconnected voor mij de volstrekt natuurlijke maar minder overdonderende opvolger van het meesterlijke A Pleasant Shade of Gray, wat voor mij nog altijd aantoont dat ik het best én het liefst chronologisch de discografie van een Artiest verken.

De Artiest. Het blijft voor mij een leuke belevenis om de levensloop te ontdekken: welke mensen spelen de albums in, waar komen ze vandaan, waar gaan ze naartoe, wat is de reden van een andere stijl of een gewijzigd geluid? De bezetting is ongewijzigd gebleven, de muziek is progressief zoals op voorganger APSoG met één wezenlijk verschil dat dit album op zichzelf staande nummers bevat in plaats van één lang nummer in twaalf delen. Herhaling is een symptoom van gemakzucht, de enige weg is de weg vooruit, stilstaan is achteruit gaan. Wie had zo'n uitspraak van mij verwacht, de vaak nostalgisch mijmerende Metalhead die dit toen een haast mainstream album noemde, ai.

De prestatie. Iets minder avontuurlijk voelt dit aan, “echte” nummers komen dus hierop maar nog altijd is datzelfde vaak melancholisch aanvoelend vakmanschap aanwezig van de drie vaste muzikanten (Ray Alder, Jim Matheos en Mark Zonder) en de twee toenmalige gastmuzikanten (Joey Vera en Kevin Moore die ook meededen op APSoG). Tevens denk ik dat dit album toch een tikkeltje vinniger is dan APSoG, een goed voorbeeld hiervan vind ik het mij nog altijd deels aan Rammstein herinnerend Pieces of Me, dat samen met One en Still Remains tevens op het livealbum Live Over Europe terugkomt, overigens een subliem livealbum. Als mijn lievelingsnummers duid ik de langere epossen Something from Nothing en Still Remains aan.

De evolutie van een oordeel. Een tweede keer in één uur tijd krijg ik een ongemakkelijk gevoel bij het lezen van mijn vorig berichten alsof de gedachte bij mij blijft steken: “Toen wist je te weinig van Fates Warning tot op het naïeve af.” Het heeft jaren later wel één voordeel gehad: Fates Warning heeft sindsdien een belangrijke plaats gekregen in mijn cd kast. Ik ben sindsdien veranderd en, wat Fates Warning betreft, geëvolueerd.

Gast
geplaatst: vandaag om 01:45 uur

geplaatst: vandaag om 01:45 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.