menu

The Church - Magician Among the Spirits (1996)

Alternatieve titel: Magician Among the Spirits and Some

mijn stem
4,00 (34)
34 stemmen

Australiƫ
Pop / Rock
Label: Deep Karma

  1. Welcome (5:55)
  2. Come Down (4:33)
  3. Ritz (7:54)
  4. Grandiose (5:20)
  5. Lady Boy (5:55)
  6. It Could Be Anyone (8:44)
  7. The Further Adventures of the Time Being (6:00)
  8. Romany Caravan (4:04)
  9. Magician Among the Spirits (14:09)
  10. After Image (4:18)
  11. Man * (5:22)
  12. Won't Let You Sleep * (5:15)
  13. Sads * (4:07)
  14. Why Don't You Love Me * (5:51)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 1:06:52 (1:27:27)
zoeken in:
avatar van Ataloona
4,0
The Church weet mij zeer te verrassen met dit album. Eigenlijk komt dat alleen al door het middelmatige Starfish dat - in mijn oren - veel te soft klinkt. Op Magician Among the Spirits gaat The Church een stuk verder in hun muziek en ze laten dan ook zeker horen dat ze over veel talent beschikken.

De nummers zijn nog altijd even catchy, zonder meer. Echter zijn de de nummers een stuk verlengd. Het zijn echte grote composities geworden. Er zijn invloeden van jazz, klassiek en avant-garde te bespeuren. De muzikale begeleiding is dan ook zeker opvallend te noemen. Violen, zweverige keyboards, tribalistische drums, een mellotron en vage geluidseffecten zijn er een paar van.

Op Ritz laten ze zien dat ze over uitstekende muzikale kwaliteiten beschikken. Een zeer bekwame compositie met indrukwekkend gitaarspel. Op Grandiose laten ze horen dat ze ook een harde kant hebben en komen ze met harde gitaarsolo's verworven met de mellotron. Vanaf Romany Caravan gaat de plaat nog meer de tribal kant op. Romany Caravan is een exotisch nummer vol klassieke snaarinstrumenten en heeft een prachtig klavecimbelgeluid. Het comateuze Magician Among the Spirits is het duidelijke hoogtepunt in het ouvre van The Church. In den beginne is de harmonie tussen instrumenten en stem duidelijk te voelen. Perfect op elkaar ingespeeld. Het rustige ondermijnende gedrum, de vermoeide zang, het perfecte ritme van de bass, het subtiele gitaarspel en de andere ondersteunende instrumenten (zoals de elektrische piano) vormen een perfecte combinatie.

Een hoogtepunt in de gitaarpop. Een experimenteel uitgangspunt dat zowel verrassend is, als fantastisch. Dankzij de combinatie van klassieke instrumenten en de typische gitaarpop instrumenten is dit album wel degelijk een mijlpaal in de muziekgeschiedenis. Helaas vrijwel compleet genegeerd (zoals wel vaker) op MusicMeter. 4,5*

avatar van Rainmachine
5,0
Dit blijft ook het album waar Tim Powles voor het eerst als drummer mee doet. Hij moest de stokjes overnemen van Jay Dee Daugherty (een drummer waar Steve Kilbey helemaal weg van was) en heeft denk ik mede daardoor hier ook zijn uiterste best gedaan om indruk te maken. Een geslaagde missie naar mijn mening, op de latere platen kakt hij helaas wel steeds verder in. Richard Ploog blijft voor mij de ideale Church drummer door de vaart/dynamiek die hij aan de nummers wist te geven. Jay Dee Daugherty is natuurlijk ook top, maar dat was een tijdelijke invalkracht...

Dit is wel zo'n album wat ik HEEL graag op vinyl zou willen hebben, maar dan wel met alle tracks van beide versies.

Gast
geplaatst: vandaag om 18:01 uur

geplaatst: vandaag om 18:01 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.