Nederlandse heruitgave van de compilatie Direct Hits uit 1968.
Superstarshine was begin jaren 70 een gave serie met alleen maar goede artiesten.
Er zaten zowel reguliere albums als compilaties bij. Ook heruitgaven van compilaties zoals bijvoorbeeld die Greatest Hits van The Monkees.
Het hoesontwerp is geleend van Live Cream II uit 1972, dus ik neem aan dat deze van The Who ook uit 1972, 1973 of 1974 is. Volgens mij is de Superstarshine-serie rond 1974 gestopt.
Alleen die van The Beatles valt wat tegen, want dat zijn weer die featuring Tony Sheridan opnamen voor Polydor en dus geen belangrijkere EMI-dingen. Was natuurlijk veel te duur voor Polydor om die nummers bij EMI te lenen. The Monkees zaten bij RCA, dus het lenen van de tracks ging daar dus wel.
Die Superstarshine's van Mothers of Invention en Supersister zijn bijvoorbeeld wel goed.
Een andere leuke Polydor-serie is Pop History, allemaal dubbel-albums met de beste rockmuziek. Ook artiesten van het Cube-label (Regal Zonophone, Stateside etc.) zijn in die serie te vinden.
Die compilatie van Procol Harum is bijvoorbeeld heel goed samengesteld.
In Frankrijk hadden ze rond die tijd weer die Impact-serie. Die van The Who was ook rommelig: een aantal nummers van A Quick One en The Who Sell Out. Later kwam ik die Impact-LP weer met een andere hoesfoto tegen. Het Duitse Karussell heeft ook jarenlang albums uitgebracht met hele vage compilaties (en reguliere albums), steeds ontbraken er belangrijke nummers. Op CD doen ze dat nog steeds. Net zoals het Spectrum-label dat blijft doen.
Sommige samenstellers kicken er volgens mij op om belangrijke nummers weg te laten. Misschien in de hoop dat de consument weer een CD gaat kopen om die ontbrekende nummers erbij te harken. Blijft een vreemde zaak.
Deze vol. 22 van The Who was in het vinyl-tijdperk heel interessant, vanwege de non-album singles en de e.p.-track Bucket 'T'. Volgens mij is dat nummer een cover van een Jan & Dean-song. De nummers van de e.p. Ready Steady Who verschenen o.a. op Rarities vol. 1 en de herziene met bonus tracks aangevulde CD-versie van A Quick One.
De nummers die The Who voor het Brunswick-label opnamen zijn hier niet aanwezig. Dus hier bijvoorbeeld geen My Generation.
Direct Hits = dus gelijk aan The Best of The Who en Superstarshine vol. 22.