THE PACIFIC AGE 1986
En toen liep het langzaam maar zeker mis.
Moe van het uitgebreid toeren en met een moordend
platencontract in de hand (7 albums in 7 jaren ... that's Virgin) ...
Als Crush de doorbraak in Amerika forceerde,
dan suggereerde de titel van dit album een take on the world.
De plaat is volledig digitaal opgenomen ... er zit zelfs geen
basgitaar meer in ... allemaal synthetisch hier ...
Live and Die was een leuke single, eentje die het trouwens
opvallend goed deed in de Benelux. Na
Souvenir en
Secret was
dit de derde single met Paul Humphreys als lead zanger.
Ik vind vooral het blazers arrangement erg geslaagd.
http://nl.youtube.com/watch?v=54WLYP2PDzc
Daar zaten de Schotse broerjes Weir voor iets tussen.
Twee muzikaal geschoolde hulpjes voor tijdens live concerten.
Jammer genoeg is hun versie van
Shame het zwakste nummer
op de plaat (de 1987 "re-recorded single" versie was wel erg leuk).
http://nl.youtube.com/watch?v=H-cG234KwtQ
En meteen ligt de vinger op de wonde: heel wat songs
hebben onvoldoende kunnen rijpen of zitten boordevol OMD clichees.
Southern is amper meer dan een instrumentale jam
met samples van Martin Luther King en een irritante melodie.
Goddess of Love lijkt wel een plastieken cover van een OMD song.
Of
The Dead Girls waarop Andy en Paul nog eens teruggrijpen
naar de succesvolle Architecture & Morality sound, maar
het gepolijste, digitale geluid doet pijn aan de oren.
Er staan gelukkig ook goede nummers op.
We Love You was de tweede single, een ode aan de fans
met een rockgitaar die er mocht zijn (al zijn we dat niet gewoon).
Of de titelsong zelf ... een aardig nummer met het typische OMD geluid.
Dit keer niet zo overladen met clichees ...
The Pacific Age is okee.
http://nl.youtube.com/watch?v=8zCdtW_yzco
Van de album opener
Stay bestaat er een single remix.
Toch vind ik het nummer zo "over the top" dat ik het liever skip.
Andy die zich ontpopt als een soulzanger (wat hij in de verste verte niet is).
Flame of Hope dan maar, en inderdaad, dit als b-kant snel
in elkaar geflanste nummer is het allerbeste van de hele plaat.
Daarom mocht het er ook op ... omdat het zo goed was.
Een van de weinige nummers met een ziel.
Wellicht viel
This Town (de b-kant van Live and Die) daardoor
van het album. Het is nochtans een beresterk nummer. Dit keer
slaagt OMD er wel in om overtuigend jazzy en brassy te klinken.
Vreemd genoeg besloot de groep om de single
If You Leave
toch niet op The Pacific Age te zetten. Nochtans had dit album
zo'n hit (nummer 4 in de US) nodig om het album body te geven.
Watch Us Fall is eigenlijk een perfecte en mooie samenvatting.
De val van Orchestral Manoeuvres in the Dark op 33 toeren.
http://nl.youtube.com/watch?v=fRFCAp6fbPw
Nog een single zou de groep maken in haar originele bezetting.
Wijselijk zonder de Weir Brothers.
Dreaming / Satellite begeleidde
In the Dark (de singles compilatie uit 1988) en laat op de a-kant
een hypercommerciële variant van een OMD hit horen en op de
b-kant toch al een hint van wat nadien nog komen zou.