Tom Petty and The Heartbreakers - Tom Petty and the Heartbreakers (1976)

1001 Albums you must hear before you die

Het volgende album op m'n ontdekkingstocht werd Tom Petty & The Heartbreakers - Tom Petty & the Heartbreakers (1976). Wederom een artiest waar ik enkele nummers van ken (voornamelijk dankzij covers), maar waar ik me nooit in verdiept heb. Leuk dus om eens te ontdekken.

Laat ik beginnen met het negatieve: wat een spuuglelijke hoes! Maar goed, we zijn hier voor de muziek natuurlijk en die is gelukkig een stuk leuker dan de hoes. Dit debuut van Tom Petty klinkt behoorlijk constant met weinig uitschieters in beide richtingen. De enige uitschieter is afsluiter American Girl, die vind ik wel écht goed!

De meeste nummers klinken als leuke feel-good-rock. Ideaal voor op deze zonnige dagen. Ook ideaal voor op een roadtrip, denk ik. De gitaar neemt zeker niet de overhand, maar treedt soms wel subtiel op de voorgrond.

In het boek staat overigens dat Tom Petty al bekendheid vergaard had in Frankrijk en Duitsland, vooraleer hij ook in zijn thuisland doorbrak. Dat wist ik niet. Naar mijn idee was Tom Petty een typisch voorbeeld van een artiest die vooral in Amerika bekend was, maar in Europa veel minder groot was.

Verder is het zijn enige album in de lijst, wat gezien de lage score voor dit album en de hoge score voor zijn solo-albums hier wel opmerkelijk is. Het is misschien vreemd om te zeggen als ik zelf geen hogere score geef, maar ik vind het gemiddelde bij dit album ook opvallend laag eigenlijk.

Favorieten: American Girl, Anything That's Rock 'N' Roll, The Wild One, Forever

3,5*

Aardig debuut van Petty , maar meer ook niet. Hij zou nog een paar albums maken die minimaal 4 sterren halen.

De herontdekking van Tom Petty begint logischerwijs hier. Mijns inziens is het album een sterk debuut zonder zwakke nummers. Het luistert lekker weg en geeft een warm gevoel. Diepgaand is het niet echt, maar dit hoeft ook niet. Tenzij mijn mening verandert, is dit één van de weinige albums van Petty die ik in het geheel sterk vind. Ook een aparte vermelding voor de gitarist en de pianist.

Het eerste album van Tom Petty and The Heartbreakers temt direct ook wel mijn verwachtingen van deze band. Gewoon volledig zoals ik had verwacht, heerlijk zoete jaren zeventig rock wat overigens echt snel voorbij is. Duurt immers ook maar dertig minuten, maar toch. Het swingt allemaal prima, het luistert best leuk weg alleen wederom weinig nummers waarvan ik persoonlijk kan gaan zeggen dat ik ze echt nog heel veel ga luisteren, het is niet aanstekelijk en dat vind ik best jammer. Meer dan dit is het overigens ook niet, American Girl is een waardig afsluiter van de plaat, en direct ook het beste nummer die ik vaker op heb gezet en nog ga zetten, de rest van het album is gewoon leuk, daar blijft het ook bij.