menu

Meat Loaf - Blind Before I Stop (1986)

mijn stem
3,02 (20)
20 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Atlantic

  1. Execution Day (6:30)
  2. Rock 'N' Roll Mercenaries (5:00)

    met John Parr

  3. Getting Away with Murder (3:51)
  4. One More Kiss (Night of the Soft Parade) (5:35)
  5. Blind Before I Stop (3:42)
  6. Burning Down (5:11)
  7. Standing on the Outside (3:58)
  8. Masculine (4:23)
  9. A Man and a Woman (4:11)
  10. Special Girl (3:56)
  11. Rock 'N' Roll Hero (4:28)
totale tijdsduur: 50:45
zoeken in:
avatar van Poeha
Rock 'N' Roll Mercenaries, is dat niet met John Parr samen, die St. Elmo's Fire heeft gezongen van de gelijknamige film?
Gaaf nummer! Vond ik in de jaren 80 1 van de allerbeste tracks. Heb hem jaren gezocht! And here it is! En hij is nog steeds heel erg lekker!

avatar van BlauweVla
"Rock 'N' Roll Mercenaries" vind ik ook erg koel, alleen lees ik op YouTube dat Meat Loaf er niet trots op is...

avatar van Killeraapje
3,5
Aardig plaatje dat door de stem van Meat Loaf maar net een voldoende scoort

avatar van Poeha
Blind Before I Stop is trouwens ook een waanzinnige track.

Hier een video ervan (iets mindere audio kwaliteit):

YouTube - ‪Meat Loaf - Blind Before I Stop (FULL!)‬‎

Wellicht de zwakste plaat uit Meat's discografie, de opener, standing on the outside en the titel nr, geven het nog net een voldoende.

avatar van Twinpeaks
3,0
Aardige plaat van Meat Loaf,al staan er toch wel wat tenenkrommende tracks op(Masculine, Special Girl en A Man and a Woman)Voor de rest is het lekkere power rock waar je je geen buil aan kunt vallen.Opener Execution Day zet de toon voor wat spierballenrock.Ik heb overigens een hele andere hoes.

avatar van The_CrY
3,5
De enige Meat Loaf plaat waar ik nog niet op had gestemd, zie ik. Dat was geen rare ontdekking, want ik had er ook nog niet naar geluisterd, hoewel de CD al enige tijd in mijn kast stond. En ach, waarom niet eens proberen? Ik mag Meat Loaf graag en slechter dan Midnight at the Lost and Found kon het niet worden, wel? Ik had gelijk. Blind Before I Stop gaat verder waar het goede Bad Attitude was geëindigd: recht-door-zee rockmuziek. 'Spierballenrock' lees ik in vrijwel elke post hierboven. Leuke term an sich. Uiteraard maakt Meat Loaf alles wat hij aanraakt tot een theaterstuk, maar de begeleiding is hier wel zodanig 1986 dat deze plaat uniek klinkt in de discografie van de beste man. De eerste helft bestaat vooral uit lekkere nummers. 'Execution Day', maar vooral het duo 'Rock 'n Roll Mercenaries' en 'Getting Away with Murder' zijn enorm catchy en luisteren lekker weg. Het titelnummer blijkt ook een echte oorwurm, en met 'One More Kiss (Night of the Soft Parade)' en 'Burning Down' krijgen we wat specialers als uitstapjes voorgeschoteld. Daarna pakt het nog eenmaal op met 'Masculine', welke ik tekstueel afgrijselijk vind, maar welke toch wel enorm catchy is weer. De rest vond ik ondermaats.

Toch luister ik dit album met plezier als een uniek historisch document. Het is geen Bat Out of Hell, maar daar is er ook maar één van, ongeacht hoe Meat Loaf zijn albums ook wil noemen. Het wegblijven van zijn succes in de jaren 80 heeft hem ongetwijfeld weer teruggedreven naar Jim Steinman.

avatar van Disco Lover
4,0
The_CrY schreef:
De enige Meat Loaf plaat waar ik nog niet op had gestemd, zie ik. Dat was geen rare ontdekking, want ik had er ook nog niet naar geluisterd, hoewel de CD al enige tijd in mijn kast stond. En ach, waarom niet eens proberen? Ik mag Meat Loaf graag en slechter dan Midnight at the Lost and Found kon het niet worden, wel? Ik had gelijk. Blind Before I Stop gaat verder waar het goede Bad Attitude was geëindigd: recht-door-zee rockmuziek. 'Spierballenrock' lees ik in vrijwel elke post hierboven. Leuke term an sich. Uiteraard maakt Meat Loaf alles wat hij aanraakt tot een theaterstuk, maar de begeleiding is hier wel zodanig 1986 dat deze plaat uniek klinkt in de discografie van de beste man. De eerste helft bestaat vooral uit lekkere nummers. 'Execution Day', maar vooral het duo 'Rock 'n Roll Mercenaries' en 'Getting Away with Murder' zijn enorm catchy en luisteren lekker weg. Het titelnummer blijkt ook een echte oorwurm, en met 'One More Kiss (Night of the Soft Parade)' en 'Burning Down' krijgen we wat specialers als uitstapjes voorgeschoteld. Daarna pakt het nog eenmaal op met 'Masculine', welke ik tekstueel afgrijselijk vind, maar welke toch wel enorm catchy is weer. De rest vond ik ondermaats.

Toch luister ik dit album met plezier als een uniek historisch document. Het is geen Bat Out of Hell, maar daar is er ook maar één van, ongeacht hoe Meat Loaf zijn albums ook wil noemen. Het wegblijven van zijn succes in de jaren 80 heeft hem ongetwijfeld weer teruggedreven naar Jim Steinman.


Het is geproduceerd door Boney M. producer Frank Farian. (Hard) Rock was niet nieuw voor hem....in 1970 produceerde hij DE FALCONS.....
Meat Loaf wou de sound van Stairway to Heaven van The Far Corporation hebben!
Meat Loaf zat qua succes wat aan de grond. Farian haalde hem uit het dal.
Critici vonden het album niet theateriaal genoeg zoals voorheen met Stein. Maar dat was dan ook een moeilijke opgave.
Soms wordt er geschreven dat Meat Loaf spijt van dit album heeft maar in een video bedankt Meat Loaf Farian en noemt hem zelfs de beste!
Alleen in Zwitserland had het album serieus succes. De singel Rock'n Roll Mercenaries heeft hier en daar wat succes gehad en staat vaak op hit compilatie cd's van Meat Loaf.
Link naar➡️Meat Loaf en Frank Farian⬅️:

https://m.youtube.com/watch?v=M_SwQchBYHA&pp=ygUcbXVzaWMgd29ybGQgdmlzaW9uIE1lYXQgTG9hZg%3D%3D

Link naar ➡️THE FALCONS⬅️produced by Frank Farian:

https://m.youtube.com/watch?v=CZWjjZmRDhg&pp=ygUaRmFsY29ucyBNdXNpYyBXb3JsZCBWaXNpb24%3D

Zul je denken: Hoe kwam hij dan bij Boney M. uit?
Zijn interesses lagen bij Soul,Rock en Blues....zag optredens bij een legerplaats waar die in de buurt woonde en daar begon hij zelf met zijn eerste optredens....al in 1967...
Donna Summer was echt een succes.
Farian mocht rond 1975 van een label manager/studio eigenaar,Peter Meiss, zijn studio in mits die er met een zwart produkt uitkwam! Baby,do you wanna bump ontstond en met de opbrengst van "Rocky" (eindelijk een echte grote hit als een noodgedwongen Schlagerzanger wat die moest worden voor zijn levensonderhoud omdat de rest amper verkocht) had hij vermogen om dezelfde studioband als Donna Summer had in te huren.
Verkocht uiteindelijk volgens diverse sites/videos uiteindelijk 800.000.000 platen en er wordt zelfs over
900.000.000 gesproken. Waarschijnlijk inclusief zijn werk op algemene disco/popverzamelaars.
Met op de hoes zijn artiesten kan het nooit verder komen dan misschien 400.000.000 stuks.

➡️Geen JATWERK⬅️ op de elpee van Meat Loaf:
Farian is alleen de producer!!!
Voor geen enkele song is die de componist!

avatar van Disco Lover
4,0
correctie:

Frank Farian begon al in 1961.
En zelf in eerste act,Frank Farian und Die Schatten.

Link naar de Nederlandstalige Wikipedia pagina waarin ook zijn werk voor Meat Loaf naar voren komt.
Frank Farian - Wikipedia - nl.m.wikipedia.org

Gast
geplaatst: vandaag om 16:23 uur

geplaatst: vandaag om 16:23 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.