Sean Rowe heeft een erg fascinerende stem. Dit album is eigenlijk één grote popquiz, waarbij elke song feitelijk de vraag "welke zanger horen we hier in terug?" voor moet stellen. Nick Cave, Van Morrison, Bruce Springsteen, Tom Waits, Bill Callahan,... ik hoor hen allemaal wel ergens op het album terug.
Is dat erg? Neen, zeker niet. Het is net de combinatie van al die elementen die het zo uniek maken. De instrumentale begeleiding is soms iets te braafjes hier (terwijl bijvoorbeeld 'Jonathan' op zijn album 'Magic' een heel andere kant laat zien), maar dit is gewoon van een hoge kwaliteit, met 'Horses' als absolute uitschieter. Ook het meteen daaropvolgende 'Old Shoes' is een pareltje.
Fijn album dus, dat het niet haalt bij 'Magic'. Ik ben echter wel razend benieuwd naar de opvolger.
4 sterren