menu

Blind Guardian - Nightfall in Middle-Earth (1998)

mijn stem
3,79 (63)
63 stemmen

Duitsland
Metal
Label: EMI

  1. War of Wrath (1:50)
  2. Into the Storm (4:24)
  3. Lammoth (0:29)
  4. Nightfall (5:35)
  5. The Ministrel (0:32)
  6. The Curse of Feanor (5:41)
  7. Captured (0:26)
  8. Blood Tears (5:24)
  9. Mirror Mirror (5:06)
  10. Face the Truth (0:24)
  11. Noldor (Dead Winter Reigns) (6:51)
  12. Battle of Sudden Flame (0:44)
  13. Time Stands Still (At the Iron Hill) (4:54)
  14. The Dark Elf (0:23)
  15. Thorn (6:19)
  16. The Eldar (3:39)
  17. Nom the Wise (0:33)
  18. When Sorrow Sang (4:25)
  19. Out on the Water (0:45)
  20. The Steadfast (0:22)
  21. A Dark Passage (6:01)
  22. Final Chapter (Thus Ends) (0:47)
totale tijdsduur: 1:05:34
zoeken in:
avatar van Sinner
4,0
Uitstekende plaat, die echter net niet kan tippen aan de vorige (Imaginations). Favoriete tracks zijn Time Stands Still, Blood Tears, The Curse Of Feanor en Mirror Mirror (in de tussentijd ook zowat uitgegroeid tot een klassieker in de setlist). Ook leuk is dat de vertelstemmen tussendoor van een zeer hoge kwaliteit zijn, in tegenstelling bvb tot wat we op de eerste paar Rhapsody albums horen.

avatar van eddy_lives
4,0
vind het wel een leuk tussendoortje zo'n thema album. een tripje naar middle earth is nooit weg... imaginations is idd een stuk beter, maar dit ook zeker erg smakelijk

favo tracks: into the storm, a dark passage, nightfall en mirror mirror

4*

avatar van wouter8
4,0
Net zo goed asl Imaginations in tegenestelling tot Somewher far beyond. 4,5*

avatar van eddy_lives
4,0
vind hem juist minder dan imaginations vind de tussendoortjes na twee keer luisteren echt irritant worden... somewhere far beyond vind ik minstens net zo goed (zelfs beter eigelijk)

avatar van dennisversteeg
3,0
Ik heb dit album vanwege de link me Tolkien's The silmarillion. Tekstueel heeft Blind guardian het leuk gedaan met dit complexe verhaal verteld vanuit Morgoth,. de grote bad guy. De korte tussenstukjes zijn erg leuk gedaan.

Over de muziek kan ik slecht oordelen, ik ben geen fan van metal/gothic, maar veel nummers vond ik prima te beluisteren, anderen irriteerden me mateloos..

Donrica
Dit album is heel Queen-achtig wat het een hele goede album maakt.

avatar van jasper1991
4,5
Is dit nou een beetje het populairste album van Blind Guardian? Ik zou niet weten waar ik moet beginnen bij deze band.

avatar van wouter8
4,0
jasper1991 schreef:
Is dit nou een beetje het populairste album van Blind Guardian? Ik zou niet weten waar ik moet beginnen bij deze band.


Ik zou beginnen bij Imaginations From The Other Side. Mijns inzien het beste album. Bovendien zijn de continue intermezzo's op dit album niet echt representatief voor de band.

avatar van Sebashuis
4,0
In het boekje van de CD begint er een journalist "over iedere noot op Nightfall in Middle-Earth zorgvuldig nagedacht bla bla bla.." Daar ben ik het dan niet geheel mee eens maar toch. Zoals deze plaat bekend staat vind ik hem een beetje weinig reacties hebben. Ja oke Blind Guardian is sowieso niet de populairste band op MuMe

Ik vind hem leuk deze. Dat typische drum dingetje in het begin van Nightfall komt regelmatig, bij A Dark Passage bijvoorbeeld, weer terug. Daarnaast die zingende snijdende solo's mogen er ook wezen. Een erg leuke en orginele productie is er ook nog eens bij.

En Nightfall wat een nummer, waar luister je nou eigenlijk naar? het lijkt net een wals maar dan in de Blind Guardian versie

Kortom een sterke Blind Guardian plaat de vorige is mischien wel ietsjes beter maar deze is meer mijn favoriet vanwege het originele geluid en de sfeer. Daarbij vind ik het refrein van Into the Storm zo sterk en mooi je kan Morgoth al zien lopen.

Ik moet misschien toch eens aan lezen beginnen en achter dat boek aan .

MindRuler
Ik heb een redelijk aantal BG-albums in mijn collectie en deze is toch wel één van mijn favorieten. Blood Tears!

avatar van Rinus
4,0
Dit is toch ook wel een van mijn meest favoriete BG albums. Het album klopt helemaal en beidt veel variatie.

avatar van Edwynn
Voordat filmmaker Peter Jackson de wereld van Midden-Aarde voor ons visualiseerde, moesten we het naast de boeken doen met onder anderen de muziek van Blind Guardian wilden we ons onderdompelen in die prachtige fantasiewereld vol elfen, dwergen en hobbits. Natuurlijk bedienen vele metalbands zich van de Tolkienthematieken, maar eind jaren 80 stond Blind Guardian nog tamelijk alleen en mag daarmee als pionier gezien worden voor het introduceren van Tolkiens werk in de metal. Eerst met tamelijk oppervlakkige teksten, later met iets betere teksten maar in 1998 pakt de band pas echt uit om de Lord Of The Ringliefhebbers voor altijd aan de voeten te krijgen

Wie het pad van de Duitse band vanaf Battalions Of Fear tot aan nu bewandelt, constateert dat er een geleidelijke shift plaatsvindt van rudimentaire speedmetalband tot een proggy powermetalband met alle bombastische tierlantijnen die daarbij horen. In 1998 bevindt zich het kantelpunt waarop alles mijns insziens perfect in evenwicht is. Nightfall In Middle-Earth is niet alleen qua concept ambitieuzer dan ooit. Ook muzikaal vermengt men elementen die voorheen los van elkaar bestonden in de Blind Guardianwereld.

De folkelementen lieten zich op voorgaande albums vooral gelden in ballades als de The Bard's Song of A Past And Future Secret, op Nightfall In Middle-Earth duiken ze welhaast in elk nummer op. Fluitjes, luitjes en andere middeleeuws tokkel- en tingelspul vrolijken de thema's op van de pompeuze metalsongs zoals Time Stands Still (At the Iron Hill) en het melancholish getinte Blood Tears. Alles wordt uit de kast getrokken om de luisteraar op te zuigen in de wereld van Tolkien. Toch overheersen nog altijd de inventieve twinpartijen en de typische drumpatronen het totaalbeeld. Om over de schuurpapieren stem van Hansi Kürsch nog maar te zwijgen. Van de overvolle produktie zoals op A Night At The Opera is hier nog geen sprake. Elke noot is raak en niets is overbodig.

Een ambitieus concept, ik benoemde het al even, begeleidt alle pracht en praal die het kwartet op ons loslaat. De Silmarillion van Tolkien vormt het decor. Dat is niet zozeer een roman met een kop en een staart. Het is eerder een opsomming van gebeurtenissen in de vroege era's van Midden-Aarde. Blind Guardian zoomt in op enkele van die gebeurtenissen. Ik moet zeggen dat het taaie boek best wel tot leven komt. Wie weet raakt Peter Jackson na voltooiing van de Hobbitcyclus wel opnieuw geïnspireerd voor nog eens een trilogie.

Wat mij betreft beleeft het altijd kwalitatief sterke Blind Guardian met dit album haar 'finest hour' Nightfall In Middle-Earth is een feilloze demonstratie van hoe je als powermetalband de vaak uitgekauwde dungeons and dragonsthematiek werkelijk tot leven brengt. Prachtig aangeklede songs, sfeervolle samples en spoken wordpassages worden aan elkaar gesmeed tot een dikke 65 minuten vol muzikaal genot.

avatar van Kronos
4,0
Edwynn schreef:
Wie het pad van de Duitse band vanaf Battalions Of Fear tot aan nu bewandelt, constateert dat er een geleidelijke shift plaatsvindt van rudimentaire speedmetalband tot een proggy powermetalband met alle bombastische tierlantijnen die daarbij horen.

Ik kende Blind Guardian van bij het debuut en ben blijven volgen tot Somewhere Far Beyond in 1992. Het was toen nog een redelijk obscuur bandje. Tot mijn verbazing zag ik een kleine vijf jaar later jongelui met T-shirts van deze Duitsers. Nooit gedacht dat ze 'populair' zouden worden. En nog wel in het moeilijkste decennium voor metal.

avatar van Edwynn
Dat kan te maken hebben met de behandelingen door de media. Ik ben ingestapt bij Somewhere Far Beyond. De interesse werd gewekt vanwege een 8 of een 9 in Aardschok. Heel ongebruikelijk voor bands met een fantasyconcept. Ook Imaginations From The Other Side werd heel goed beoordeeld en ontvangen. Vrijwel elke andere traditioneel ingestelde metalband kon rekenen op maximaal een lauwe reactie. Virgin Steele, Iced Earth en Helloween konden geen goed doen ondanks hun redelijke tot goede albums. Toen powermetal weer 'kon' eind jaren 90, mocht Blind Guardian als overgebleven medepionier de vruchten plukken

avatar van Kronos
4,0
Aha, dat is dus de missing link voor mij.

De markt was in Duitsland wellicht ook wat gunstiger dan elders. Bands als Running Wild en Rage wisten ook goed te overleven.

avatar van Edwynn
Duitsland en Japan inderdaad. Ik geloof dat Imaginations From The Other Side in de Benelux aanvankelijk alleen als import te verkrijgen was.
Rage en Running Wild hebben hier overigens wel wat fans, maar zo populair als Blind Guardian geworden.

avatar van lennert
5,0
Het zal... 2001 geweest zijn dat ik voor het eerst in contact kwam met Blind Guardian nadat ik bij mijn eerste metalconcert ooit (Iced Earth in Hardenberg) zoveel Blind Guardian shirts had zien lopen. Dagen proberen te downloaden via een slechte internetverbinding later kwam ik op The Bard's Song - The Hobbit terecht. Nu bleek dat een vriend van mijn broertje alle cd's had en we mochten er eentje als kopie gratis krijgen, dus ik dacht dat Nightfall In Middle-Earth dat nummer vast wel zou hebben.

Bleek dat deze band gewoon op ieder album over Tolkien zingt XD

Goed, Nightfall In Middle-Earth is denk ik het eerste album waarop de band zijn progressieve powermetalsound compleet omarmt. Bij vlagen zitten er nog hakkende speedmetalriffs in, maar het is nu vooral ultieme Queen-worship in combinatie met folkloristische, zwierende gitaarsolo's die de sound voor de komende albums zullen kenmerken. Het is te makkelijk om Into The Storm Nightfall en Mirror Mirror als favoriete tracks te noemen. Natuurlijk zijn ze fantastisch. Curse Of Feanor, Blood Tears, Thorn, The Eldar (ik hoor Freddie Mercury dit al zingen), When Sorrow Sang en A Dark Passage doen hier niets voor onder. Goed, publieksfavoriet Time Stands Still (At The Iron Hill) is ook een persoonlijke favoriet en is live altijd een verschrikkelijk machtig stuk zangwerk.

Vroeger ergerde ik me aan de tussenstukjes, nu vind ik het fantastisch. Ik ken ook maar weinig bands die bombastische metal zo goed brengen als Blind Guardian het op dit album deden zonder door te slaan in kitsch. Savatage en Virgin Steele komen misschien in de buurt, maar Blind Guardian staat nog steeds bovenaan. Op zich kan ik me ook wel voorstellen dat fans na dit album echt afhaakten, toch heb ik ook het idee dat de fanschare vanaf hier ook in Nederland alleen maar groter en groter werd. Ach, nu wil ik weer Warhammer 40K of Dungeons & Dragons gaan spelen met dit album op de achtergrond. En nu voel ik me ook oud...

Tussenstand
1. Nightfall In Middle-Earth
2. Somewhere Far Beyond
3. Follow The Blind
4. Imaginations From The Other Side
5. Tales From The Twilight World
6. Batallions Of Fear

avatar van RuudC
5,0
Een album dat ik na al die jaren nog steeds met heel veel plezier draai. Omdat het zo lang duurt, pak ik vaak een helft, maar voor deze gelegenheid natuurlijk volledig. Blind Guardian herpakt zich weer na het bij vlagen simplistische Imaginations From The Other Side en komt weer met een meesterwerk aan. Geen saaie dubbelbasgedrum, hakketakriffs of een te hard schreeuwende Hansi. Het vertolken van Tolkien's The Silmarillion is natuurlijk een flinke klus, maar de band slaagt daar heel goed in. De vele folkachtige melodieën dragen nog altijd sterk bij aan de sfeer die het oproept wanneer ik de boeken lees. Nightfall is een bijzonder gevarieerde plaat waar felle stukken met bombastische orkestraties de kalme stukken (van opbeurend tot droevig) afwisselen. Over iedere noot is nagedacht en als je het album goed tot je laat doordringen, besef je je hoe goed de band het boek doorgrondt heeft. Voor het eerst klinkt Blind Guardian echt bombastisch. Als je met je ogen dicht meeluistert, zit je zo in het verhaal. Alle emoties zitten erin en dat maakt het een meesterwerk.

Tussenstand:
1. Tales From The Twilight World
2. Nightfall In Middle Earth
3. Somewhere Far Beyond
4. Follow The Blind
5. Battalions Of Fear
6. Imaginations From The Other Side

avatar van jasper1991
4,5
Ik heb inmiddels kennisgemaakt met de wereld van Tolkien middels de LotR-films, dus alle reden om dit werkje nog eens goed te beluisteren. Blind Guardian is altijd wat rommelig en de overgangen vind ik niet overal even soepel, maar dit album kent gave riffs, wisseling van ruwe zang met epische koren, ritmische verrassingen, goed geschreven nummers met krachtige refreinen en voor mijn gevoel een meeslepende weergave van Tolkiens wereld, hoewel de Sylmaryllion me voorlopig nog te nerdy is. De echte nummers op deze plaat zijn eigenlijk allemaal voltreffers, met als hoogtepunt het emotioneel en dramatisch aandoende The Curse of Feanor.

Gast
geplaatst: vandaag om 01:20 uur

geplaatst: vandaag om 01:20 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.