menu

George Benson - Give Me the Night (1980)

mijn stem
3,45 (47)
47 stemmen

Verenigde Staten
R&B
Label: Warner Bros.

  1. Love X Love (4:46)
  2. Off Broadway (5:26)
  3. Moody's Mood (3:27)
  4. Give Me the Night (5:03)
  5. What's on Your Mind (4:05)
  6. Dinorah, Dinorah (3:42)
  7. Love Dance (3:18)
  8. Star of a Story (X) (4:43)
  9. Midnight Love Affair (3:34)
  10. Turn Out the Lamplight (4:44)
totale tijdsduur: 42:48
zoeken in:
avatar van Kos
Kos
Titelnummer .

avatar van sq
4,0
sq
Ik had deze eerder al gemist. Een van mijn favorieten in de crossover soul/jazz.

avatar van musicfriek
Het nummer Give Me The Night geluisterd voor het eerst net, erg lekker nummertje moet ik zeggen! Heerlijke soul/jazzy muziek. On Broadway is ook een bekende single van hem. Hier maar eens achteraan gaan.

avatar van Herr Meijer
Aanrader. Swingt de pan uit, mijn broer had hem vroeger.

avatar van Jan Wessels
Ik heb wel eens met de elpee en cd in handen gestaan maar het viel me toen op dat het tweede nummer niet On Broadway heet maar Off Broadway. Ik dacht dat On Broadway op een ander album stond? Ik meen me ook te herinneren dat Off Broadway echt een ander nummer is. Helaas. Ook op AMG wordt dit 2de nummer trouwens als Off Broadway aangegeven.

avatar van FunkStar
4,0
George Benson die zijn bekendheid heeft gekregen met medewerking van Ferry Maat (SoulShow).
Give Me The Night en On Broadway zijn toppertjes!

fredpit
Je bedoelt off broadway.....staat verkeerd in tracklist.

Give me the night is mede door de jazzy invloed een van de betere discodeunen.

avatar van Jan Wessels
fredpit schreef:
Je bedoelt off broadway.....staat verkeerd in tracklist.


Inmiddels aan laten passen.

avatar van berrebar
Off broadway is an instrumental track
On broadway met de Muppets is ook fantastisch....
The rats: it takes 3 of us to play the drums!

avatar van principal2000
3,5
Aardig album van Benson met als uitschieter natuurlijk de titeltrack. Ook Love X Love heeft dezelfde pop-vriendelijkheid. Er had meer ingezeten, aangezien Quincy Jones hier de productie voor zijn rekening nam.

avatar van heartofsoul
3,0
Wat een glad pseudo-jazz album is dit toch! Benson mag dan een goede en veelzijdige gitarist zijn (ik mag bijvoorbeeld graag naar zijn eerste album met Brother Jack McDuff luisteren), op dit album kom ik niet erg aan mijn trekken. Zijn zang (die een beetje op die van Al Jarreau lijkt) ligt me niet erg, en het klanktapijt dat Quincy Jones neerspreidt, veroorzaakt bij mij op den duur allergische reacties.
Alleen de instrumental Dinorah, Dinorah vind ik wel aardig, en het gezongen Turn Out the Lamplight kan er ook wel mee door.

avatar van gaucho
3,5
heartofsoul schreef:
Wat een glad pseudo-jazz album is dit toch!

Ik denk dat het er heel sterk vanaf hangt vanuit welke richting je op dit album uitkomt. Ben je met Benson meegegroeid vanuit de tijd dat hij nog pure instrumentale jazzplaten maakte, dan is dit heel andere koek, die mogelijk teleurstelt.

Voor mij - en ik vermoed voor veel muziekliefhebbers - was dit album, en in eerste instantie de single, mijn eerste kennismaking met Benson. De titeltrack is een klassieker in het disco- en funkgenre en geeft mij nog altijd goede zin. Benson was er rond '76/'77 achter gekomen dat hij het publiek voor zijn instrumentale jazzfunk kon verbreden door ook zelf te gaan zingen en commerciëlere nummers op te nemen. Die trend zette hij al in met de voorafgaande dubbelaar Living inside your love, en wordt vervolmaakt op deze (voor Benson eenmalige) Quincy Jones-productie.

Het album klinkt als het iets jazzier broertje van Off the wall, dat Jones een jaar eerder produceerde voor MJ. Rod Temperton (de schrijver van hits als Thriller, Off the wall en nog een flink aantal andere Jackson-nummers) is ook verantwoordelijk voor het titelnummer van deze plaat. Maar in feite is dit dus helemaal geen jazz, zelfs geen pseudo-jazz, al kun je aan Bensons gitaarspel nog wel horen waar hij vandaan komt.

Een gelikt product, zoals dat heet, maar wat mij betreft niet té glad. Dat zou pas midden jaren tachtig het geval worden met de output van George Benson. Al kan ik me voorstellen dat er zat mensen zijn die die grens al eerder trekken op de tijdlijn.

avatar van heartofsoul
3,0
gaucho: Je hebt uiteraard gelijk met je eerste opmerking. Dit album beluisterde ik aanvankelijk als jazzliefhebber, en dit is meer soul/pop, met een vleugje jazz, waar op zich niets mis mee is. Maar het stemgeluid van Benson vind ik (hoewel hij een goede zanger is) persoonlijk niet erg aansprekend.
Dit goed geproduceerde album kan mij verder helaas niet heel erg boeien (en nu luister ik even als liefhebber van soul e.d.), wat toch voor mij met de iets te commerciële (gelikte) productie te maken zal hebben. Vanwege Off Broadway én het weergaloze titelnummer heb ik er echter toch maar een halve ster bijgedaan.

avatar van Poeha
Persoonlijk vind ik Midnight Love Affair wel erg geslaagd, naast de grote hit Give Me the Night.

avatar van Mssr Renard
Ik moet eigenlijk ook meer van hem in huis halen. Ik zag in de tweede handszaak een aantal staan.

Ik had vroeger ooit een cassettebandje met iets van hem, en dat vond ik best aardig.

avatar van Arjan Hut
4,0
De productie van Quincy Jones, de liedjes van Rod Temperton, de klasse van de muzikanten ,,,, en dan weggezet worden als leuke disco, of te gladde jazz. Parels voor de zwijnen!

Gewoon meenemen als je deze tegenkomt voor een habbekrats.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:48 uur

geplaatst: vandaag om 09:48 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.