Brown Feather Sparrow - Let's Be Fine (2005)

Wat de eerste paar keer leuk is verveeld al snel. Sommige liedjes blijven leuk, maarrremm.. 2/5.

Live vond ik het charmant, aardig, maar het wist me ook niet echt goed te pakken: het neigt naar wat saaiigheid.
Dit ging ook op voor de bandleden zelf: lief, braaf, maar ook saai en daardoor niet lang genoeg boeiend.
Ik hoop wel dat er meer uitkomt, want ik denk dat deze band die potentie wel heeft.
Nu nog dat knallende album maken

aero, eens: knallend is de band niet. maar wel ontroerend en verfijnd. het doet me wel meer dan Solo. Ook prachtig en melodieus, maar zo emotieloos en platgeproduceerd. En wat dat je van de stem van Lydia Wever, de zangeres van Brown Feather Sparrow. Dat is toch een engelenstem?

Ze zingt mee op de laatste Solo he
Maar ik vind (zeker de eerste) Solo toch echt wel mooier hoor. Dit is zo net niet allemaal, zo neuzelig.

de eerste Solo ken ik niet. dus die achterstand moet ik nog inhalen. en inderdaad, op de laatste Solo zingt ze mee. dat is meteen het mooiste nummer wat mij betreft

Gaaaaaaaaaaaaaaap..
Heb het geprobeerd, maar verveelt te snel en wordt te snel vervelend.

Vind dit zelf een prachtig album, hoewel ik niet eens zoveel van (indie) pop hou.. Ik denk dat het de mooie melodieën zijn.