menu

Goat - World Music (2012)

mijn stem
3,93 (170)
170 stemmen

Zweden
Rock / Wereld
Label: Rocket

  1. Diarabi (2:56)
  2. Goatman (4:15)
  3. Goathead (5:40)
  4. Disco Fever (4:24)
  5. Golden Dawn (2:50)
  6. Let It Bleed (3:55)
  7. Run to Your Mama (2:23)
  8. Goatlord (3:04)
  9. Det Som Aldrig Förändras / Diarabi (7:44)
totale tijdsduur: 37:11
zoeken in:
avatar van Mjuman
Bert Wasbeer schreef:
Na veel positieve geluiden in de pers rond LL een paar keer geluisterd en ik moet zeggen: ja goed, lekker, zeker geen verspilde tijd! Tot nog toe vind ik het daarvoor iets te braaf binnen de rocklijntjes kleuren. Maar goed, wat niet is kan nog komen, de plaat gaat de komende tijd nog wel een paar luisterbeurten krijgen..


Ik wil je wel even helpen, uitgaand van je metafoor: neem een zevenjarige, geef die een kleurboek en geef 'em de keuze tussen vetkrijt en mooie kleurpotloden (dat wordt de keuze), laat een tekening kleuren en zie het resultaat, zeg maar AC/DC. Vervolgens laat je een driejarige kiezen (vetkrijt) en dezelfde afbeelding kleuren en zie het resultaat, Goat. Mocht je 't niet helemaal snappen, ga dan vooral kijken bij mensen met jonge kinderen - dat verandert je blik op " binnen de lijntjes"

Oja, een prangende vraag: Bert was beer, maar is nu?

avatar van Bardt1980
4,0
Ach, ik vind dat Goat hier en daar de lijntjes ook weggumt om de kleurplaat enigszins aan te passen Met name live ontaarde een aantal nummers in jamsessies van een kwartier. De combinatie van 70's psychedelica, afrikaanse tribal invloeden, kraut-funk en stoner-riffs vind ik alles behalve alledaags te noemen. Ze vliegen dan wellicht nergens echt uit de bocht maar je doet de plaat tekort om dit weg te zetten als 'braaf binnen de rocklijntjes kleuren'.

avatar van Bert Wasbeer
3,5
Nounou, mijn kleuropmerking maakt kennelijk de tongen los . Ik heb de plaat deze week nog twee keer gedraaid en ik snap jullie kritiek wel enigszins. Ik wilde ook niet stellen dat dit nu de meest brave standaardrock ever is, het is inderdaad geen poging tot AC/DC of pakweg punkrock. Alhoewel ik zeker kan genieten van AC/DC-achtige muziek, loop je daarbij snel het risico dat het 13 in een dozijn klinkt. Bij dat soort muziek spitsen mijn oren eigenlijk alleen nog maar als de composities bovengemiddeld goed zijn (het vroegere werk van AC/DC zelf uiteraard, of meer recentelijk de eerste van Airbourne).

Maar deze muziek is mijns inziens ook weer niet zo far out of the box, dat ik er geen referenties aan kan koppelen of doorlopend verrast wordt door de onverwachte wendingen en het muzikale lef. Ik hoor met name (doorgaans vrij goede, maar soms ook wat doelloos dooremmerende) sixtiesjammuziek die naar mijn mening elementen in zich verenigt van bands als The Doors, Monster Magnet, Jimi Hendrix met wat Afrika en space/stoner-drumpartijen. Deze muzikale invloeden liggen allemaal wel enigszins in elkaars verlengde. Of de term 'braaf' daarvoor helemaal de juiste is, nu ja, daar kun je over twisten. De (weinige) zang op de plaat kon mij overigens meestal weinig bekoren, voegde geen extra dimensie toe aan de muziek. Wat me soms wel meer (en meestal positief) verraste was het gebruik van meer folkachtige instrumenten, een af en toe opduikend rustpuntje en in een bepaald nummer een beetje een Death in Vegas achtige sfeer. .

Om nog even terug te komen op de kleurplaatvergelijking: Goat kleurt geen Disneykleurplaat in op de achterkant van een doos cornflakes maar een mooi werkje van (waarschijnlijk inderdaad) vetkrijt met redelijk veel mooie aardtonen er in. En daar is niets mis mee. Maar op grond van de recensies en het gejuich er omheen rekende ik meer op het zojuist genoemde vetkrijtwerk maar dan aangevuld met nog wat totaal andere zaken. Zoiets als neon- en, metaalachtige kleuren, aangebracht in waterverf en spraypaint. En dat alles dan ook nog eens onder invloed van LSD uitgevoerd door het cum laude afgestudeerde bastaardkind van Rembrandt en Karel Appel. En die verwachting maakt de band mijns inziens niet waar. Zo zie je maar weer wat verwachtingen met je doen.

Terzijde: Bert was beer en is nu ouder van jonge kroost in de creatieve fase, en heeft daardoor een half museum (hun woorden) in zijn huis hangen van knip- en plakdino's, geteisterd door zwermen meteorieten en robotpaardpiraten. Dit museum werd helaas wel ongevraagd midden op de muren en aan mijn kasten geplakt door mijn driejarige met behulp van houtlijm. Lijden voor de kunst noemen ze dat geloof ik...

avatar van ElroHirtje
4,5
Ik zag goat (opzwepend, je komt nogal 'open te staan') wat jaar geleden optreden vóór Amenra (maakte af wat goat al voor het doel had voorgezet). Het werden een van mijn beste uren livemuziek. Het geheel was zoveel endorfine, dat ik die nacht maar weinig sliep.

Oud, nieuw, europees, afrikaans, oosters, prog, funk, wereld, disco, psych, postrock. De theatermakers (het is me een apart stel) van Goat maken een feest van deze plaat. Technisch verbluffend goed, evenals opbouw en fusion van stijlen. Tis bizar dat het produkt nog zo natuurlijk klinkt. Een 'wereld'plaat.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:58 uur

geplaatst: vandaag om 09:58 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.