menu

Ian Hunter & The Rant Band - When I'm President (2012)

mijn stem
3,71 (7)
7 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Slimstyle

  1. Comfortable (Flyin' Scotsman) (3:02)
  2. Fatally Flawed (5:03)
  3. When I'm President (4:21)
  4. What For (4:22)
  5. Black Tears (3:37)
  6. Saint (3:35)
  7. Just the Way You Look Tonight (3:34)
  8. Wild Bunch (3:54)
  9. Ta Shunka Witco (Crazy Horse) (5:47)
  10. I Don't Know What You Want (3:47)
  11. Life (4:58)
totale tijdsduur: 46:00
zoeken in:
kistenkuif
Na 2000 heeft Ian Hunter drie prima albums (Rant, Shrunken Heads, Man Overboard) gemaakt en dit is de vierde. Niet grensverleggend of vernieuwend maar gewoon erg goed. Catchy rocksongs, goed bij stem en begeleid door en strakke, ingespeelde band. Zijn teksten zijn minder politiek kritisch dan op Rant en de muziek is meer uptempo dan op Man Overboard. Dit vind ik een werkstuk zonder opsmuk en pretenties en het is daarom zo fijn om er naar te luisteren.

kistenkuif
Eenmaal, andermaal....niemand? Snurk dan maar lekker verder op een psychedelische pil....

avatar van bikkel2
4,0
Ian Hunter !! Die man schijnt nog erg goede platen te maken de laatste jaren, en dat op zijn oude dag.
Ik moet echt even een inhaalslag doen geloof ik

avatar van Marty McFly
3,5
Fijne plaat!

kistenkuif
bikkel2 schreef:
Ian Hunter !! Die man schijnt nog erg goede platen te maken de laatste jaren, en dat op zijn oude dag.
Ik moet echt even een inhaalslag doen geloof ik


Jaja, en eerlijk gezegd vind ik hem van de hele respectabele bejaardenclub (Dylan, Young, Reed, Stones, Morrison, McCartney etc.) na 2000 nog de meest vitale van het stel. Zijn teksten zijn scherp, geëngageerd en ironisch maar nooit bitter of vaag. Zijn (Rant)band is op zijn laatste vier albums ongewijzigd en dat merk je: strak op elkaar ingespeeld en met ballen als de songs erom vragen. Voor mij ook een plezierige herontdekking als oude fan van Mott.

Hendrik68
Eenmaal, andermaal....niemand?


Ja rustig maar, hier ben ik al.

Ik heb nog nooit een plaat van deze man gehoord, maar Spotify is een erg handig medium om artiesten te ontdekken. Ik moet zeggen dat het beslist niet verkeerd klinkt. Hij rockt alsof hij nog 30 moet worden. Toch slaat bij mij de verveling op den duur wel een beetje toe. Ik mis een beetje diepgang. Die zouden in de teksten kunnen zitten, maar het is toch de bedoeling dat eerst de muziek je raakt en dat daarna de teksten pas tot bloei komen. Dat lukt hier een poosje, maar niet de hele tijd. Ik zal hem niet kopen, maar het is zeker geen verspilling van tijd. Speciale vermelding voor Ta Shunka Witco. Daar had dit album iets meer van moeten hebben.

kistenkuif
@Hendrik

Waar was je nou...?

Als je Ta Shunka Witco een mooi nummer vindt dan is het album Man Overboard misschien een beter begin van je kennismaking met zijn later werk.....Maar het is al fijn dat je de moeite hebt genomen om op spotify te gaan luisteren. Ik vind dat pretentieloze, jij noemt het gebrek aan muzikale diepgang, juist aantrekkelijk en bedrieglijk in contrast met de teksten. Maar ik ben een diehard en dus redelijk bevooroordeeld. Zolang ik anderen kan aanzetten naar hem te luisteren, ben ik tevreden.

Hendrik68
Ik vind dit zeker niet verkeerd, maar van dit soort "pretentieloze" rock heb ik al genoeg in de vorm van Tom Petty, John "Cougar"Mellencamp, Bryan Adams, Tom Kimmel. Al is de stijl iets anders het is stuk voor stuk allemaal van een meer dan aanvaardbaar niveau en heb ik behoefte aan zulke muziek dan zal ik uit mijn bestaande collectie putten. Maar ik heb steeds minder vaak behoefte aan "platte" rock, eerlijk gezegd. Dan wordt het al gauw de wat snellere blues waar ik vrolijk van word. Stevie Ray Vaughan, Buddy Guy, dat werk.

kistenkuif
Hendrik68 schreef:
Maar ik heb steeds minder vaak behoefte aan "platte" rock, eerlijk gezegd.


Kan ik me voorstellen en heb ik zelf ook wel. De albums van Ian Hunter beluister ik dan ook niet zoals bijvoorbeeld de muziek van Mingus, Eno of Gillian Welch, om maar een paar anderen van mijn favorieten te noemen. Maar als veredelde arbeidsvitaminen werken zijn goed geaarde songs prima en ik krijg er altijd een goed humeur van. Net zoals van de vroege albums van bv. Robert Palmer: niet schokkend goed maar toch deel geworden van mijn muzikaal interieur. En zo hebben we allemaal, denk ik, wel albums die de toets van de kritiek niet helemaal kunnen doorstaan maar waar we wel een band mee hebben.

Goeie tip trouwens, Buddy Guy. Al jaren niet meer gehoord. Daar ga ik achteraan.

avatar van vielip
4,0
Heb deze afgelopen week maar eens op de mp3 speler gegooid om 'm op de fiets naar het werk te kunnen luisteren. Was behoorlijk verrast! In positieve zin welteverstaan. De laatste reeks albums van Hunter ken ik eerlijk gezegd niet. Maar deze mag er absoluut zijn! De beste man klinkt nog fris en krachtig. Je kunt je nauwelijks voorstellen dat hij al in de 70 is. In tegenstelling tot de mensen hierboven vind ik het juist wel lekker dat er wat meer gas wordt gegeven. Mede daardoor komt een klasse song als Ta shunka witco prachtig uit de verf. Althans, zo ervaar ik het.

avatar van vielip
4,0
Inmiddels op vinyl in huis! Had 'm al een tijdje niet meer gehoord en nu dus wel weer. Blijft een prachtplaat! Het klinkt allemaal zo echt en puur, alsof het hun 2e album is. Het spelplezier spat er vanaf! Ik verhoog met een halve *

avatar van bas2204
3,5
Gewoon een lekker album, zonder pretenties!

avatar van bikkel2
4,0
bikkel2 schreef:
Ian Hunter !! Die man schijnt nog erg goede platen te maken de laatste jaren, en dat op zijn oude dag.
Ik moet echt even een inhaalslag doen geloof ik


Hi hi...

Ach, beter laat dan nooit.

Terzake: lekker album van het ex boegbeeld van Mott The Hoople.
2012, Ian was een begin 70er, maar klinkt als een jonge gretige hond. Zeer energiek, prettig luisterbaar album met no nonses rock die een zekere tijdloosheid bevat.
Lekker strakke goed geoliede begeleidingsband waar het spelplezier hoorbaar afspat.
Vleugjes americana en soms met een folky vibe, maar vooral dus prettig rockend en geen hoogdravende produktie. Het lijkt allemaal heel live en basic en dat helpt absoluut mee als totaalplaatje.
Vreemde eend, maar wel het beste nummer is zonder twijfel Ta Shunco Witco. Een wat mysterieus nummer die maar weer bewijst dat Hunter een kundig songsmit is.
Vernieuwend, neen, maar het enthousiasme en de fijne songs geeft dit album met gemak 4 sterren.

Erg van genoten.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:38 uur

geplaatst: vandaag om 23:38 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.