Helloween - Better Than Raw (1998)

Voor mij dé Helloween cd bij uitstek. Op Better Than Raw klinkt de band voor de eerste keer echt optimaal. Vooral zanger Andi Deris heeft grote vooruitgang geboekt t.o.v zijn eerste twee cd's met Helloween en klinkt merkbaar beter in zijn vel dan voorheen. Ook de songs zijn ditmaal van een heel hoog en consistent niveau (zonder dat er negatieve uitschieters opstaan dus) en zelfs de teksten zijn heel wat minder pijnlijk dan op voorgaande releases.

Met Better Than Raw werd dan ook een nieuw tijdperk voor Helloween ingeluid. De band werkt levenslustiger dan ooit tevoren en doet toch wel zijn best om modern te klinken zonder hun roots daarbij uit het oog te verliezen.
Favoriete tracks zijn het harde Push, het lange en heel erg typische Revelation, Time en Hey Lord!.

Het 'fun'-element is bij Helloween duidelijk aanwezig maar vergis je niet: deze mannen kunnen spelen. En dat hoor je maar al te goed op deze plaat. Een aanrader voor de power metal fan.

Waarschijnlijk een van de beste helloween albums.
Na de release van dit album heb ik ze live zien spelen in het voorprogramma van iron maiden (die destijds Blaze in de gelederen hadden ) en het concert was vele malen beter dan dat van Iron Maiden!

toen "Better Than Raw" in 1998 uitkwan had o.a. Rhapsody er voor gezorgd dat deze muziek ineens weer wel mocht en hoewel dit album een beter geluid heeft dan de voorganger "Time of the Oath", vind ik de songs hierop, op een paar vette ideeën na (track 2 en 10!) meestal te langdradig.

Push is supervet! Ook Hey Lord en I Can zijn leuke nummers. Dit is waarschijnlijk het meest ondergewaardeerde album van Helloween.

Hoezo dat? In Aardschok CD van de maand en overal las en hoorde ik toen dat Helloween eindelijk weer op het oude niveau zou zijn met dit album.

Na het succes van de beide Keeper of the Seven Keys platen stokte het flink bij Helloween. En toen kwam in 1998 de CD die ze al veel eerder hadden moeten maken, nl. deze Better Than Raw. De tijdsgeest is er wel een beetje uitgelopen, maar je hoort weer iets terug van de Happy Helloween sound, waarmee ze beroemd geworden zijn. Het Lord en I Can zijn daar een treffende voorbeelden van. Don't Spit On My Mind vind ik het gaafste nummer.

Het enige echt goede album met Deris op zang vind ik! Goede produktie ook. Ik zag ze tijdens deze tour ook in het voorprogramma van Maiden en ze speelden Maiden toen inderdaad finaal van het podium!

Heb deze ooit verkocht. Hoe stom kun je zijn?

Terug kopen dan maar?

Das wel het plan.

push, wat een nummer is dat zeg.
zou ik eigenlijk halverwege het album plaatsen aangezien je er voortdurend aan terug moet denken en dan lijken de rest van de nummers misplaatst tegen te vallen.
time is verder het beste nummer, een van de betere power-ballads van helloween.

Dan zijn we met 2 want ik heb 'm ook verkocht.
Vooral vanwege het stemgeluid van Dhr. Deris waar ik nog steeds niet aan kan wennen.
Dat nummer in het Latijn is toch het meest onnozele dat deze pomp-oenen ooit uitbrachten?
Wat een kinderlijk belachelijk refrein is me dat.

Kinderachtige refreinen hadden ze met Dr Stein en Heavy Metal Is The Law ook al.

Ik krijg ook uitslag van Deris' stemgeluid. Desondanks vind ik Better Than Raw één van de beter Helloweenalbums. Het is een enorm gedreven en energieke plaat. Het album bevat goede, uitgebalanceerde metalnummers met soms ouderwets hoge tempo's en toffe solo's.

Dan maakt een vocalist het verschil niet meer. Better Than Raw had zelfs goed geklonken wanneer Corry Konings hem ingezongen had.

Ik vind deze Helloween wel heel erg goed.... Al jaren niet meer geluisterd, maar toch zou ik de nummer zo weer uit mn hoofd kunnen meezingen...

Ik heb ook niet zo veel problemen met Deris...

Maar wat me vooral plezierde aan het Helloween van deze periode is het drumwerk van Kusch...

Revelation geldt voor mij nog steeds als het ultieme prog/speed metal nummer op op te air-drummen....

De popmetal liedjes die verder op de plaat staan zijn gewoon lekker... Kinderachtig of niet, het werkt uitstekend bij mij...

Voor mij is Midnight Sun de knaller op dit album...die solo's zijn echt geweldig. Voor de rest toch ook een uitstekende plaat en ook Deris stoort me hier niet en die hoor ik toch een stuk liever dan Corry Konings

Ik ben ook absoluut geen fan van Deris maar dit album vind ik met afstand zijn beste met Helloween! De produktie is ook top trouwens. Het album klinkt heerlijk gedreven en bezeten. Iets waar voorganger Time of the oath een behoorlijk gebrek aan had mijns inziens.

Ik vind deze niet per sé beter dan de vorige twee met Deris. Zwaarder, dat wel. De intro en "Push" behoren misschien wel tot de fijnste albumopening van deze band. Echter dat niveau wordt niet vastgehouden vind ik. Eigenlijk vind ik alleen "Time", "Lavdate Dominvm" en "Midnight Sun" nog opvallen, en de rest valt voor mij onder middelmatige Helloween. Wel wordt weer bevestigd wat een drummer die Uli Kusch toch is.

Er staan hier wat meer pure rocksongs op ipv metal, zoals I Can en Hey Lord. Maar daar houd ik zelf erg van.

Maar die staan op de vier albums hiervoor ook, en naar mijn idee zijn die fijner (m.u.v. Chameleon)

Klopt. Helloween maakte naast snelle metal ook veel gewone rocksongs.

De platen hiervoor vind ik ook allemaal van ongeveer hetzelfde nivo.

Gredverdemme, voel ik me even in de aap gelogeerd. Ja, ik heb een obsessie met iedere scheet die Kai Hansen laat en zodoende voelde ik me echt van tevoren al verplicht en vooringenomen dat Walls Of Jericho mijn Helloween-lijst zou sieren op de bovenste plaats, maar Better Than Raw is gewoon te verdomd goed om dit te laten gebeuren. Het eerste Helloween album waar ik alle nummers goed vind en echt geen enkel moment zin heb om te skippen. Ja, er zijn met Don't Spit On My Mind en Falling Higher een tweetal mindere goden, maar nog steeds steken deze nummers boven het gros van de andere Helloweentracks op vorige albums uit dat dit me niets uitmaakt.

Deliberately Limited Preliminary Prelude Period In Z/Push zijn een allesverpletterende opener, terwijl Revelation en Midnight behoren tot de beste powermetalsongs ooit. Time is een naargeestige ballad die me kippenvel geeft, terwijl Hey Lord voor zover het gaat om de softere meezingballads oprecht een hoop kwaliteit bevat. Een andere stiekeme favoriet is de ultieme feelgoodtrack I Can, terwijl het ook onmogelijk is om niet te glimlachen bij Lavdate Dominvm.

De productie is fantastisch, Derris' zang is uitstekend, de riffs beuken enorm en de ritmesectie is allesomverblazend. Better Than Raw is oprecht tot nu toe in deze reis mijn absolute Helloween-favoriet en ik betwijfel of dit de komende dagen gaat veranderen!

Voorlopige tussenstand:
1. Better Than Raw
2. Walls Of Jericho
3. Keeper Of The Seven Keys Part I
4. Master Of The Rings
5. Time Of The Oath
6. Chameleon
7. Keeper Of The Seven Keys Part II
8. Pink Bubbles Go Ape

Alles klopt aan Better Than Raw behalve de onwaarschijnlijk gare zang van Andi Deris. Zelden zo'n irritant, hemeltergend schreeuwmeneertje meegemaakt. Maar goed, al het andere compenseert dat minpunt meer dan voldoende.

Dit album is absoluut de beste met zanger deris

Op Better Than Raw begint Helloween dan eindelijk aan de tweede jeugd. De commercieële uitspattingen en flauwe humor wordt eindelijk achterwege gelaten en de heren gaan weer vol over op euro-powermetal. Wel mooi op tijd trouwens, want het genre werd in deze tijd even weer groot.

Dat de heren er vol in gaan, merk je in alles: tempo, melodie en vooral energie. Better Than Raw is Helloweens meest energieke plaat. Het beluisteren staat gelijk aan het rennen van een Marathon. Ik lees elders berichten dat Midnight Sun niet live gespeeld wordt, omdat het te moeilijk is. Tegelijkertijd jammer en grappig. Het zegt ook wel iets over de inzet. Better Than Raw is een heerlijke plaat die net niet de eerste Keeper voorbij sprint. Het heeft met het eerder genoemde Midnight Sun wel het beste nummer in huis dat de band ooit schreef. Zo hard en virtuoos klonken de heren nog niet eerder. Als halverwege het ge-woohoo start met de fenomenale solo's, krijgt het een episch randje wat kippenvel oplevert. Ik kan niet beter omschrijven hoe dol ik op dit nummer ben. Een prachtplaat van Helloween en zonder twijfel een van hun beste.

Tussenstand:
1. Keeper Of The Seven Keys Pt. 1
2. Better Than Raw
3. Walls Of Jericho
4. Time Of The Oath
5. Keeper Of The Seven Keys Pt. 2
6. Master Of The Rings
7. Pink Bubbles Go Ape
8. Chameleon

Uitstekend album. Helloween klinkt gedreven en enthousiaster dan ooit. Push hakt er lekker op los. En het commerciëlere I Can is ook gewoon leuk. Mooi in balans allemaal.

Lavdate Dominvm?

Op moment van schrijven/typen heb ik dit album opstaan. Ooit (ongeveer 25 jaar geleden) gekocht en vanaf de eerste seconden dat ik dit album afspeelde was ik gelijk verkocht. Wat een prachtig intro! Het hele album is een genot om naar te luisteren. Verreweg het beste album met Deris.