Tweede EP van het hobbyclubje van Trent Reznor. Ik was al niet kapot van het debuut, maar dit is zo mogelijk nog wat minder. De songs missen een boeiende structuur en zijn aan de saaie kant. Een voorbeeld is het langdradige Ice Age, dat nogal verveelt met zijn voortdurende gitaargetokkel. De overige vijf tracks zijn helaas niet veel beter. Het wordt tijd dat Reznor Nine Inch Nails weer nieuw leven inblaast, want dit houdt niet over.