Busta Rhymes - Anarchy (2000)

Busta Rhymes : Anarchy **

Zouteloos album , geen enkele noemswaardige song , veel te lang uitgesponnen , geen uitschieters , zelfs DMX en jay z kunnen met hun hulp nog geen echt goede song afleveren. Busta overtuigt hier echt nergens.

Super album, super beats. Busta Rhymes en the flipmode Squad zijn on top

Destijds een erg grote teleurstelling. Laatst weer eens opgezet, valt eigenlijk reuze mee.

van 2* naar 3*

Dit album vind ik echt weinig aan. Lijkt totaal geen lijn en inspiratie in te zitten. Snel en doelloos in elkaar geknipt en geplakt, zo komt het bij mij over. Van de 22 tracks zijn er maar 3 interessant.

1,5 ster.

The Heist is nog helemaal niet zo'n gek nummer.

Ik snap niet precies wat iedereen tegen dit album heeft...
Ik vind hem echt lekker en vooral Get Out!! springt eruit. De meeste nummers hebben echt een lekkere beat en wat betreft de lyrics, 9 van de 10 keer versta ik Busta toch niet... Maakt verder toch niet uit als het gewoon leuke muziek is? favoriete nummer : C'mon All My Niggaz, C'mon All My Bitches (die viool is heerlijk)
Genesis vind ik nog altijd beter, maar er is niks mis met dit album.
3.5 ster

Dubbel/onleesbaar bericht verwijderd.

# 10

heeft een goede relaxe beat, maar de rap is niet zuiver

Een van Busta's zwakste, zo niet dé zwakste. 2,0 voor Salute Da Gods, Fire en Get Out!

dit album is niet fantastisch ok maar het is best goed, zeker met een paar dilla beats

Anarchy kent 2 toppers met Salute da Gods en Ready for War, 2 goede nummers met Get Out en the Heist. De overige 18 tracks zijn matig tot zeer slecht. Helaas moet ik dan toch echt concluderen dat het een waardeloze plaat is van Busta Rhymes.

1,5*

Weer eens opgezet, maar het valt me toch wel mee. Een aantal hele slechte (We Comin' Through, All Night), maar ook enkele heerlijke (Salute Da Gods, Fire) nummers. De rest schommelt er een beetje tussenin.

Ook weer een erg lekker album met veel sterke nummers. Zo te zien ook weer bizar ondergewaardeerd. Vooral Ready for War met een hier nog in topvorm M.O.P. is een knaller die zijn weerga niet kent. Verder is er natuurlijk ook nog een Salute Da Gods, en gewoon hele lekkere nummers als Get Out, Enjoy Da Ride en Bladow die mij in ieder geval nooit gaan vervelen.

Ook zeker weer mijn oprechte betuigingen naar de zeer sterke poëtische capaciteiten van deze ondergewaardeerde rasartiest.

Busta is een virtuoos en een ieder die dat niet kan of wil erkennen moet het maar gewoon bij fifty houden.

En dat zullen ze vast ook wel doen.

Dus dat zit wel goed.

Inderdaad misschien één van zijn minste albums maar alhoewel er een paar mindere tracks op staan vind ik geen enkele track echt slecht. Vooral de beats vind ik goed. Zoals Ready For War, Get Out, How Much We Grew, Salute Da Gods hebben een heerlijke productie en een klassieke 'in your face stijl' zoals we van hem gewend zijn. Gelukkig maakte hij met zijn opvolger de langverwachte klassieker.

Reeds twee maal beluisterd en moet zeggen dat hier te veel matig tot slechte nummers opstaan. Het begint goed met 'Salute da Gods' maar daarmee is het wachten tot 'Fire' en de daarop volgende nummers om enig niveau te horen te krijgen. Met name 'Get Out' en 'The Heist' mogen er zeker wezen! Na nr. 14 zakt het weer in om met Ready for War nog eenmaal op te leven.
Voorlopige conclusie: veel te weinig om van een goed album te kunnen spreken. Te veel flauwe, simpele beats met platte producties. Hier en daar een lichtpunt maar over het algemeen teleurstellend!

De bijdrage van Roc Marciano op het overigens uitstekende The Heist maakte me nou niet direct benieuwd naar zijn verdere werk.

Zo zie je maar weer eens wat voor ontwikkeling iemand door kan maken zolang deze maar ten alle tijde in zijn gangbare gedachtegangen op uitbreiding van zijn algehele reikwijdte gebrand zal blijven.