menu

Laura Mvula - Sing to the Moon (2013)

mijn stem
3,66 (56)
56 stemmen

Verenigd Koninkrijk
R&B / Soul
Label: RCA

  1. Like the Morning Dew (3:40)
  2. Make Me Lovely (4:38)
  3. Green Garden (4:09)
  4. Can't Live with the World (6:05)
  5. Is There Anybody Out There? (5:11)
  6. Father, Father (4:42)
  7. That's Alright (3:34)
  8. She (3:25)
  9. I Don't Know What the Weather Will Be (3:30)
  10. Sing to the Moon (4:07)
  11. Flying Without You (3:21)
  12. Diamonds (3:14)
  13. Unbelievable Dream * (3:26)
  14. Jump Right Out * (3:27)
  15. Something Out of the Blue * (4:10)
  16. Father, Father [Live for Hunger TV] * (2:40)
  17. Diamonds [Live for Hunger TV] * (4:00)
  18. Green Garden 1 [Demo] * (1:53)
  19. She 1 [Demo] * (2:42)
toon 7 bonustracks
totale tijdsduur: 49:36 (1:11:54)
zoeken in:
Magick1
Dit is wel een album waar ik naar uitkijk

avatar van AdrieMeijer
Dankzij Mojo Magazine raakte ik ook nieuwsgierig. Ik heb zes nummers via YouTube op mijn mp3-speler gezet maar het viel me toch niet mee. Mooie stem, maar zo heb je er bij Idols en Voice of Holland wel meer en composities waar ik niet echt van onder de indruk raak. Met zo'n stem verwacht ik songs die emotioneel de diepte in gaan, maar het blijft allemaal wat oppervlakkig. Als de cd uit is zal ik nog eens luisteren naar Laura, wie weet pakt de cd als geheel me wel.

5,0
Heb gisteren de 'deluxe' versie thuis ontvangen: 2CD met op de 2de 3 liedjes en enkele demo's. Schitterende album. Goed uitziende dame die een muziekstijl heeft die op zijn minst apart te noemen is. Er zit wat blues, jazz in maar ook gospel, R&B... Ik hoorde Laura Mvula voor 't eerst op de Graham Norton show en was onmiddellijk verkocht.
'Green Garden' is zo'n nummer waar je vrolijk van wordt. 'She' daarentegen raakt me en is gewoonweg prachtig om te horen.
De meeste nummers zijn luisterliedjes, traag, teksten die vooral 'hoop' weergeven. Dus je moet de CD wat tijd geven. Sing to the moon is er zo eentje... een paar keer luisteren en je wil even niks anders meer horen. zo staan er wel een paar nummers op.

avatar van spoon
3,0
Ik heb deze zangeres ook voor het eerst bij de Graham Norton show gehoord. Het originele soulvolle geluid viel me direct op. Het abum zojuist voor de 2e maal (3voor12 luisterpaal) gehoord en ben het met bovenstaande (isiro) eens dat meerdere luisterbeurten het album zeker doen groeien.

avatar van aERodynamIC
4,0
Het is niet makkelijk om je nog eens te onderscheiden als het om r&b of soul gaat.
Laura Mvula lukt het dus wel degelijk met haar debuut Sing to the Moon.

Dat ze een getraind zangeres is kunnen we goed horen (ze heeft een conservatorische opleiding) maar dat zegt niks, sterker, het kan misschien een nadeel zijn omdat het allemaal te technisch gaat worden waardoor de emotie verdwijnt.
Emotie is er wel degelijk op dit album, misschien had iets meer 'rauwheid' zoals bijvoorbeeld een Amy Winehouse heeft een mooie aanvulling geweest maar het album is dusdanig indrukwekkend dat je het meestal niet echt mist.

Sing to the Moon is één groot avontuur. Ga er maar aan staan; al bij de eerste nummers horen we van alles voorbij komen. De harmonische zang in opener Like the Morning Dew alsmede Joni Mitchell-achtige folkjazz (Make Me Lovely) en spannende haast Björk-achtige klanken (Can't Live the World). Gooi er dan ook een heerlijk zomers uptempo nummer tussen (single Green Garden, later nog gevolgd door That's Alright) en je weet al dat je met een bijzonder album te maken hebt. En dan zijn we nog niet eens op de helft.

Spannende muzikale schilderijtjes zoals ook een Joni Mitchell dat zo goed kan: jazz, soul, r&b en een snufje folk: ze verwerkt het met groot gemak zonder dat het tegen gaat staan of gekunsteld over komt.

Wat kritieke puntjes zijn dat het misschien net even te veel is allemaal, té overweldigend wellicht en misschien is het vocaal gezien toch iets te netjes (he verdorie kom ik daar toch even terug op dat gemiste rauwe randje).
Daarbij heb ik heel soms een beetje de indruk dat het allemaal heel bewust gedaan is: bewust gezocht naar het verkennen van de uiterste randen, juist door iemand die dat gezien haar achtergrond ook wel kan. Het spontane gevoel neemt daarmee wat af maar dat is echt een persoonlijke gevoelskwestie want zoals gezegd is dit bonte palet aan muzikale kleuren indrukwekkend en uitnodigend tot vele malen herbeluistering.

Er gebeurt absoluut iets aan deze zijde van het muzikale spectrum en dat is goed.

avatar van Reijersen
4,5
Muziekjaar 2013 lijkt zo onderhand het jaar van de Britse soulartiesten te worden. We hadden al sterke albums van Alice Russell en Jamie Lidell en nu moet die van het Britse supertalent Laura Mvula daar bij komen. Het is namelijk eindelijk maart 2013 en haar album is uit. Een album waar we met z’n allen al een tijdje naar uit kijken.
Eind vorig jaar werden we verwend met haar eerste single She en begin dit jaar kwam daar de tweede single Green Garden bij. Allebei stuk voor stuk prachtige nummers en tevens allebei nummers die hoog in onze maandelijkse top5 was te vinden. Green Garden stond afgelopen maand zelfs op de hoogste positie en daar beloofden we al met deze recensie te komen. Bij deze.

Als genre-aanduiding, voor de mensen die van hokjes houden, wordt bij deze dame soul en R&B aangegeven. Maar de muziek van Mvula gaat deze genres te buiten. We horen meer dan dat. Eigenlijk is haar muziek niet in een paar genres samen te vatten, niet in hokjes te stoppen. Hoorden we dat al op de eerste twee singles, wordt dat doorgevoerd in de rest van dit album.
Wat te denken van het prachtig meerstemmige Like the Morning Dew. De dromerige, relaxte sfeer die hier neer wordt gezet is er één die met het album verweven is. Op een subtiele manier is Mvula een fantastische zangeres. Ze doet dat zonder al te veel stemakrobatiek toe te passen, maar juist precies op die manier te zingen die bij de rest van de sfeer past. Een steengoede zangeres met een kraakhelder, eigen sound en bijzonder veel controle over haar stem. Dit openingsnummer behoort tot één van de beste nummers die ik dit jaar gehoord heb.
Make me Lovely tapt uit een iets anders vaatje. Dit nummer gaat meer richting de jazz en folk, maar gegoten in dezelfde dromerige sfeer. Sterk nummer ook.
Green Garden is ook al zo’n goed nummer. Met het ritmische, gospelachtige geklap. De zomerse sfeer en wederom de mooie meerstemmigheid is ook dit een prijsnummer op dit fantastische album. Past ook perfect in het totaalplaatje dat dit album biedt.
Breekbaar en fragiel wordt Mvula op het droomliedje Can’t Live with the World. Als je iets prachtigs hoort is het soms moeilijk onder woorden te brengen, daarom raadt ik jullie allemaal aan gewoon naar dit nummer te luisteren en je net zo te laten meevoeren in de muziek als ik. Prachtig!
Tussen het rustige tempo door is er af en toe ruimte voor meer tempo. Eerst was daar Green Garden, dan is daar ook That’s Alright. Een losgeslagen ritme een meehummed achtergrondkoortje zorgt voor een vrolijk, energiek nummer. Ook een hoger tempo van Laura met gemak aan.
Ook de eerste single She is het beluisteren waard. Klein gehouden, prachtig gezongen en het pakt je volledig in zoals muziek je in moet pakken. Vooral door de productie opbouw van de muziek.
Als je dan een nummer zoekt waarop je graag de vocale mogelijkheden van Mvula wilt horen dan moet je eens naar Diamonds luisteren. Alles wat dit toptalent vocaal kan toont ze op dit prachtige nummer. Een nummer dat je raakt en niet loslaat.

Nummers die ik dan niet uitgebreid besproken heb zijn het zweervolle Is There Anybody Out There?, het gospelachtige Father Father, het vocaal bijzondere I Don’t Know What the Weather Will Be, titelsong Sing to the Moon, het ritmische Flying Without You . Maar ga er maar vanuit dat ook dit stuk voor stuk meer dan prachtige nummers zijn. Want Laura Mvula legt met haar debuut een absoluut topalbum bij ons muziekliefhebbers neer. Het is toch bijzonder knap als je zo’n mooi en origineel debuut kan maken. Hopelijk is Laura Mvula een naam die we nog lang gaan horen en van gaan genieten want het goede begin is er, en dat is toch altijd maar het halve werk.

avatar van kemm
4,0
De lente heeft er nog geen zin in, en dat komt Laura Mvula goed uit. Want naast de huidige feelgood single Green Garden blijkt de toon van haar debuutalbum toch een pak weemoediger. Gelukkig zit het allemaal in eenzelfde luchtige stijl en schemert er tussen de wolken door een mooi zonnetje.

Laura Mvula is een frisse verschijning, grootgebracht in traditie, om er als vrouw van 2013 een eigen loop mee te nemen. Dit is good old soulmuziek met omwegen en rhythm and blues waarvan je niet verwacht dat het toch R&B wordt. Een breed spectrum wordt geopend om een zeer specifieke stijl te bekomen. Op Sing to the Moon verliest big band zijn grootschalige bombast, krijgt een folksong meer plastische gelaagdheid, zingt ze de gospel with no lord en komt acapella nooit alleen. Een kleinschalig maar zeer direct geluid doet haar schitteren.

Het teruggetrokken tempo dat na Green Garden ingezet wordt levert nog enkele pareltjes op als Can’t Live with the World en She, maar eist verderop toch even zijn tol. In dezelfde lichte toon valt op dat het op sommige momenten toch iets te vrijblijvend blijft, in tekst en uitvoering. Met name vanaf I Don’t Know What the Weather Will Be begint het album last te krijgen en lijkt het op automatische piloot uit te rijden. Een meer onderscheidend karakter had hierbij wellicht soelaas kunnen brengen. Of, nog eenvoudiger, het album met een tweetal nummers inkorten.

Het indrukwekkendst aan deze artieste blijft haar prachtige stijl. Alles wordt toegelaten maar moet dan wel door een strenge filter geraken. Met enkel het broodnodige creëert ze de juiste romantiek en worden nummers van de gepaste bagage voorzien. Daarmee schijnt er een zekere oerkracht vanuit Mvula, één die al sinds de jaren 50 zoek leek in muziek. Een klassedame, slechts een album verwijderd van haar klassieker.

avatar van OlivierL
4,0
Wat een plaat!

Tijd geleden dat ik nog eens een bericht plaatste op dit forum, maar dit album is zo interessant en veelzijdig dat ik praktisch niet anders kon.

Laura Mvula heeft duidelijk lang in koren gezongen en gedirigeerd, maar met haar conservatorium-opleiding, kan ze die ervaring bundelen en eveneens gebruiken bij het zingen in andere genres.

Daar doemt de eerste vraag al op: wat voor genre horen we eigenlijk?

Ik persoonlijk hoor een hoog Soul-gehalte in de stem: een soort mengeling van de accuraatheid van Adele, maar dan duidelijk met een ander Timbre (met meer roots als ik dit zo mag/durf zeggen). Ik deel de mening van aERodynamIC die stelt dat een zeker 'rauwheidsgehalte' mist. Inderdaad, een kracht zoals die van Amy Winehouse zou niet misstaan bij dit album.
De begeleiding daarentegen heeft voor mij een hoog Filmisch, haast klassiek kantje. Luister maar naar de harmonie tussen de strijkers en pianoakkoorden. Dit is bij vele nummers aanwezig, niet bij bijvoorbeeld Green Garden, waar Laura Mvula dan weer eerder Up-Tempo gaat.
Dit is veelzijdigheid voor mij, en dat vind ik top om naar te luisteren!

Een tweede vraag die ik mezelf stel: waarom geef ik dan een score van 4 ipv 5?

Ik betrap mezelf erop dat ik de laatste nummers vanaf Diamonds iets te rustig en saai vind. Dit is natuurlijk mijn persoonlijke mening, ik wil deze niet en kan deze niet doordrukken. Dit haalde het hoge niveau van het debuutalbum iets naar beneden.

Maar optimist als ik kijk ik naar dit album als: wauw, een 4! Deze score is absoluut verdiend op basis van topnummers als het Amy-Winehouse-achtige Make Me Lovely, of dankzij de topsingle Green Garden. Ook het kalme Father, Father kan me zeker bekoren

Mijn absolute favoriet is echter de titelsong Sing to the Moon. Prachtig hoe het nummer in elkaar zit, alles past! Het is een uiterst rustig nummer, dat semi-akoestisch begint, maar dan zwemerig uitbreekt in het refrein. Evenals de tekst is de melodie droomachtig, ik ga er elke avond op een ideale manier van gaan slapen.

Ik raad dit album aan iedereen aan die graag luistert naar rustige, indrukwekkende (lees als indruk-wekkend) muziek die fantastisch opgebouwd is, doch genoeg up-tempo nummers bevat om niet gecategoriseerd te worden als slaapwekkend.

Meer van dat!

avatar van overmars89
4,5
Wat een fantastisch album. Na een eerste luisterbeurt was ik al groot fan van het album, maar vond ik nog een paar nummers saai overkomen. Maar na een paar luisterbeurten worden die nummers ook een stuk aangenamer.

Daarnaast heeft dit voor mij een heel groot replay gehalte, omdat deze plaat mij serieus beter laat voelen. Ik word gewoon helemaal vrolijk en euforisch van dit prachtige album. Tot nu toe één van de mooiste releases van het jaar.

KeesWB
Heerlijk album. Ik zag haar op de BBC tijdens een uitzending van Glastonbury 2013. Ik was meteen verkocht. Album gekocht en nog geen moment spijt van gehad.

avatar van Lura
Dit album is opnieuw opgenomen in de Abbey Studio's samen met het Metropole Orkest en uitgebracht op Society of Sounds (Bower & Wilkins).

avatar van Broem
Zal die ws nog beter klinken. Perfecte sound heeft dit album.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:40 uur

geplaatst: vandaag om 10:40 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.