Dit album van de onvergetelijke one and only Nina Hagen kreeg ik spontaan van mijn moeder kade in 1983 (ja lieve mensen, altijd al een vooruitstrevend type geweest mijn lieve moedertje)
En ik heb echt buikpijn gehad van de vele lachbeurten die dit album bij mij opriep.
Nina gaat heerlijk los in diverse nummers, op geweldige muziek met fijn gekruid tekstmateriaal.
Natuurlijk beschikte ik over haar debuut (grandioos) en Unbehagen (fantastische titel- ) waar mijn hooggewaardeerde MM kompaan RonaldJK twee prachtige recensie bij heeft geschreven (lezen!)
Haar derde album is mij om niet bekende reden ontgaan, maar Angstlos kwam op een goed moment in mijn bestaan.
De opener New York / N.Y. is direct al een gezellige binnenkomer, Nina krolt en kroelt weer dat het een lieve lust is.. Was Es Ist, is onvervalste Nina pop, tekstueel en vooral de manier en snelheid waarop ze het zingt is tijdloos. Lorelei zie ik als een velletje en Zarah, de ohade aan Zarah Leander is in een woord: Grandioos! Gaat dat horen.....
Kant twee is meer van hetzelfde maar toch met een smakelijke afwisseling die gretig naar meer doet verlangen. Mijn favoriet is het slot nummer The Change, waarin Nina ope enig moment Queen Elisabeth op volstrekt unieke wijze benoemt....
Dit is een album wat keer op keer de lachspieren weer prikkelt en Nina's status als DDR paradijsvogel weer eens onderstreept. Ik heb einmahl das genugen mogen smaken om haar live aan het werk te zien in het -toen nog- Oude Muziekcentrum Vredenburg, een avond om nooit meer te vergeten....