Anna von Hausswolff - Ceremony (2012)

Gaaf concert in Merleyn in Nijmegen. Klein zaaltje, man of 60 aan toeschouwers. Echt een beleving. Sound stond wel erg vet afgesteld. Duurde even voordat dat onder controle was. Anna en haar band zetten wel iets neer zeg. Een stuk psychedelischer dan Ceremony. Enkele lang uitgesponnen nummers met de nodige tempowisselingen. Erg goed. De drummer blonk uit wat mij betreft. Wat die knaap allemaal aan extra's uit zijn drumkit haalde.

Uitzonderlijk mooi. Waanzinnig.

Carl Michael Von Hausswolff

Haar vader maakt ook muziek

Ik zou zeggen: let it be winter! Ligt imo in de lijn van Dead can Dance en This Mortal Coil. Dit zal de komende dagen veel gredraaid worden.

Concert alhier helaas gemist en dat vind ik erg jammer nu ik album een aantal malen heb gedraaid. Alleen thuis en volumeknop tikje naar rechts word ik ondergedompeld in een serene sfeer. Was eerst bang dat deze Anna net als haar naam- en landgenote Ternheim en Britta Persson just another singer songwriter was - hoe kan een mensch zich vergissen. Doet eerder denken aan Susanne Sundfor een die andere Noorse met d'r Magical Orchestra - maar dit is prachtig en overtreft beide Noorse dames en d'r Zweedse collega's.

Klopt, maar niet alleen muziek: The Wire - CM von Hausswolff exhibits paintings containing ashes from Polish concentration camp - thewire.co.uk.

Weet niet zo goed wat ik moet zeggen van deze plaat. Behalve dan dat ik het grandioos vind dat iemand een instrument met een dermate erbarmelijke reputatie op deze wijze een nieuw leven weet in te blazen. . . en misschien dan nog dat Anna Von Hausswolff mij de laatste dagen volledig in haar greep houdt met deze plaat. Meesterwerk.

Leve de uitverkoopbakken! Daar vond ik gisteren deze dubbel-LP en kon toeslaan
Deathbed kende ik al en ook de reputatie hier.

Het is in elk geval toegankelijker (lees: minder alternatief, meer poppy) dan ik had verwacht. Het is geen Joanna Newsom met orgel ipv harp.

Ik moet alles nog even laten bezinken, maar ik hou wel van dit soort ambitieuze platen met interludes en grote spanningsbogen. Anna neemt haar tijd om de sfeer op te bouwen.

Toegankelijk - zou niet mijn eerste reactie zijn, En Joanna trek ik gewoon niet vanwege die piepkrijtjesstem., maar muzikaal op zich interessant. Dit is imo donkerder, met links naar gothic e.d. Susanna and The Magical Orchestra zou een referentie kunnen zijn, of Susanne Sundfor, maar dit gaat dieper.

Heb dit in augustus op festival in Duitsland (Haldern) mogen aanschouwen. Klonk live als Kate Bush meets Motorpsycho, benieuwd naar het plaatje.

Youtube



En natuurlijk Deathbed...

Nee Joanna mag willen dat ze zo klonk... Ik vind het qua sfeer ook wel wat richting Dead can Dance gaan eigenlijk, is dat een rare gedachte?

Anna von Hausswolf werd genoemd bij het nieuwe album van Susanne Sundfor en mijn nieuwsgierigheid werd daardoor wel gewekt aangezien ik Susanne wel hoog heb zitten.
Maar deze plaat van Anna mag er ook zijn zeg, prachtig en waanzinnig mooi!!

Terecht! Dit is een geweldig album!

Absoluut een goed album en een erg bijzonder optreden destijds. Hoop dat er snel weer wat nieuws van haar gaat komen.

Ik zag haar in het voorprogramma van Efterklang en ik was helemaal om. Gelukkig kwam ze snel terug voor een eigen optreden. Geweldig!

Vorig jaar uitgekomen: Hydras Dream - The Little Match Girl (2014) en het product van haar samenwerking met Matti Bye, dj en filmmuziek-componist.

Anna heeft vorige maand een aantal indrukwekkende concerten in Australië gedaan, w.o. één op een heel fraai orgel in Syndey - misschien zijn daar live-opnames van, of komt er een dvd oid van?

Haar (concert)agenda is leeg, haar website daarentegen uit de lucht, misschien staan er nieuwe dingen te gebeuren?

Met dat album heb ik dan weer een stuk minder.

Daar staan ook heel mooie stukken op. Punt is alleen als je gaat vergelijken - en dat doe je onbewust - het nooit zo verpletterend kan binnenkomen als Ceremony of evt de daaraan voorafgaande ep. Toen was je - wat Anna betreft - een onbeschreven blad

Toch 5* . Prachtig album.

Prachtig popalbum met klassieke, soms wat gotisch aandoende klanken. Het gebruik van het orgel is erg opvallend. Het Verbaast me ook totaal niet dat dit een plaatje uit Scandinavië is. Veel muziek daar heeft een koud randje die dan weer snijdend en intimiderend, dan weer feeëriek en welhaast kinderlijk(in de goede zin des woords) klinkt. De Stem van Von Hausswolff doet me dan weer denken aan Kate Bush.

Ook bij deze plaat die zwaar aangezette, onheilspellende doom- en psych/prog invloeden.

Het zal allemaal wel supergoed zijn maar mooi is het niet. Als Anna gaat zingen is er hoop maar de muzikale omlijsting is op zn zachtst gezegd lelijk en gemeen. Dat er liefhebbers voor zijn moge duidelijk zijn. Ik kan er met alle liefde helemaal niets mee. Horrormuziek vind ik het.

De eerste keer dat ik van deze dame iets beluister. Klinkt zeker niet slecht. Zal me benieuwen hoe dit "live" klinkt, want deze dame treedt op 12 mei op in Doornroosje in Nijmegen. Moest ik misschien toch maar eens een bezoekje aan brengen.

Dat moet je zeker doen. Ceremony is m.i. Haar beste album. Ik heb haar kort na de release van dat album ook in Doornroosje live gezien. Dat was een bijzonder optreden. Geluid stond wel hard en te 'vet' afgesteld maar dan toch...zeer de moeite waard. Vakvrouw.

Ben je er vanavond bij Wim?

Ik heb een ticket DjFrankie. Dus, ik ben er bij vanavond. Let maar goed op de man met de hoed.

Tot vanavond

Een van de mooiste verrassingen die 'tot mij is gekomen' in de afgelopen jaren, om het zo maar even te zeggen.
Ik kwam na de release van Joanna Newsom's "Divers" via een discussie met een vriend op "Mountain's Crave" terecht. Het beluisteren van het album was een logische stap.
Nu we weer de koudere maanden ingaan heb ik weer zin om deze te gaan beluisteren, ik associeer het namelijk sterk met donkere en winterse sferen.
Een meesterwerk die heerlijk lang de tijd neemt om op te bouwen en op het moment dat je denkt: "Nu barst het los" vervolgens weer net zo makkelijk in gas af neemt en uiteindelijk een teder en zeer emotioneel geheel blijkt te zijn.
Deze plaat is uitgegroeid tot een van mijn favorieten.
5 sterren.

Anna von Hausswolff: ik heb er het één en ander over gelezen op musicmeter. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Gisteren en vanmorgen "Ceremony" via Spotify beluisterd. Ik kan er kort over zijn, als U zin heeft om lekker depressief te worden dan moet U vooral naar dit album luisteren.

Bedankt voor je bijdrage Hans Brouwer. Ik ga er maar vanuit dat dit niet jouw ding is?

Luisterde net naar Epitaph of Theodor en wat een aardedonkere, majestueuze en kippenvelopwekkende prachtmuziek is dat zeg!
Daarna Deathbed beluisterd: nóg zo'n onder de huid kruipend juweel. Deze gaat in de bestelling, zo onaards mooi!