Giuffria was de band van Gregg Giuffra die er toen vanaf zag om onder de Angel noemer door te gaan (want dit was eigenlijk zijn oorspronkelijke plan).
Volgens last.fm word de muziek van Giuffria ook wel omschreven als "cinema rock" en dat kan ik als ik dit album hoor wel begrijpen.
De typische jaren '80 rock waarbij een vrij grote rol is weggelegd voor de keyboard partijen van Giuffria himself klinkt als van die typische rock die je ook wel vaak terug kan horen in films uit deze tijdsperiode.
Het klinkt allemaal wel lekker, maar blijft allemaal ook wel erg luchtig en radiovriendelijk. Call to the Heart is wel een mooi nummer en het hierop volgende Don't Tear Me Down klinkt ook wel erg fijn.
Persoonlijk prefereer ik de rock waarbij de keyboards iets minder op de voorgrond staat iets meer, maar ik kan nog steeds wel genieten van dit plaatje hoor.