Whitesnake - Made in Japan (2013)

Kort maar relaxed concert, Coverdale is op en top en de band vult hem perfect aan! Ik had wat meer ballads verwacht( ik zag de tracklist niet) maar dat viel behoorlijk mee, behoorlijk wat gitaar en drum solotjes en Whitesnake klinkt nog steeds niet gedateerd of afgetuigd en weet een pittige show neer te zetten! Zonde van de zeer korte speelduur!

De uitschieters waren hier duidelijk:
Best Years,(geweldige opener) Forevermore, Fool for Your Loving & vanzelfsprekend Still of the Night!

Hele dikke 4 sterren!

Lang heb ik niet getwijfeld bij de aankoop van dit pakket voor nog geen negen euro, zeker niet als deze Deluxe Edition bestaat uit 2 cd's en 1 dvd (weliswaar in een kartonnen gedoe). Afgelopen weekend heb ik de dvd (met matig interessante extra's) bekeken en en ik heb me heel goed vermaakt, in die mate dat het ontbreken van vele “klassiekers” mij weinig stoorde. Je kunt maar zoveel doen in vijf kwartier en het is de toer voor het prima album Forever More. Verdere info vind je hier: Made in Japan (Whitesnake album) - Wikipedia, the free encyclopedia - en.wikipedia.org. Tracklist van cd en dvd zijn dezelfde en er is nog een bonus-cd van dik veertig minuten.

Ik heb vooral genoten van de prestaties van een goede groep met twee ervaren gitaristen, een zanger die opvallend goed bij stem is en een maniak van een drummer. Beide gitaristen laten iets meer van hun kunnen horen tijdens Six String Showdown en bij het aankondigen van de drumsolo vreesde ik het ergste. Grappig was om drummer Briian Tichy (yep, zo geschreven) tijdens zijn solo bezig te zien met drumstokken, eetstokken, de blote handen en … twee vleesmessen welke hij gelukkig niet in het publiek wierp in tegenstelling tot de stokken. David Coverdale verraste mij nog het meest, vergeet niet, volgend jaar wordt hij ook 65 jaar. Misschien is het een en het ander bijgewerkt, wie weet want ook ik twijfelde soms bij de beelden. Het plezier bleef echter.

Wie mij kent, weet wat ik denk over de beruchte “bonus”, hier zijn dit de nummers 13 tot en met 20: het is een aardig bijkomstigheid. Mij is het altijd te doen over de hoofdmoot, de rest is meegenomen wanneer het geslaagd is. Mooie versies (vier elektrisch en vier akoestisch) staan hierop tijdens een Soundcheck, waarbij mijn eerdere twijfel over “DC” wordt weggenomen: zijn stem is rauwer maar nog altijd zo herkenbaar. Een klasbak noem ik hem. Zulke frontmannen worden alsmaar meer een rariteit, hij heeft die présence, de zangkwaliteiten en die Britse humor / flegma. Verschroeiend (en oerend hard) is de versie van Evil Ways.

Het visuele aspect van dit pakket helpt tijdens de overigens niet zo bijzondere solo's, het visuele aspect van dit pakket is verder van weinig belang want je ziet en hoort een goede groep spelen zonder poespas. Mooi livealbum dat niet mis staat in mijn huidige collectie. Whitesnake heeft zijn hoogten en dalen, maar hun livealbums kunnen mij wel bekoren. Volgens mijn bescheiden mening heb ik hiermee een goede koop gedaan.