Ik heb dit album leren kennen nadat ik "Simon & Garfunkel - The Collection" heb gekocht (met alle albums + het live-concert in 1981 in mooie, kleine lp-hoesjes).
Vooral protestlied "He Was My Brother" (over de Vietnam-oorlog) vind ik prachtig... Heerlijk, die samenzang. Ook "Bleecker Street" vind ik erg mooi.
Ik vind dit zeker géén slecht album van S&G, vergeet niet dat hier ook "The Sound of Silence" en een cover van "The Times They're A-Changing" van Bob Dylan.
Jammer is echter wel het zuinige gebruik van de verschillende instrumenten, dit in tegenstelling tot het album "Like a Bridge over Troubled Water", wat dan weer heerlijk dicht in de buurt komt van een 'luisteravontuur' door de grote hoeveelheid verschillende instrumenten. Vaak krijg ik op dit album het gevoel dat veel nummers vrijwel hetzelfde zijn, bijna elk nummer bestaat uit slechts zang en gitaar.
Afgezien van "He Was My Brother", dat duidelijk een politieke boodschap bevat, lijkt de rest van de liedjes niet met passie gespeeld. De geloofwaardigheid heeft vooral ernstig te lijden onder het overduidelijk geacteerd vrolijke "Go Tell It on the Mountain". "Benedictus" en "You Can Tell the World" zijn daarnaast niet bepaald prijsnummers, waardoor dit album toch niet de status krijgt van favoriet S&G-album van mij.
Het album "Wednesday Morning, 3 A.M.", dat overigens uit 1963 komt en niet uit 1964, is volgens mij een 'groei-album'. Het is aardig om te luisteren als je alleen de hits kent van S&G, maar er is zéker beter werk te vinden van dit vrolijke duo.