Vreemd dat hier nog geen reacties stonden. Ik vind dit een subliem album van een zeer behendige gitarist die zoveel mogelijk rifjes op de beste manier tussen de beperkte zichzelf opgelegde "maten" probeerd te squeezen. En dat doet ie geweldig.
Hij gaat nogal van jetje namelijk! Je gaat gewoon in de achtbaan met deze "all Guitar" cd.
Met lichte uitzondering van Hero Without Honour en The Journey geeft Vinnie Moore je simpelweg geen rust. Niet dat dat erg is overigens. Integendeel!
De enige 2 echte minpunten zijn dat je na een paar nummers allemaal wel gehoord hebt hoe "goed en snel" ie wel niet is. Iets meer variatie in stijl had best gemogen.
Tweede onvergeeflijke minpunt, en tevens het grootste:
Het geluid en afmix-werk!!! De drums!!! Verschrikkelijk!
Als er een op zich goed album een geremasterde versie nodig heeft dan is dat deze wel. Ik zit altijd ernstig mijn equalizer te bedienen als ik deze opzet.
Het klinkt allemaal enorm druk, vlak en bombastisch. Puur een kwestie van slecht mengtafelgebruik.
iets minder "grote lege zaal achterin geluid" had gemogen.
Veel te veel echo! Een slecht gebruik van het toch wel enigzins moderne "stereo!!!!" dacht ik zo, waarin je lekker je instrumenten een "eigen plaats" kan geven.
Al met al geef ik toch 4 sterren omdat ik het zo'n goede gitarist vind, en dit zijn debuut was maar dan alleen muzikaal-technisch gezien.