a-ha - Headlines and Deadlines (1991)

Smaken verschillen, maar voor mij zijn dit zeker niet de beste songs die de groep op hun actief heeft staan, maar ja, hier vinden we enkel de singles en dus niet pareltjes als Scoundrel Days of The Swing of Things, en het is ook nog maar 1991 dus pas 6 jaar na de eerste hit.
Desondanks een heel goeie plaat natuurlijk, zelfs deze nummers steken allemaal ruim boven de middelmaat uit.
Hunting High and Low, Train of Thought en The Sun Always Shines on TV zijn mijn favorieten uit dit album.

Uitstekende verzamelaar, met daarop alle hits, waarvan de meeste eigenlijk nog steeds wel de moeite waard zijn. Het typische jaren '80 geluid, compleet met enigszins kunstmatige produktie, zal niet voor iedereen meer te trekken zijn, maar wat mij betreft heeft dit de tand des tijds prima doorstaan. Songs als The Blood That Moves The Body, Hunting High And Low, I've Been Losing You en vooral The Sun Always Shines On TV, mogen er nog steeds zijn. Unieke band met een uniek geluid.

Ik vind dit ook wel een mooie verzamel album, vooral Manhattan Skyline vind ik nu een geweldige nummer. Ik lees hier dat mensen a-ha niet meer leuk vinden, ik zou dan de band Puressence willen aanraden. Vooral hun eerste 2 albums genaamd Puressence en Only Forever zijn erg goed. Maar ook de andere albums bevatten mooie rock songs. YouTube YouTube
Hoop dat muziekliefhebbers het met mij eens zijn.

Uitstekende verzamelaar al hoor ik liever de studioalbums. Vaak hebben ze albumtracks die net iets meer te bieden hebben dan de singles. Neemt niet weg dat dit heerlijk herkenbaar is voor bij het klussen en als de aandacht niet volledig gericht hoeft te zijn op het luisteren. Wel jammer van die remix van Hunting High and Low . 4 sterren voor het gebodene.

Vermeldenswaard is hier nog wel het feit dat dit album de single-versie van het James Bond-thema The Living Daylights bevat. Die vind ik veel beter dan de albumversie op de LP Stay on these roads. Die albumversie namen ze een klein jaar later zelf op, omdat de samenwerking met componist John Barry nogal stroef verliep. Maar achteraf vonden ze zelf ook wel dat de string-arrangementen van Barry heel wat toevoegden aan de song. De single heeft dus de originele mix zoals die in de film en op de soundtrack terecht kwam. En op deze verzamelaar dus; het is een heel andere versie dan de albumversie op SOTR.

Verder heeft deze verzamelaar meerwaarde door de remix-versies van You are the one, Hunting high and low en Train of thought. Al verschillen ze ook weer niet heel veel van de originelen.

Volgens mij had ik van deze best of plaat het cassettebandje destijds, of ik had 'm op cd en zelf overgenomen. Ik kan me nog goed herinneren dat ik, eind 1991, via mijn walkman luisterde naar deze verzamelaar en dat me toen pas echt doordrong hoe goed ik de Noorse band eigenlijk wel niet vond. Dat vond ik al sinds Take On Me natuurlijk, maar door al die geweldige nummers en vele hits achter elkaar op een album gepropt realiseerde ik het me pas goed.
Ik stond op dat moment op station Zevenbergen te wachten op de bus. Het was ijzig koud, het regende, het hagelde, er kwam in elk geval iets nats naar beneden. Er was geen ziel te bekennen verder. Donkergrijze wolken trokken over. Station Zevenbergen wordt om de zoveel jaar telkens weer opnieuw verkozen tot het meest deprimerende station van Nederland. Kun je nagaan hoe ik me voelde op dat moment. Door A-Ha die door mijn speakers knalde werd mijn melancholische stemming nog eens extra versterkt.
Achteraf gezien was het een uiterst spiritueel gebeuren.

De stem van Morten Harket beschouw ik als een van de mooiste mannenvocalen, zo niet dé mooiste, binnen de popmuziek. Naast die van Jim Morrison en die van Robert Smith, die ik weer om andere redenen goed vind. Zijn lange falsetto uithalen zoals op Stay On These Roooaaads... We shall meet, I know. Ik hoorde ooit It's Over (of In Dreams, één van de twee) van Roy Orbison en toen viel me op hoeveel die twee stemmen in de hoge noten op elkaar lijken.
Zeer gevarieerde zangstem: het ene moment dramatisch, theatraal, het volgende haast fluisterend, romantisch, erotisch zelfs, en dan weer krachtig en boos. Zijn stem past als geen ander bij het geëxalteerde melodrama van de muziek en de hartbrekende, poetische teksten over verlies, liefdesverdriet, rouw, de dood, eenzaamheid en innerlijke leegte:

I reached inside myself and found
Nothing there to ease the pressure
Of my ever-worrying mind

De orgel in The Sun Always Shines On TV geeft een nog dynamischer gevoel aan het nummer, alsof je in een lege kerk staat en een religieuze openbaring beleeft; de videoclip voor het nummer is niet voor niets opgenomen in de Victoriaanse gotische St. Alban's Church in Teddington, Engeland.
Muzikaal een ware snoepwinkel voor de zwaarmoedige romanticus als ik: het gekrijs van meeuwen in Hunting High And Low, de slagregen in Crying In The Rain, de snelle panfluit in Train Of Thought...
Manhattan Skyline roept ook al zo'n weemoedige sfeer op van verlatenheid: We sit and watch umbrellas fly, I'm trying to keep my newspaper dry... Ik dacht altijd dat de krant nat werd door de regen, maar ze zitten ergens binnen en het zijn zijn tranen die op de krant druppelen, om het aanstaande afscheid van zijn geliefde.
The Living Daylights is nog altijd mijn favoriete Bondsong, al bungelt ie in veel van die lijstjes ergens onderaan.
Crying In The Rain is een waardige cover van het origineel van Carole King/The Everly Brothers. Harket coverde in '93 nog Can't Take My Eyes Off You, ook heel fraai, en ook A-Ha's cover van Say Hello, Wave Goodbye van Soft Cell is het vermelden waard.
Een geweldige verzamelaar en toch nog genoeg mooie nummers die nooit als single zijn uitgebracht en dus ook niet op het album terechtkwamen, zoals Living A Boy's Adventure's Tale en The Soft Rains Of April....

are over.

De single-versie van Move to Memphis - ook op deze verzamelaar te vinden - verschilt trouwens ook behoorlijk van de albumversie. In combinatie met de andere verschillen, die ik hierboven al noemde, maakt dat dit album toch wel tot een bijzondere release, die je gerust naast de reguliere albums kunt kopen. Ook omdat-ie vaak voor een habbekrats te vinden is.

Of op de expanded versie van het album.