Toen ik Wallace Vanborn-frontman Ian Clement eerder deze maand live aan het werk zagen in de kleine zaal van de Effenaar was ik direct overtuigd. Enkel met zijn akoestische gitaar en zijn imposante stem speelde hij een aantal liedjes van zijn dit jaar verschenen soloplaat Drawing Daggers. Voor de studioversies van deze nummers werd er meer uit de kast getrokken. Strijkers, blazers, fluiten, koortjes, orgeltjes en zwaar galmende gitaren. Het komt allemaal voorbij op Drawing Daggers. Hoewel nergens zo hard als zijn moederband klinkt Clement in zijn eentje donker, intens en bij vlagen behoorlijk pompeus. Clement heeft een groot stembereik en doet soms denken aan Dan Auerbach ('A Boy And A Man'), Fink ('Interview') en Mark Lanegan ('Kissing The Claw'). Het resultaat is niet altijd even spraakmakend. Het probleem zit hem niet in de kwaliteit van de liedjes - die zijn namelijk goed - maar in de soms verkeerd gekozen arrangementen. Het mooi openende 'Interview' wordt vakkundig om zeep geholpen door het gedragen - bijna als een matrozenkoor gezongen - refrein en in 'A Boy And A Man' lijkt de instrumentatie net te zwaar dankzij de gitaar-orgel combinatie. Gelukkig is er ook veel moois zodat Drawing Daggers wel degelijk de moeite waard is. 'The Great Escape', 'The Hammer And The Nail' en 'Little Knife' zijn hier goede voorbeelden van. Al met al kunnen we spreken van een welkom solo-uitstapje, waarbij wij hopen dat Clement in de toekomst voor een kalere aanpak kiest, zoals hij dat live ook al doet.
Van:
Daan's Muziek Blog