10cc - Live and Let Live (1977)

10CC had toendertijd live weinig meer toe te voegen.
Ik heb het altijd meer als een studioproject gezien.
Dit is kwalitatief best goed, maar het mist vooral gevoel, urgentie en passie.
De originele 10CC was gewoon niet meer te overtreffen.
Perfecte balans en de eigenzinnigheid ( Godley& Creme) en de melodieuze kant ( Gouldman & Stewart.)
Zonder elkaar is het minder. Dat is iets wat de geschiedenis ons wel geleerd heeft.

Wat Toto voor Amerika was, was (en is) 10 cc voor het Verenigd Koninkrijk. Zoals gezegd, hierboven, zonder passie en urgentie. In de studio kwamen ze het best tot hun recht; met name de eerste 5 stuks zijn (of beter gezegd: waren) prima.
Weer eens geluisterd (met het oog op de optredens die komen dit najaar) maar andermaal te licht bevonden: Blijft op 3* steken.

Naast Gouldman als original, zijn gitarist Rick Fenn en slagwerker Paul Burgess live nog van de partij in het heden.
Hier dus ook op te horen. Burgess deed al mee in 1974 op de bühne. Kevin Godley was ook vaak als zanger voor op het podium te vinden. Dan beroerde hij de drums en was ook extra drummer of percussionist als Godley wel achter de kit zat.

Een niet echt geslaagd live album. Meestal scoren livealbums bij mij hoog, maar ik ben hier ooit met moeite tot 3,5* gekomen. Ik ben het eens met de opmerkingen hierboven. Live moet sexy zijn maar dat is het hier verre van. Op spotify staat achter elk nummer dat het live is. In dit geval een nuttige aanvulling.

Misschien niet van de buitencategorie; maar vind het toch wel een erg fraaie plaat. Zeker 'kant 4'. Heb hem zelf ook in de kast staan en deze week maar eens de nodige aandacht gegeven. Ga me nu ook maar eens wat meer in hun studiowerk verdiepen, eigenlijk nooit verder gekomen dan Bloody tourists en een greatest hits.