menu

David Sanborn - Backstreet (1983)

mijn stem
2,85 (13)
13 stemmen

Verenigde Staten
Jazz
Label: Warner Bros.

  1. I Told U So (5:05)
  2. When You Smile at Me (5:48)
  3. Believer (6:37)
  4. Backstreet (5:27)
  5. A Tear for Crystal (7:03)
  6. Bums Cathedral (4:40)
  7. Blue Beach (4:51)
  8. Neither One of Us (5:04)
totale tijdsduur: 44:35
zoeken in:
avatar van kaztor
4,0
Snap het lage gemiddelde niet zo. Het klinkt dan misschien wat 80's en puristen zullen het wel niks vinden, maar dit vind ik zeker toffe smooth jazz. Ik vermaak me hier zeker mee.

WPE
Dat is waar, het klinkt wel heel erg jaren 90. Maar David Sanborn weet er altijd wel iets van te maken met zijn saxofoon. Minpuntje is wel dat veel van zijn solowerk op elkaar lijkt, hij heeft een heel herkenbare stijl en die wordt consequent toegepast op (bijna) al zijn solo-albums. Maar neemt niet weg dat het inderdaad heerlijke smooth-jazz is, lekker in het gehoor liggend.

Soledad
Sanborn is iemand die ik ook wel eens stukken inspeelde voor saxofoonmethodes. Ik had zulk lesmateriaal. Technisch dus best leuk, allemaal zeer gepolijst. Daardoor ook ontzettend saai en glad. Enige eigen inbreng of creativiteit bestaat zelfs helemaal niet bij Sanborn.

3,5
Ja, Soledad, smaken verschillen. Natuurlijk heb je gelijk wanneer je van Coltrane houdt, maar dit is een ander genre: smooth jazz oftewel licht verteerbare muziek met jazzinvloeden. Marcus Miller is ook op deze cd de rechterhand van Sanborn. Verder een scala aan studiomuzikanten w.o.Steve Gadd op drums.

avatar van gaucho
Soledad schreef:
Enige eigen inbreng of creativiteit bestaat zelfs helemaal niet bij Sanborn.

Nounou, dat gaat wel erg ver. Het mag je smaak niet zijn, maar om nu te stellen dat de man volstrekt geen eigen inbreng in zijn muziek heeft gehad... Dat zou suggereren dat het een muzikale marionet is, die zich laat leiden door zijn producer, platenbaas of mede-muzikanten.

De eigen inbreng van Sanborn lijkt me vooral dat hij zijn smooth jazz-saxofoonwerk mengt met pop en R&B. Dat levert inderdaad een nogal glad geluid op, ja, en daar kun je van houden of niet.

Dit album ken ik niet, maar wel een paar andere die in dezelfde lijn liggen. Vrijwel allemaal onderling uitwisselbaar, en het moet gezegd, op diverse van die albums vind ik de hierboven al gememoreerde ritmische inbreng van mede-muzikanten Marcus Miller en Steve Gadd wel de aantrekkelijkste elementen. Op latere albums worden die te vaak vervangen door de synth-bas en ritmes uit een doosje. En het moet gezegd, dan gaat de 'feel' van de muziek wel een beetje verloren.

avatar van captain scarlet
3,5
Vond deze op lp vandaag in een dumpzaak voor twee euro , dus dan kun je de gok wel wagen.
Dit is m'n derde Sanborn album en hij stelt wederom niet teleur.
Heerlijke, lekker in het gehoord liggende Soft-Jazz die ik goed kan pruimen .
Uitstekend geproduceerd ook zoals we van hem gewend zijn.
Niet zijn beste plaat, dat is voor mij tot nu toe Double Vision uit 1986, samen met Bob James.
Maar luistert wel weer erg lekker weg.

Gast
geplaatst: vandaag om 03:11 uur

geplaatst: vandaag om 03:11 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.