Toen ik op de tracklist het nummer ‘When you walk in the room’ zag staan, kon ik het niet weerstaan om dit album van Agnetha even te beluisteren. Het eerste nummer ‘My colouring book’ vind ik wat aan de saaie kant maar het arrangement is prima. Het nummer ‘When you walk in the room’ vind ik -natuurlijk- een van de betere nummrs van het album, alleen het Engelse accent vind ik wel irritant, datzelfde geldt trouwens voor alle nummers die zingt. Maar wederom een prachtig arrangement.
‘If I thought you’d ever change your mind’ werd volgens mij op single uitgebracht, ook wederom een van de betere nummers van het album en datzelfde geldt voor ‘Sealed with a kiss’, het ritme van het nummer is erg fijn. ‘Love me with all your heart’ vind ik typisch zo’n ballroom nummer, daar heb ik niet zoveel mee. ‘Fly me to the moon’ vind ik vreselijk; ik houd dan ook totaal niet van jazz. ‘Past present and feature’ vind ik echt geweldig, de piano, de strijker, haar stem en ritme van het nummer erg treffend. ‘A fool am I’ vind ik ook erg fijn – vooral het refrein. ‘I can’t reach your heart’ heeft ook wel iets ballroomsachtig, deze vind ik beduidend beter dan de andere.
‘Sometimes when I’m dreaming’, als ik bij dit nummer ben krijg ik toch een beetje genoeg van het album omdat het album zo rustig is, het had niet misstaan als Agnetha ook wat opzwepende(re) nummers op dit album had gezet, dit nummer skip ik dan ook. ‘The end of the world’ vind ik dan weer prachtig, het neigt zelfs een beetje naar soulmuziek, erg smaakvol gedaan. ‘Remember me’ vind ik dan weer wat minder,ook qua zang vind ik het minste nummer op het album. ‘What now my love’ is het laatste nummer op dit album bij mij vind ik een middenmoter maar van alle nummers waarschijnlijk wel het meest geschikte nummer om dit album af te sluiten.
Wat mij erg opvalt aan dit album zijn de arrangementen; die zijn van hoog niveau. In Agnetha hoor ik een prima zangeres, alleen het accent stoort me soms, bij Abba had ze hier veel minder last van, maar dat zal wel komen omdat ze toendertijd veel Engels sprak. Al met al een redelijk album met voor mij zowel wat uitschieters en wat missers.