menu

Dirty Beaches - Drifters / Love Is the Devil (2013)

mijn stem
3,57 (34)
34 stemmen

Taiwan
Rock
Label: Zoo

  1. Nightwalk (3:56)
  2. I Dream in Neon (3:35)
  3. Belgrade (3:39)
  4. Casino Lisboa (3:46)
  5. ELLI (3:15)
  6. Au Revoir Mon Visage (4:01)
  7. Mirage Hall (9:47)
  8. Landscapes in the Mist (5:12)
  9. Greyhound at Night (3:24)
  10. This Is Not My City (3:43)
  11. Woman (3:53)
  12. Love Is the Devil (4:11)
  13. Alone at the Danube River (7:33)
  14. I Don't Know How to Find My Way Back to You (3:28)
  15. Like the Ocean We Part (4:31)
  16. Berlin (7:37)
totale tijdsduur: 1:15:31
zoeken in:
avatar van repelstefan
Nieuwsgierig door de hoge waardering op Pitchfork maar totaal niet mijn ding. Waarom dit als 'Rock' wordt bestempeld is mij overigens een raadsel eerlijk gezegd.

avatar van essence
3,5
Lo-fi rockabilly hero!
Dirty Beaches opereert op het kruispunt tussen rockabilly en electronica.
Sterke plaat die weer die weer, zoals de vorige een heel wazige sfeer geeft. Het is een dronken nachtwandeling door één of andere ranzige achterbuurt. Suicide is hier een referentie. De band bedoel ik dan.
De eerste nummers hebben nog die rockabilly feel maar al gauw slaat de sfeer over en krijg je bevreemdende, dreigende lappen muziek. Het is een soundtrack van een film die nog gemaakt moet worden. Iets voor David Lynch misschien?
Het is duidelijk dat Alex Zhang Hungtai op het tweede deel (vanaf track 9) veel meer de experimentele kant opgaat dan bij zijn debuut. Je herkent zijn voorliefde voor bevreemdende elektronica die ene paar decennia terug werd gemaakt (denk Coil, Throbbing Gristle). Hij laat echt echt alle remmen los op dit tweede deel. Verwacht geen songstructuren of beats meer. Maar je krijgt bevreemdende, melancholishce electronica voorgeschoteld.
Smakelijk!

avatar van Dudeness
2,5
Fascinerende sound, zonder enige twijfel. Wasemt inderdaad iets heel speciaals uit, iets bezwerends wat -en dit zal puur subjectief zijn- een goede evocatie is van de dreiging die uitgaat van het huidig tijdperk waarin we leven en waarin we ons dagdagelijks staande dienen te houden. Er hangt ons inderdaad nogal wat boven het hoofd. Tweede helft van de jaren zeventig lijken dan ook terug van heel-lang-weggeweest. Zowel maatschappelijk als muziekaal.

Maar wat er ook van zij: dat maakt het daarom nog niet per se een 'goede' plaat.

2.5, omdat ik toch niet verder kom dan 'interessant, maar in essentie toch vooral vervelende beuzelarij'....

avatar van philtuper
Mirage Hall...

avatar van essence
3,5
Toch een halfje eraf.
Na meerdere luisterbeurten blijken de electronische stukken op de tweede helft van de plaat dan toch niet te blijven boeien.
Het eerste deel is nog altijd top.

avatar van Noere
4,0
essence schreef:


De eerste nummers hebben nog die rockabilly feel maar al gauw slaat de sfeer over en krijg je bevreemdende, dreigende lappen muziek. Het is een soundtrack van een film die nog gemaakt moet worden. Iets voor David Lynch misschien?


Nou de kerel is Twin Peaks fanaat heb ik eens in een interview gehoord, dus wellicht iets voor een vierde seizoen..

Gast
geplaatst: vandaag om 18:16 uur

geplaatst: vandaag om 18:16 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.