Ik ben liefhebber van Set the house ablaze en Going underground. Maar inderdaad, alles is ijzersterk.
Live cd met opnames van verschillende jaren, uiteraard allemaal opgenomen in het Verenigd Koninkrijk. Het is een op ten top Britse band met een ongekend succes bij onze westerburen.
Net als The Smiths heeft The Jam 6 jaar bestaan en hebben ze eenzelfde periode ook tropenjaren gedraaid; populair vanaf jaargang één. The Jam was in de singles lijsten in Engeland nog veel succesvoller dan The Smiths. Maar de laatsten wisten internationaal goed door te breken (qua verkopen en kritieken) en daar blijft The Jam redelijk ver achter.
Deze Dig the New Breed is een prachtig live album met de 'uptempo' wave van The Jam. Paul Weller heeft toch een prima stem, de nummers zijn ijzersterk en zijn een redelijke doorsnee van de carriére van The Jam. Bij tijd en wijle kun je ook behoorlijk uit je dak gaan van dit album (Dreams of children!).
Eerlijk gezegd denk ik dat de kracht van deze gitaarband toch voor een belangrijk deel zit in de wijze waarop de nummers worden geschreven en gespeeld: kort, snel, puntig en vol passie waarbij de bij die tijd passende kritiek op de maatschappij in één moeite wordt meegenomen.
Dat het album niet langer duurt dan pakweg 40 minuten, redelijk bijzonder voor een live-cd, komt de kracht er van alleen maar ten goede.