menu

Roger Daltrey - Under a Raging Moon (1985)

mijn stem
3,50 (18)
18 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: 10

  1. After the Fire (4:38)
  2. Don't Talk to Strangers (4:13)
  3. Breaking Down Paradise (4:07)
  4. The Pride You Hide (4:34)
  5. Move Better in the Night (3:59)
  6. Love Me Like You Do (6:08)
  7. Let Me Down Easy (4:08)
  8. Fallen Angel (4:29)
  9. It Don't Satisfy Me (3:15)
  10. Rebel (4:21)
  11. Under a Raging Moon (6:44)
totale tijdsduur: 50:36
zoeken in:
Wembleyfever
Roger Taylor van Queen drumde mee op het nummer Under A Raging Moon.

avatar van musician
4,5
Goede en acceptabele cd van Roger Daltrey.

Aanstekelijke rock songs, een paar mindere ballads, maar smaakvol gemusiceerd. After the fire is een prima song van de hand van Pete Townsend. The Who had zo heel goed kunnen klinken, niets mis mee. Als ze even moeite hadden gedaan.

Jammer dat het niet echt het grote publiek heeft bereikt, Daltrey verdient beter.

Andere opmerkelijk goede songs: Don't talk to strangers en Under a raging moon.

Kingsnake
Er drummern wel 8 drummers (toch?) mee op de titeltrack.

Ik weet niet of het komt omdat ik drummer ben, maar da's toch een van de gaafste rocksong ooit!
Wow, wat een lekkere donderende herrie in het middenstuk.
De rest van de plaat is wel aardig, maar alleen de titeltrack zorgt er voor dat ik deze plaat en zeer hoog cijfer toebedeel.

Ik denk trouwens dat de elpee een andere tracklistvolgorde had. Stond de titeltrack niet als laatste nummer van kant A?

Ozric Spacefolk
Erg vette plaat van Daltrey.

Ik houd erg van zijn stem, en het titelnummer is natuurlijk een van de vetste nummers ooit.
Je moet het maar durven, een achtkoppige drumsolo op een studioplaat.

Erg gaaf dat ik de stijlen van Stewart Copeland, Roger Taylor, Carl Palmer en Cozy Powell er zo uit pik..

Ozric Spacefolk
Volgens de website van Roger Daltrey over het titelnummer:

"Drummers in order of performance:
Martin Chambers
Roger Taylor
Cozy Powell
Stewart Copeland
Zak Starkey
Carl Palmer
Mark Brzezicki
Mark & Zak-Outro"

avatar van musician
4,5
Toch een prima cd.

Een zeldzame ook, het is moeilijk te vinden, althans, voor een schappelijk prijsje. Net als het meeste andere solowerk van Roger Daltrey. Zou het toch teveel voor fijnproevers zijn?

Misschien is After the Fire (geschreven door Townshend) het laatste nummer ooit gemaakt dat nog klinkt als de oude Who.

After the Fire

avatar van Deranged
Vind het nummer niet echt een typische Who sound hebben maar toen ik het voor het eerst hoorde vond ik het wel verrassend sterk voor een Daltrey solonummer.

Was dan ook geen hele grote verrassing toen ik vernam dat het door Pete geschreven is.

Uiteindelijk wel altijd een nummer geweest dat erg hoog aangeschreven staat bij mij.

Weer een zeer treffende Townshend tekst rauw ingekleurd zoals alleen Roger dat kan.

Titelnummer is ook krachtig.

Al bij al een waardig album van een legendarische zangstem.

4,0
Prima album met invloeden van Bryan Adams ( speelt zelf mee op gitaar), Russ Ballard en toch in mindere mate van the Who. Hij heeft tal van bekende drummers mee laten doen in het nummer "Under the Raging Moon", als eer betoon aan Keith Moon. Natuurlijk blijft zijn stem goed in het gehoor liggen. Hij heeft gewoon een werels herkenbare stem.
Ook de opvolger van dit albuim mag er trouwens zijn....

avatar van rkdev
Neal Peart schreef:
Prima album met invloeden van Bryan Adams ( speelt zelf mee op gitaar)
Het nummer 'Let Me Down Easy' is een door Adamsn geschreven nummer dat Reckless niet heeft gehaald (staat wel op de Deluxe editie).

avatar van vielip
Ah daar kende ik het nummer dus van! Speelde Adams volgens mij ook nog live tijdens de tour enkele jaren terug ter ere van 30 jaar Reckless. Alleen op akoestische gitaar. Erg mooi! Al had hij het toen, tijdens het praatje dat vooraf ging aan het nummer, over Stevie Nicks als ik me niet vergis. Anyway, prima nummer.

Edit; het nummer Rebel is ook van Adams. Staat ook op zijn eigen album Into the fire. Prachtnummer met schitterende tekst.

avatar van gaucho
3,5
Ja, vooral Rebel vind ik een sterke uitvoering van Daltrey. Wat is-ie hier goed bij stem. Nog net niet over the top, maar wel heel goed gedaan.

Twee nummers van Bryan Adams en Jim Vallance op dit album. Dat geeft ook aardig aan in welke hoek je dit album muzikaal moet plaatsen. Verzorgde AOR-poprock met een lichte, maar niet overheersende eighties-touch, die door dat uit duizenden herkenbare stemgeluid wel meteen als Daltrey klinkt.

Over het titelnummer (trouwens mede geschreven door John Parr, wiens poprock-geluid ook een beetje doorklinkt op dit album) is hierboven al het nodige geschreven. Bijzondere uitvoering, met al die drummers. Ik vind dit een zeer acceptabele plaat. Andere sterke songs zijn The pride you hide, After the fire (de single van dit album, geschreven door Pete Townshend), Don't talk to strangers en in mindere mate Breaking down Paradise. De overige nummers ontstijgen de middelmaat niet, maar het is een plaat waar Daltrey zich niet voor hoeft te schamen.

avatar van vielip
gaucho schreef:
Andere sterke songs zijn The pride you hide, After the fire (de single van dit album, geschreven door Pete Townshend), Don't talk to strangers en in mindere mate Breaking down Paradise. De overige nummers ontstijgen de middelmaat niet, maar het is een plaat waar Daltrey zich niet voor hoeft te schamen.


Exact mijn beleving.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:06 uur

geplaatst: vandaag om 16:06 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.