King Krule - 6 Feet Beneath the Moon (2013)

Enkele jaren geleden leerde ik King Krule (Zoo Kid) kennen met Out Getting Ribs. Sindsdien kijk ik al uit naar de eerste plaat en die zit er nu eindelijk aan te komen. Dit kan maar beter goed zijn.

Heb hem al een aantal keer beluisterd en klinkt erg goed. De albumversie van Out Getting Ribs is leuk, maar is minder dan het origineel naar mijn mening. Leuk dat hij de timing wat veranderd heeft. Staan een aantal pareltjes op (Foreign 2 en Neptune Estate, bijvoorbeeld) en een aantal tracks waarbij ik nog niet helemaal weet wat ik er van vind. In ieder geval een goed debuut van deze 19-jarige knul.

Easy Easy

Een pak stevige Britse arrogantie.

Zijn stem en de muziek komen wat geforceerd over. De nummers zijn soms dichtgesmeerd met overbodige geluidjes. Jammer. Sommige nummers zijn toch echt wel prima (Easy Easy, Border Line) en toch wel lef dat je stijlen durft te blenden op zijn leeftijd. Jazz, hip-hop, brit-pop. Je kan er van alles mee Prima debuut!

Easy Easy, heerlijk nummertje zeg!

Ondanks dat ik dit maar met een drie en een half beloon, vind ik toch dat King Krule met zijn debuut aangetoond heeft hoe veelbelovend deze artiest gaat worden. Er staan her en der nog wel wat nummers die iets missen of niet echt helemaal goed uitgewerkt zijn, maar daartegenover staan er gewoon goede nummers op die zijn potentie heel goed naar voren weet te schuiven. Ik ben in ieder geval al benieuwd naar zijn volgende plaat die hopelijk wel vier sterren zal kunnen krijgen.

Out Getting Ribs

Combineer het brakke doch bezielde stemgeluid van een jonge Tom Waits, met de Britse air van een Pete Doherty - en je komt enigszins in de buurt van King Krule's vocale capriolen. Ongetwijfeld niet voor iedereen weggelegd, maar ik geniet er erg van op het moment. Muzikaal is erg veel variatie te horen . Van kale maar prachtige gitaarpartijen, donkere stadse hiphop beats, tot de saxofoon solo's in het funky A Lizard State. Hier en daar wat schetsmatig wellicht, maar overbodige geluiden hoor ik niet. Ondanks de vele verschillende stijlen die de revue passeren voelt deze plaat echt aan als een geheel waar het ruwe talent vanaf spat. Verdient zeker meer aandacht.

Easy Easy is het beste liedje van dit jaar.
Dit album kent goede momenten en de vanzelfsprekendheid waarmee hij stijlen combineert is cool.
Toch mis ik iets. Meer liedjes als Easy Easy bijvoorbeeld.

Ben ik het mee eens, vooral met dat venijn in dat nummer had ik meer terug willen horen op het album. Ondanks dat een fijne plaat met een aantal mooie nummers, toch raar dat het album niet echt opgepakt word door de media en ook hier op MuMe niet echt.

Heerlijke plaat!

In het kader van zijn nieuwe album "Man Alive" deze weer is opgezet. Ik vind het album iets minder goed dan toentertijd. Toch ontzettend knap hoe Archy hier al zo'n unieke sound heeft weten neer te zetten en die sound rustig heeft weten te door ontwikkelen.

Wel grappig om te zien dat veel kritieken toentertijd al waren dat sommige liedjes niet helemaal afgewerkt aanvoelden. Zijn solo albums hierna zijn eigenlijk nog veel meer moodscapes dan liedjes. Ook zijn hier veel meer electronica-invloeden te horen dan ik eigenlijk kon herinneren.

Denk toch wel steeds mijn favo King Krule plaat.

Eigenzinnig? Zeker. Mooi? Niet echt... Has This Hit? in het bijzonder klinkt als ODB die gaat zingen. Die hoorde ik liever rappen. Nee, ik snap de aantrekkingskracht hiervan niet goed.

Ik leerde King Krule in 2013 kennen door BBC Radio 1's Sound of 2013 longlist. Naast hem stonden oa Laura Mvula, The Weekend, CHVRCHVS, Tom Odell en HAIM (de uiteindelijke winnaar) op deze lijst.

Ik heb sindsdien telkens her en der wat losse nummers van hem geluisterd en enkele bleken ook groeiers die ondertussen tussen mijn favorieten beland zijn, maar ik heb nooit de tijd genomen om een volledig album de kans te geven.
Met de komst van het nieuwe album Space Heavy en de uitstekende eerste singles leek het me het ideale moment om het debuut eens een kans te geven.

Ondertussen ben ik gewend geraakt aan zijn unieke stem en manier van zingen/spoken word, wat het makkelijker maakt om een heel album uit te zitten.
En dat 'uitzitten" is het eerste gevoel dat je wel krijgt bij King Krule. Het is een opdracht om dit initieel volledig door te komen, maar de beloning is er wel.

aast de bekendere nummers Easy Easy, Border Line,... is elk nummer wel het beluisteren waard, mede omdat er telkens andere invloeden uit verschillende genres zijn, die herwerkt worden tot de donkere melancholische versies die King Krule er van maakt.

KK heeft er een nieuwe vaste volger bij en de andere albums gaan zeker ook een kans krijgen.

Raar dat MM dit niet hoger waardeert.