Interessant. Ik heb dit album nooit zo'n ramp gevonden om uit te zitten, maar vandaag de dag valt het me helemaal op hoe tof ik het stiekem eigenlijk vind klinken. Begrijp me niet verkeerd, want ik blijf de hair metal altijd minder vinden dan de epische heavy metal van later, maar dit album klinkt gewoon als een klok. Een betere productie dan dit album heeft Virgin Steele volgens mij ook nooit gehad, met heerlijk heldere baspartijen, mooie volle drums en een paar fantastische gitaarsolo's. De teksten zijn stuk voor stuk werkelijk verschrikkelijk, maar in al die cheezyheid kan ik toch ook nog best wel waardering opbrengen voor het feit dat DeFeis in 1993 dacht dat dit een goed idee was.
Er staan een aantal pareltjes op, waarbij vooral Crown Of Thorns er flink tussenuit springt. Superieur gitaarwerk en steeds opzwepender wordende drums. Qua powerballads vind ik Never Believed In Good-Bye en Cry Forever echter ook ijzersterk, terwijl Sex Religion Machine en I Dress in Black (Woman with No Shadow) gewoon lekker rocken. Ik trek Last Rose Of Summer echter nog steeds niet en zal dit ook altijd verschrikkelijk blijven vinden. Verder moet ik toegeven dat ik als liefhebber van oude Bon Jovi toch steeds meer kan genieten van dit album.
Tussenstand:
1. Noble Savage
2. Guardians Of The Flame
3. Life Among The Ruins
4. Virgin Steele
5. Age of Consent