Katy Perry - Prism (2013)

Ja, ik luister ook alleen muziek dat lage gemiddeldes en slechte recensies krijgt. Echt mijn ding.

Eigenlijk ben ik niet een fan van Katy behalve van "I Kissed A Girl" en nog 1 of 2 andere maar vind haar wel grappig. Ik vind "Roar" wel leuk en dat was de reden om het album te beluisteren ondanks de lage rating (2,8 op dat moment). Na het horen van het tweede en derde nummer was ik ook niet overtuigd maar verderop wordt het wel beter en ik geef het daarom toch 3 sterren en neig naar iets meer maar vind 3,5 misschien net iets te veel. Er zit trouwens een beetje M83 feel in een aantal nummers.

PS de bonusnummers zijn erg fijn. Raar dat die juist niet gekozen zijn voor de basis. Alsnog het album 3,5 sterren gegeven vanwege de laatste 4 nummers.

vind het wel mee vallen ook al ben ik geen fan van deze meid

Ik vind dit album echt alles behalve donker. En live heeft ze nog altijd het stembereik van een aardappel als ik die verschrikkelijke performance van roar beluister op x factor.

Ik snap niet waarom het album zo slechte kritiek krijgt, ik vind het weer een geweldig album van Katy met als toppers By The Grace Of God, Unconditionally en Walking On Air.
This Is How We Do vind ik het enige mindere nummer van het album.
Ondanks dat ze niet kan zingen verrast deze dame me toch elke keer weer!

Hahahahahahahaha

Ik heb nog nooit een aardappel horen zingen. KP: You're gonna hear me roar. Ah, zo klinkt dus een aardappel...



Nee, dit is niets voor mij. Even wat geluisterd, maar hier mis ik niets aan.

Nogal teleurstellend. Ik vond Roar wel een leuke single, maar dat is ook zo'n beetje het enige leuke nummer van dit hele album. Dus helaas!

Katy Perry heeft altijd van die lekkere meezing-nummers...

Je hoort haar brullen als je haar goed beroert.

Dat is wel relaxed.

Had echt niet verwacht dat er zo'n ijzersterk, constant album in haar zat!

Vind TD album beter dan Prism, weet niet waarom maar vind weinig liedjes leuk of goed. Ze had toch gezegt dat ze met een nieuwe sound zou komen?
Volwassen sound, Dark sound.

Wederom een prima plaat van mevrouw Perry! Ieder zijn mening uiteraard, mij kan het wel bekoren in ieder geval.

Toppers: Roar, Walking On Air, Unconditionally, Dark Horse, By The Grace Of God.

By the grace of god.

Jezus zeg, alleen van die titel ga ik al kotsen.

Ik vind het opzich wel een goed album. Ik ben blij dat ze haar zuurstok verleden hiermee een stukje heeft achtergelaten. Natuurlijk zijn er nog wel wat feel good songs bij naar mijn mening, zoals birthday, international smile, en this is how we do. Maar ook wat diepgaandere songs zoals by the grace of god. Ik vind haar lead single roar echt heel erg goed, maar je moet hem niet te vaak horen. Verder vind ik legendary lovers echt een lekker nummer, en als een van de uitspringers toch wel uconditionally (voor een keer bij de EMA awards in amsterdam een keer GOED live, tenzij ze het heeft geplaybackt)

Roar is echt geweldig! Mooi ook om te horen hoe haar stem dat hele nummer draagt. Daarna wordt het me helaas allemaal wat te vlak en te standaard en wordt de kracht van het eerste nummer wat ondergesneeuwd. Jammer....

Ik was wat afwachtend met dit album, gewoon omdat haar vorige album mij erg beviel.
Roar vond ik eerst al niet zo heel bijzonder en leuk, het is wel gegroeid, maar het zal nooit mijn favoriete nummer worden.

De eerste keer luisteren van dit album was wat zwakjes, maar daarna ben ik het nog een paar keer gaat luisteren en ik moet zeggen dat het gewoon een aantal geweldige nummers heeft!!

De leukste nummers vind ik: Unconditionally, By The Grace of God en Spiritual
Daarnaast nog een aantal leuke waaronder: This Moment, Legendary Lovers, It Takes Two en Dark Horse

Eigenlijk een heel ander album dan wat ze hiervoor voor heeft gedaan en eigenlijk bevalt mij dit veel beter. Wil nog niet zeggen dat ik dit album beter vind, maar ik hoop wel dat ze deze kant op blijft gaan en wat volwassener wordt.

Ik vind Roar eigenlijk ook best wel een sterke single. Op de coupletten klinkt ze lief en aandoenlijk om dan hard te komen met een machtig bemoedigend refrein dat mij zelfs enigszins weet te raken.

Wist trouwens niet dat deze dame zo'n magere zangeres was. Tijdens de coupletten is het wel live maar behoorlijk zwak en het refrein is vrij duidelijk en redelijk schaamteloos gelipt.

Maar het is haar snel vergeven want als bij een leeuw begint het bij mij te borrelen gedurende het aanschouwen van de uiterst smakelijk gevormde uitlijning op deze vrouwelijk vlezige expositie.

Als geheel ook nog best een leuk geproduceerd popplaatje eigenlijk.

En op de plaat klinkt ze hoe dan ook als een fijne zangeres met veelzijdige skills dus waarom niet.

Niks mis mee. Je hoort zeker wel wat leuke dingen voorbij komen hier en daar.

Misschien zou ze ook eens wat met William Orbit moeten doen.

Dat zou best eens iets op kunnen leveren denk ik.

Klinkt best aardig dit plaatje. Lekker vrolijk, lekker catchy, gewoon degelijk. Gemiddeld aantal sterren van nu is wat aan de lage kant.

Walking on air klinkt alsof het in 1995 geproduceerd is. Leuke classic eurodance in 2013. Zou deze een hitje kunnen worden?

Hoe heb ik hier eigenlijk 1,5 voor kunnen geven? Vandaag luisterde ik het album weer en ik waardeerde het enorm! Wat een lekker album is dit eigenlijk!
Walking On Air blijft het lekkerste nummer. It Takes Two is het mooiste nummer!

Supergoed album! Voor mij is 'Double Rainbow' de beste song van het album. Prachtige tekst en melodie. En dan zijn er mensen die zeggen dat er in drumcomputers en synths geen emotie zitten. Ik vind dit veel beter dan al die rock bands.

Pfff.. ik werd vandaag weer herinnerd aan het feit dat 'Walking on Air' niet op single is uitgebracht. Nog steeds een geweldig nummer. Heb ik ten tijde van de albumrelease ook regelmatig langs horen komen in (gay)clubs. Erg irritant dat er voor werd gekozen om minder interessante nummers uit te brengen.

Jammer dat dit nummer dus vanzelfsprekend ook zal ontbreken op een toekomstig compilatiealbum.

Pff wat een album, echt zeer goed. Wat is Katy een goede artiest zeg. Ze heeft alles. Ik heb haar voor het eerst ontmoet in Krasnapolsky hotel in 2008 niet wetende dat ze later een super pop artiest zou worden. We hadden even gepraat. Ze was druk bezig met haar laptop en koptefoon, ze was namelijk aan het componeren.