At the Close of Every Day - The Sound of Someone Watching Me (2004)

Ik zag ze live op Flevo en dat was geweldig. Snel heb ik dit album gekocht, vooral omdat het ook met David Eugene Edwards was.
Ik kwam wat bedrogen uit; David speelde alleen op gitaar mee, en ook maar een nummer (slimme marketing, ik neem het ze niet kwalijk). Ook was het drum- en gitaarwerk helemaal niet zo hard als wat ik live heb gezien (op de voorkant kan je Axel zienzitten, hij speelt hier grotendeels akoestisch). Gelukkig kwam ik er halverwege de eerste luisterbeurt achter dat het zo ook prachtig kon zijn. En hier is Minco ten minste te verstaan.
4,5, misschien nog 5.

zijn ze zo veel ruiger dan bij live optredens? Wel jammer, want juist de kalmt in atcoed spreekt me erg aan. Ik vind dit overigens niet zo'n mooie plaat. Over het algemeen gaat de speciale live sfeer niet boven de betere uitvoering op de studio albums. Maar misschien moest ik m nog maar es een kans geven.

Ja, ik heb nog geen studioversies gehoord hoor.

Het geluid stond gewoon hard, en het was heel bezwerend, het was niet echt ruig, maar gewoon hard, en er hing een heel mysterieuze sfeer, ook omdat Minco harder sloeg dan hij zong, en zijn pompelende stem aan die sfeer meehielp.

oei wat is dit toch een briljantje! Ik hoor de laatste tijd ook wel het origineel van Under the Milky Way. Ik vind deze mooier... Ja, een uitzonderlijk fraai voorprogrammaatje van de 16 HP notabene.

Mooi dit. Doet me ietwat denken aan The National op sommige momenten.

4*