Kort maar krachtig. Niet in geluid, wel in hoe de plaat overkomt.
Will Oldham lijkt met deze compleet van franjes gestripte titelloze plaat eventjes terug te willen keren in de tijd, toen hij nog in volle Palace-periode zat. Net als op die andere titelloze ('Palace Brothers', uit 1994 alweer) treft elk liedje raak, en net als die plaat klokt Oldham af onder het halfuur. Nog een overeenkomst? Tien liedjes, jawel.
Echte favorieten kan ik niet noemen (wat dan weer een verschil met 'Palace Brothers' is), maar ik wissel af. De ene keer is het 'This Is My Cocktail', de andere keer 'Triumph of Will'. In de beginne was het de opener, nu neig ik eerder naar afsluiter 'Royal Quiet Deluxe', misschien wel het traagste, spaarzaamste (met een fraaie uitloper, weliswaar), van een mooie, geladen tekst voorziene liedje op dit album.
And who is ruled by fear;
Is oft ignored by fun...
4,5 sterren