Sinds gisteren heb ik hem ook ter vervanging van een oude tape/cassette en de belevenis is heel anders met deze lp in mijn handen, weliswaar is de hoes tamelijk beschadigd maar de plaat zelf is in goede staat.
"Side 1" is dartel en quasi perfect met zijn geweldige songs en fantastisch gitaarspel van Kevin Heybourne maar één van de hoogtepunten is de sublieme break met gitaar- en keyboardsolo in Sorcerers. Het is zo swingend, het drumwerk doet mij soms denken aan het drumwerk van Brian Downey (Thin Lizzy): ondersteunend tot en met.
"Side 2" is minder speels en bevat onder andere Sweet Danger, welke ook op
single/EP is verschenen, de andere single was het titelnummer. Hoogtepunt voor mij is het doorleefde Free Man, met klagerige zang en sublieme gitaarwerk. Ik heb vroeger moeite gehad met Angel of Death en Devil's Tower omdat dezen als een anticlimax aanvoelden, nu weet ik veel beter natuurlijk.
Mijn gevoel bij deze plaat? Eentje van absolute zaligheid en geluk, het zijn de songs en de gitaarsolo's die het hem doen. Dit is inderdaad zo'n plaat die je niet mag laten liggen. NWOBHM. Vakmanschap. Pareltje. Meer!