Kelis is 100% zeker een dame die niet in hokjes te stoppen is. Van rauwe funky R&B onder leiding van the Neptunes tot stuiterende hitparadedance met grote producers. Van het stout draaien van milkshakes naar reggae gedreven popsongs. Vier jaar heeft het ondertussen geduurd voordat we weer een nieuw album van deze opvallende dame kregen. Daar keken we wel weer naar uit, vooral omdat we benieuwd zijn wat ze aan ons tentoonstelt.
De singles hadden natuurlijk al het één en ander verraden, Kelis ging op het nieuwe album Food wat meer terug naar de soul. Maar is dat voor het hele album het geval? Opener Breakfast leent namelijk juist meer van de sfeervolle 90’s R&B. Jerk Ribs is die bijzondere single met een combinatie van verschillende stijlen. Lekker veel blazers. Het nummer heeft ook een 90’s vibe, maar met 80’s accenten. Productioneel sterk tot nog toe en daar valt de mooie volle sound van Forever Be ook onder.
De echte vintage soul horen we eigenlijk pas op de ballad Floyd en wordt ietwat doorgezet op het mooie Runnin’. Een persoonlijke favoriete op deze plaat is toch wel Hooch. Een fijne zwoele soulsong die ik perfect bij de stem van Kelis vind passen. Dit is ook wel het rustigere gedeelte van deze plaat. Kelis kan dat prima aan. Dat ze swingen kan weten we ook en horen we ook, op Cobbler. Waar Bless the Telephone, nog een persoonlijke favoriet, zich juist meer van het singer-songwriter gevoel leent. Bijzondere keuze, dat wel. Net zo bijzonder als het nummer Friday Fish Fry. Een ware blend aan stijlen komt je oren binnen. Blues, rock en pop met een vleugje soul. Wat te denken van die aanstekelijke bridge. Erg leuk nummer weer. We switchen dan weer verder naar het bombastische Change door naar het vrolijke Rumble. Kelis overtuigt nummer voor nummer. Ook lieflijk op Dreamer, de afsluiter van deze sterke plaat vol met aanstekelijke muziek. Origineel gebracht en prima in het straatje van Kelis vocale capaciteiten.
(bron:
Opus de Soul)