Ulver - Kveldssanger (1995)

Erg mooi, maar toch het genre maar snel even wijzigen .
4 Sterretjes voor deze aangename instrumentale... tja wat is het eigenlijk..??? . Laten we het erop houden dat het rustig is.

Dit lijkt me inderdaad alles behalve avant-garde. Maar wat moet het dan worden?

Dat moet dan maar. In ieder geval een heerlijke plaat voor in de bossen of bij een kampvuur.

edit: ja, folk!

Echt een supermooi album eigenlijk. Ulver begint langzaamaan 1 van mijn favo bands te worden.

Akoestisch, folk, klassiek.. niet wat je normaal gesproken verwacht na een Black Metal album. Maar dit is wel heerlijk rustgevend en gewoon goed.

Akoestische, folkachtig muziek met een sterk pastorale sfeer. De muziek kan op momenten erg intens en meeslepend zijn, maar het is een beetje veel van het zelfde, niet erg afwisselend.

Het idee van de zang is leuk, maar het komt niet altijd even goed uit de verf (begin van het eerste nummer bijv.).

Overigens meende ik ergens te lezen dat de heren dit album later zelf ''een kinderachtige mislukte poging tot klassieke muziek'' hebben genoemd.

Ik weet niet 100% zeker of dit zo was, maar ik vind het zeker geen mislukte poging en ook absoluut geen kinderlijke. Komt gewoon als hele serieuze muziek over.

Inderdaad, alles behalve kinderlijk. Zo'n Østenfor Sol Og Vestenfor Maane bijvoorbeeld lijkt me juist het perfecte voorbeeld van een volwassen band met verrassend jonge bandleden (ze waren rond de 18-20)



Kan mij geen betere manier verzinnen om het album te openen. Prachtig zware maar melodieuze stemgeluiden. Geweldig.

Ik postte bij Bergtatt dat ik de akoestische stukken heel mooi vond maar de Black Metal-stukken niet goed vond. Dit album is voor mij perfect, zo mooi. Weinig zang, maar ook alleen met gitaar is het heel mooi. Ik heb de laatste tijd toch meer de neiging om Folk te luisteren. Ik sla Nattens Madrigal maar over aangezien die schijnbaar compleet de Black Metal-kant van de band omhelst. 5 sterren en een mooie plek in mijn top 10, deze gaat nog vaak gedraaid worden. En wat is hier kinderachtig aan?

Kinderachtig? Nee, niet speciaal.
Waar ik wel last van heb is dat dit veel te plechtig en pastoraal probeert over te komen, soms tot in het lachwekkende, neem bijvoorbeeld de opener. Ik kan wel horen dat het muzikaal prima in elkaar zit, maar die zang en bovendien het grote gebrek aan afwisseling doen me wel steeds weer neigen om een andere plaat op te zetten. 2,5* voor de soms wel mooie gitaarstukken.

Pastoraal? Lachwekkend? 2 woorden die ik compleet niet bij dit album vind passen. Enorm mooi album met mooie stukken gitaar en zang. Mijn favoriet is Høyfjeldsbilde.

Maar ik zou toch wat andere albums van Ulver gaan luisteren, want deze band heeft heel verschillende albums gemaakt.

Dat weet ik, en eerlijk gezegd heb ik daar ook best wel respect voor. Van black metal naar folk naar elektronische rock zijn toch wat behoorlijke ommezwaaien.
Welke vind jij -na deze- de mooiste van ze?

Themes from William Blake's the Marriage of Heaven & Hell. Wel een vrij moeilijke, 2 uur lang. Je moet hem echt een aantal luisterbeurten gunnen. Heel veel verschillende genres in een album.

Die is ook prachtig inderdaad.
Zelf heb ik een voorkeur voor Perdition City en Bergtatt. Ook twee zeer uiteenlopende albums. Maar beiden prachtig.
Eigenlijk vind ik al het Ulver werk wel de moeite waard.

Ulver’s Bergtatt was een prachtige mix van black metal en folk. Op Kveldssanger heeft Ulver die black metal uit de mix gehaald, en daarna de folk nog wat ingetogener gemaakt. Dat resulteert in een album dat ik graag wil kunnen waarderen, maar veel minder geslaagd vind dan Bergtatt en deels daardoor slechts zelden draai. Mijn andere reden om dit album weinig te draaien is dat ik niet vaak in de omstandigheid en stemming ben om het rustig en ongestoord te kunnen luisteren, en als ik het kan, dan leg ik toch vaak liever een of ander metalalbum in de cd-speler.
De folk van Kveldssanger ligt zo ver weg van de muziek die ik normaal luister, dat ik bijna moet wennen om ernaar te luisteren. Ik luister naar metal vanwege de intensiteit en aggressiviteit, omdat ik me er goed bij voel ernaar te luisteren dus, misschien ook wel vanwege de middelvinger-naar-iedereenhouding die je er gratis bijkrijgt, en wellicht ook deels omdat ik er langzaam ingegroeid ben, een kwestie van gewenning dus. Kveldssanger ligt mijlenver weg van dat alles, zodat ik eraan moet wennen, niet kan horen wat ik normaal hoor en graag hoor. Was het een andere band dan Ulver die dit album gemaakt had, had ik het waarschijnlijk nooit geluisterd. Had ik dat wel gedaan, dan was ik ongetwijfeld nauwelijks geinteresseerd geweest.
Mijn grootste probleem met Kveldssanger is de zang. Teveel ‘aah-aah-aaahs’ en soortgelijke geluiden. Daarnaast, en belangrijker, krijg ik vaak het gevoel dat de zang een soort trucje is. Een trucje om ouder of doorleefder te klinken, om iemand anders te zijn dan Garm van zo’n 20 jaar. De eerste paar seconden zang op Østenfor Sol Og Vestenfor Maane is daar een voorbeeld van, maar ook op latere nummers bekruipt dat gevoel me weer.
Daar staat tegenover dat andere nummers erg mooi zijn, en dat het album een voor mij passende lengte heeft. Met zo’n 35 minuten kan ik Kveldssanger makkelijk uitluisteren zonder ongeduldig te worden (of te zitten wachten op een uitbarsting van elektrische gitaren).

Voor nu geef ik drie en een halve ster, maar daar kan best nog eens iets bijkomen, of afgaan.

Ik vind die stemmige galmzang van Garm juist hét element om een heel album vol met dit folkgedreutel vol te houden. Hij is het juist die de magische dimensie aan Kveldssanger geeft. Dat maakt dit kampvuurplaatje voor mij veel beter te verteren dan iets van Empyrium of welk ander tokkelplaatje dan ook.

Nu je over kampvuur begint...dat woord heb ik maar weggelaten uit mijn verhaal, maar het lag op het puntje van mijn tong/toetsenbord.

Kampvuur plaatje? Een zeldzame klasse van een band welke de sfeer van black metal wist vast te leggen in een akoestisch album. Dit is black metal unplugged.