Ulver - Kveldssanger (1995)

Ulver’s Bergtatt was een prachtige mix van black metal en folk. Op Kveldssanger heeft Ulver die black metal uit de mix gehaald, en daarna de folk nog wat ingetogener gemaakt. Dat resulteert in een album dat ik graag wil kunnen waarderen, maar veel minder geslaagd vind dan Bergtatt en deels daardoor slechts zelden draai. Mijn andere reden om dit album weinig te draaien is dat ik niet vaak in de omstandigheid en stemming ben om het rustig en ongestoord te kunnen luisteren, en als ik het kan, dan leg ik toch vaak liever een of ander metalalbum in de cd-speler.
De folk van Kveldssanger ligt zo ver weg van de muziek die ik normaal luister, dat ik bijna moet wennen om ernaar te luisteren. Ik luister naar metal vanwege de intensiteit en aggressiviteit, omdat ik me er goed bij voel ernaar te luisteren dus, misschien ook wel vanwege de middelvinger-naar-iedereenhouding die je er gratis bijkrijgt, en wellicht ook deels omdat ik er langzaam ingegroeid ben, een kwestie van gewenning dus. Kveldssanger ligt mijlenver weg van dat alles, zodat ik eraan moet wennen, niet kan horen wat ik normaal hoor en graag hoor. Was het een andere band dan Ulver die dit album gemaakt had, had ik het waarschijnlijk nooit geluisterd. Had ik dat wel gedaan, dan was ik ongetwijfeld nauwelijks geinteresseerd geweest.
Mijn grootste probleem met Kveldssanger is de zang. Teveel ‘aah-aah-aaahs’ en soortgelijke geluiden. Daarnaast, en belangrijker, krijg ik vaak het gevoel dat de zang een soort trucje is. Een trucje om ouder of doorleefder te klinken, om iemand anders te zijn dan Garm van zo’n 20 jaar. De eerste paar seconden zang op Østenfor Sol Og Vestenfor Maane is daar een voorbeeld van, maar ook op latere nummers bekruipt dat gevoel me weer.
Daar staat tegenover dat andere nummers erg mooi zijn, en dat het album een voor mij passende lengte heeft. Met zo’n 35 minuten kan ik Kveldssanger makkelijk uitluisteren zonder ongeduldig te worden (of te zitten wachten op een uitbarsting van elektrische gitaren).

Voor nu geef ik drie en een halve ster, maar daar kan best nog eens iets bijkomen, of afgaan.