Dat maakt deze plaat nou juist zo speciaal, dat piano intermezzo in Elegy is echt het briljantste dat een 'metalcore' band ooit heeft voortgebracht, de spanning die ze creëren om vervolgens terug te keren naar een beukend einde is echt fenomenaal!
Die akoestische gitaar track (night's sorrow) hadden ze beter later op de plaat kunnen zetten want nu komt ie gelijk achter Elegy en aangezien daar al een groot 'rustig' stuk in zat haalt het wel een beetje de vaart uit de plaat, maar dat maakt 'The Epigone' weer helemaal goed, met een donker intro die vervolgens echt knalt (letterlijk en figuurlijk).
Jammer dat ze deze lijn niet hebben voortgezet op hun volgende albums maar voor dit album geef ik toch een 4,5*