menu

Lohues & The Louisiana Blues Club - Grip (2005)

mijn stem
3,89 (41)
41 stemmen

Nederland
Blues
Label: Universal

  1. De Trein Rolt Verder (2:45)
  2. Waailappe Blues (2:44)
  3. Liek Veur de Kop (4:38)

    met Candy Dulfer

  4. Boggel in 'T Rad (8:04)
  5. Nils Holgerssons Blues (2:36)
  6. New Orleans (3:32)
  7. Water op de Lont (3:24)
  8. Scheuvel Blues (4:08)
  9. Niet Alles Hebben (4:33)
  10. 'T Is Mij Mislukt (2:41)
  11. Iene met de Jasse An (3:18)
  12. Grip (4:49)
  13. Zydeco (2:18)
  14. Zomerweer (5:19)

    met Candy Dulfer

totale tijdsduur: 54:49
zoeken in:
pabostudent
Ik dacht dat 'ja boeh' niet te overtreffen was maar dit album doet dat wel, steengoed album.
Het mooie is ook dat het Drentse dialect vaak veel wegheeft van geknauwd Amerikaans.

DonDijk
'k heb 'n boggel in't ra-had en 'k had 'n wichie, 'k had 'n wichie achterop 8-)

LoveStoned
pabostudent schreef:
Het mooie is ook dat het Drentse dialect vaak veel wegheeft van geknauwd Amerikaans.


avatar van Apple Juice
Hmmm...
Ik ben vooral onder de indruk van het gitaarspel dat op deze plaat is te horen.
En ach Drents/ Nedersaksisch of wat het ook mag zijn leuk en een keer iets anders.

tuktak
lohues is verrassend goed op dit album, muzikaal is het daarnaast ook nog meer dan in orde. lekkere plaat dus.

avatar van Jan 1970
Naast de blues ook een kort zijstapje naar de Zydeco (heel kort door de bocht: een soort Cajun) op -jawel- track 13.

avatar van Madjack71
4,0
Lohues...een muzikant om te koesteren. Met muzikanten die de muziek van Louisiana als geen ander begrijpen heeft hij dit album met hen opgenomen. Je hoort het i.i.g. er aan af..bevlogen, energiek en met plezier. Lohues laat hier muziek horen met een Drents tintje en met respect voor de roots ervan. Blues met een kroontje.

avatar van Ronald5150
4,5
Bluesmuziek is volgens de kenners de oorsprong, of de roots zo te zeggen, van de moderne popmuziek. Met die gedachte is het eens tijd om terug te gaan naar mijn eigen roots. Die roots zijn bijna 32 jaar geleden begonnen in Drenthe. En wat blijkt: Drenthe heeft niet alleen mij voortgebracht, maar ook één van mijn favoriete muzikanten, Daniël Lohues. Bij Lohues denk je niet direct aan de blues, maar wellicht eerder aan de Drentse band Skik die met het aanstekelijke “op fietse” een grote hit heeft gehad. Eerlijkheid gebied me overigens te zeggen dat ik Skik (en daarmee Daniël Lohues) in die tijd nooit echt interessant heb gevonden. Dit alles veranderde in 2003 op een personeelsfeest van de toenmalige werkgever van mijn vrouw Brigitte.


Een niet nader te noemen energiemaatschappij had op die bewuste avond de Jaarbeurs te Utrecht afgehuurd, waar diverse Nederlandse artiesten een optreden verzorgden. Op het affiche prijkte de naam “Lohues & The Louisiana BluesClub”. Dit zei mij in eerste instantie niets, maar de naam Lohues deed een belletje rinkelen en Brigitte en ik besloten deze band maar eens te gaan aanschouwen. Toen Daniël Lohues in zijn tuinbroek en met een Fender gitaar om zijn schouder het podium opstapte en de aanwezige toeschouwers in het plat Drents begroette met “Moin” ontstond er een glimlach op mijn gezicht die de hele avond niet meer verdween. Dit werd kracht bijgezet door de eerste tonen die de band produceerde. Authentieke blues gezongen in Drents dialect. Het plattelandsgevoel kwam weer bovendrijven en ik waarde mij terug in Drenthe, maar het had net zo goed Mississippi, Alabama of Louisiana kunnen zijn.


Wat mij ook in positieve zin heeft verrast is het gitaarspel van Daniël Lohues. Nu nam hij in Skik ook de gitaar ter hand, maar in de blues kan hij echt excelleren. De ene keer rauw en indringend, de andere keer intens en gevoelig. Daarnaast spat de kwaliteit van de gehele band er vanaf. Het is duidelijk merkbaar dat we hier te maken hebben met rasechte blues muzikanten. Dit draagt bij aan de echte blues sfeer die het album uitstraalt.


De verhalen op “Grip” gaan verder dan de liefde en relaties. Er komen zelfs maatschappelijke thema’s als economie versus milieu voorbij in het nummer “Nils Holgerssons blues”. In het nummer “scheuvel blues” bezingt Lohues zijn voorliefde voor de winter en dan voornamelijk volksbezigheid nummer één van ons Nederlanders; het schaatsen. Maar let op, zoals vaak bij Lohues zijn teksten, er zit altijd een addertje onder het gras (of ijs). In het slow blues nummer “boggel in ’t rad” vertelt Lohues hoe een fietstochtje met een meisje (wichie) achterop door het Drentse land ontaard in een klein drama. Je zou dit nummer als de blues interpretatie van het Skik nummer “op fietse” kunnen beschouwen. Prijsnummer is wat mij betreft het titelnummer “Grip”. Iedereen interpreteert muziek op zijn eigen manier, maar ik moet bij dit nummer direct denken aan blues klassieker “Crossroads”, waar Lohues net als blues man van het eerste uur Robert Johnson over zijn relatie met de duivel vertelt.


Puristen zullen wellicht zeggen dat op "Grip” alle blues clichés voorbij komen. Dat mag wellicht zo zijn, maar de intensiteit, passie, maar vooral ook het plezier waarmee de muziek is gemaakt pleiten absoluut voor Daniël Lohues en zijn kompanen. Uiteindelijk is kwaliteit en het persoonlijke gevoel de doorslaggevende factor, en dat is aan Daniël Lohues wel toevertrouwd. Nederland mag zich gelukkig prijzen met een dergelijke authentieke ras muzikant als Daniël Lohues. Ook zijn recentere muzikale werkjes (de “Allennig” reeks en zijn album “Hout Moet” uit 2011) zijn weer pareltjes voor de echte liefhebber, waar zo nu en dan de blues roots van Lohues weer boven komen drijven. De cirkel is rond!

Hendrik68
In mijn bespreking van Ja Boeh had ik het over het minstens even goede Grip. Dat moet ik iets bijstellen. Ook Grip is een uitstekend album. Er wordt weer buitengewoon strak gemusiceerd, maar er zijn wel wat puntjes van kritiek. Zo ontbreekt een thema, wat niet heel erg is, maar dat juist op Ja Boeh de boel zo mooi bij elkaar hield. Het is een klein beetje een allegaartje van songs geworden. Prima songs, maar het had dit keer niet bijna een uur hoeven duren. Daarom is het ook erg jammer dat hij het erg zwakke Liek veur de kop en het totaal overbodige Zydeco er niet af heeft gelaten. Voor het overige moet ik niet klagen en constateren dat ook dit weer een prima schijfje is geworden. Ik verlaag echter wel van 4,5 naar 4. Als Lohues dit leest dan wil ik toch vragen om alsjeblieft nog 1 keer een bluesalbum te maken. Hoe prima de Allennig reeks en de opvolgers ook zijn: geen enkel album haalt het bij de bluesalbums. Vind ik.

avatar van nlkink
4,5
Het tweede album van de Louisiana Blues Club is een waardig opvolger van 'Ja Boeh'. iets gepolijster qua geluid, maar daardoor zeker voor mij persoonlijk geen mindere. Ten tijde van de release van dit album werd ik op de basisschool van mijn twee zonen uitgenodigd om een lied te componeren dat moest gaan over het laatste jaar van een kind op een basisschool. Uiteindelijk koos ik ervoor om een nieuwe tekst te componeren op het Skik nummer 'Over Jou'. Het uitzoeken van de akkoorden ging me toen niet zo goed af. Echter, ik vernam dat Daniel Lohues en de Lousiana Blues Club in Warenhuis Vanderveen in mijn woonplaats Assen een aantal nummers ter promotie van 'Grip' zouden komen spelen. Ik vertelde de leerkracht'dat ik Lohues zou vragen of hij me kon helpen met de akkoorden, waarna ik schamper werd uitgelachen. Die zaterdag toog ik naar het Warenhuis en vroeg aan de medewerkers van de CD-afdeling of er een kans was dat ik Daniël kon spreken. Geen probleem. 'Ga gerust naar hem toe. Hij zit in de pantry'. Daar aangekomen liet ik hem mijn exemplaar van 'Ja Boeh' signeren met een leuke boodschap aan mijn vrouw. Toen legde ik hem het probleem van mijn schoollied voor en vroeg ik of, als hij het pirma vond dat ik zijn lied gebruikte als basis, hij me kon helpen met het akkoordenschema. Ja hoor. Ee'm kiek'n. Zijn neef Marco moest er ook bij komen. 'Dit nummer spelen we haast nooit. Weet jij nog hoe die ging Marco'. Na wat heen en weer gepraat kreeg ik het e-mail adres van Daniël met het verzoek om het liedje op te sturen. Hij zou dan thuis de CD beluisteren en zijn notities doornemen en dan kreeg ik alles terug, met akkoorden eronder. Ondertussen liet ik mij ook nog ontvallen dat ik een militaire dienstkameraad in Erica had die ik al 20 jaren niet meer had gezien. De naam was bekend en een nieuw idee werd geopperd. 'Op zondag spelen wij in het café op Erica en dan komt.....ook altijd. Jij bent van harte uitgenodigd om ook te komen. Neem je vrouw en kinderen maar mee. Het begint om 17:00 uur omdat Daniëls neefjes ook komen. Hardstikke gezellig en jij ziet jouw dienstkameraad weer eens'. Ik was wat terughoudend maar de heren waren niet te houden. 'Ja jong, kom nou toch. Het wordt hardstikke leuk!'. Dus die zondagmiddag het gehele gezin naar Erica. Van het concert hebben we helaas de helft maar kunnen zien want het begon veel later dan gepland. Tussen de bedrijven door hadden mijn zonen alle bluesharpjes bekeken van één van de muzikanten. Uiteraard ook op verschillende exemplaren geblazen. Hoe hou je zoiets tegen???? Ook vond ik de twee heren tot mijn schrik ineens aan voor het café in een Amerikaanse auto, een cabriolet. Naar bleek met instemming van de eigenaar, die geamuseerd kijkend op het terras zat. Toen de oudste die maandag erop in een kringgesprek gevraagd werd wat hij had gedaan antwoordde hij naar alle eerlijkheid: 'We zijn met Papa naar Daniël Lohues in Erica geweest, het was hardstikke leuk'. Hij vertelde me later die dag: 'Juf Ankie keek heel raar'. Als ik 'Ja Boeh' en 'Grip' hoor moet ik altijd weer denken aan die zondagavond op Erica. Een gouden dag!
Overigens, geen spoor te bekennen van de dienstkameraad.......

Hendrik68
Wat een prachtig verhaal.

4,5
Boggel in t rad. Daor zol ook ik de blues van krieg'n

Gast
geplaatst: vandaag om 15:35 uur

geplaatst: vandaag om 15:35 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.