Tom Petty & The Heartbreakers - Hypnotic Eye (2014)

Een nieuwe Petty is nog altijd een plezier om naar uit te kijken. Ook dit Hypnotic Eye is wederom een degelijk album, met goed in het gehoor liggende liedjes met een wat stevigere inslag. Een constant album, met een Petty die nog steeds karakteristiek bij stem is en een band die het plezier van het spelen laat horen. Geen hoogvlieger wat mij betreft, maar slechte platen van Petty ben ik ook nog niet tegen gekomen. De speelduur is idd. prima voor deze muziek.

Wat een geweldige plaat is dit weer van TP! Als je de bluray-versie draait weet je werkelijk niet wat je hoort, in 1 woord GEWELDIG. De weergave van DTS-HD is zo superrrrrrrrrr. Ten opzichte van een normale cd gaat er een hele nieuwe wereld van geluid open. Meeslepende nummers. Heerlijk terug naar de beginperiode van deze groep.

Ik heb het album al wekenlang in huis maar pas 1 keer gedraaid, nu is de plaat aan de beurt in mijn rotatielijst.
Ik hanteer een ijzeren wet dat ik het album minimaal 3 x maal dien te beluisteren voordat ik er een waardering aan koppel , de eerste luisterbeurt beviel ( net als voorgaande albums ) goed.

Wederom een sterk album van Tom Petty, niks vernieuwing gewoon een heerlijke rockplaat waarin hij met Full Grown Boy & Sins Of My Youth wat gas terug neemt.
Het sterke Forgotten Man doet mij denken aan het nummer American Girl van Petty & The Heartbreakers.
De opener American Dream Plan B zet de toon, maar het viertal Red River, All You Can Carry, U Get Me High & afsluiter Shadow People behoren met die heerlijk verslavende gitaarsound tot het beste werk wat Tom heeft gemaakt.
Voorlopig 4 sterren, maar dat gaat ongetwijfeld nog stijgen

Mijn eerste echte kennismaking met Tom Petty & The Heartbreakers en ik ben volledig verkocht

Heerlijke rockmuziek voorzien van mooie gitaarwerk en de aangename stem van Petty zelf.
Ook de songs en structuren zelf zitten heel aardig in elkaar. Deze plaat verrast niet echt maar is wel een oerdegelijk stuk vakmanschap van een groep die perfect op elkaar ingespeeld klinkt.

Meer werk zal volgen want ik ben zeer gecharmeerd door dit geluid

Iets meer dan een jaar na de kennismaking origineel binnen

Is echt een beetje mijn favoriete Tom Pettyalbum geworden met stevige concurrentie van Wildflowers

Dit jaar heeft hij ook een lekker album met zijn oude maten van Mudcrutch daar staan minstens 5 heel lekkere nummers op.

Ik ga op onderzoek uit

Zijn laatste regulieren plaat, en zeker niet zijn minste. En kwam hypnotic eyes op nummer 1 in billboard, zijn eerste nummer 1 notering en zijn laatste. Hij was er ongetwijfeld blij mee, eindelijk erkenning, hoewel die er alleen in de States met 40 miljoen verkochte platen natuurlijk wel was.
Jammer dat hij niet meer bestaat en het nu slechts geschiedenis is.

Vanavond Tom Petty avond ! Deze tweemaal beluisterd en wat een mooi album blijft dit toch. Tom zijn zwanenzang maar wel een indrukwekkende.

Halfje omhoog! Dat verdient dit album dubbel & dwars!

Dit is een een hele mooie. Vakwerk van een vakman met een vakband. Ik heb zojuist de vinylversie besteld. Ongelofelijk toch dat na al die jaren dit de eerste nummer 1 notering in de States is voor Petty en zijn band. Jammer dat hij zo weinig naar Europa/Nederland kwam. Had hem graag nog eens live willen zien.

Full Grown Boy, All you can Carry, Power Drunk.
3x op rij een schot in de roos.
U get me High en Shadow People ook heel sterk.
Blijft met Wildflowers wel de beste van Tom Petty in mijn oren.

Deze heel onverwacht in een metalzaak gevonden (verkochten natuurlijk niet uitsluitend metal, maar was wel hun uithangbord).

En wat was ik blij! Zocht deze al een eind. De artwork spreekt me echt aan, en ik kan niet meteen verklaren waarom. Ik heb al een aantal releases van Tom Petty (& the Heartbreakers), maar ik ben er nog lang niet. Wat ik bij hem zowel solo als met de Heartbreakers zo speciaal vind, is dat ik echt geen nummer vind waarvan ik het zou skippen. Ken natuurlijk nog niet alles, maar voorlopig smaakt alles me zeer goed. Alles spreekt me op de een of andere manier wel aan. Zo ook deze.

De eerste luisterbeurt smaakt meteen al naar meer. Deze zal vaak op de speler liggen! Ik heb de versie met 2 platen. Wat ik ook niet goed begreep is waarom er maar 3 kanten op de voorkant vermeld stonden. Blijkt dat er op kant D een etch staat met een Hypnotic Eye. Wat een leuk hebbeding! Er is over nagedacht, en het ziet er nog eens erg mooi uit ook. Heb de kant met het oog toch ook een aantal rondjes op de speler laten draaien.

Mijn enige spijt: ik heb Tom Petty pas echt leren kennen in het jaar voordat hij overleed, en heb hem daardoor nooit live gezien. Ik was wel in de USA toen hij stierf, al is dat maar een zeer magere troostprijs...

Erg sterke laatste plaat van Petty en zijn Heartbreakers. Voor Petty begrippen een wat rauwere plaat.
Die terug zou moeten grijpen naar zijn begin periode.
Er staan dan ook bijna louter sterke en smaakvolle nummers op. Alleen de opener American Dream Plan B vind ik een pak minder dan de rest. Moeilijk om hier een favoriet nummer te moeten kiezen. Ook de 2 bonus nummers zijn van hetzelfde hoge niveau als de rest van Hypnotic Eye.
Wat verder opvalt is het mooie en smaakvolle lead gitaar werk van Mike Campbell. Da's zeker geen flashy gitarist. Maar vooral op deze plaat weet hij verdomd lekker en uiterst effectief de nummers mooi op te fleuren.

leuke tip.
Wist helemaal nix van het bestaan van deze band. Het debuut direct maar eens opgezet.

Ben het in grote lijnen wel met de mensen hierboven eens dat dit wel een heel goed album is. Wel mis ik een beetje de 'mellow' Tom Petty van Into the Great Wide Open en Wildflowers. Dit grijpt inderdaad een beetje terug naar de Tom Petty van de beginperiode. Ook mooi.
Bij de aanschaf van de CD kreeg ik wel een rare smaak in de mond. Ik kon het album kopen via een bedrijf dat de CD via Amazon.uk aanbood. Daar ik eerder goede ervaringen had opgedaan met dat specifieke bedrijf bestelde ik de CD voor ca. € 7,50 incl. verzendingskosten. Iets eerder dan verwacht had ik het pakket in de bus. Toen pas bleek na uitpakken dat ik met dit koopje een afgeschreven uitleenexemplaar van een bibliotheek had aangeschaft. Zowel voor- als achterkant bezaaid met stickers in de kleuren wit en geel. Aparte bieb-nummering natuurlijk en in het midden van de booklet een grote anti diefstal sticker met daarop 'Münchner Stadtbibliothek'. Ik heb er een dag aan besteed om de stickers met een aansteker en sticker oplosser te verwijderen. Dat is grotendeels gelukt. Op het artwork aan de voorzijde resteren vaag twee streepjes van een lijmsoort die niet op te lossen is. Twee knetterharde korstjes derhalve. En die antie diefstal sticker is ook niet los te krijgen. Nu kan ik er om lachen. Als het te mooi is om waar te zijn.....
De vrouw is wat praktischer: "De CD doet het toch?"