menu

Arzachel - Arzachel (1969)

mijn stem
3,88 (44)
44 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Roulette

  1. Garden of Earthly Delights (2:45)
  2. Azathoth (4:21)
  3. Queen St. Gang (4:26)
  4. Leg (5:40)
  5. Clean Innocent Fun (10:23)
  6. Metempsychosis (16:38)
totale tijdsduur: 44:13
zoeken in:
avatar van Toon1
4,5
Geweldige plaat uit de Britse Canterbury scene, met "Metempsychosis" als freakout, het laatse nummer. Steve Hillage (Gong) was lid van deze band.

avatar van ChrisX
En wat mij betreft nog veel belangrijker: Dave Stewart speelt orgel op deze plaat.

En nee, het is niet de overbekende Dave Stewart van de Eurythmics maar die van de bands Egg, Hatfield & The North, National Health en die daarna in de Bruford zat als toetsenist om vervolgens met zijn partner Barbara Gaskin een popduo vormde. Hadden volgens mij een hit met een opvallende cover van It's My Party (And I Cry If I Want To). Wat hij tegenwoordig weet ik eigenlijk niet. Maar wat hij me daar op toetsen heeft geflikt bij National Health is werkelijk fenomenaal.

avatar van Toon1
4,5
Arzachel is in feite dus Steve Hillage en Dave Stewart (en de andere leden) van Egg. Ze namen samen dit fantastisch plaatje op (voor 250 pond), op een namiddag, in acht uur. Steve Hillage noemt het album 'for a laugh, really', maar dat doet echt heel veel af aan de plaat.
Arzachel is eigenlijk free-form psychedelia/(vroege) progrock, het best te vergelijken met The Nice of de Saucerful-Pink Floyd. Kant twee van de plaat is eigenlijk helemaal geïmproviseerd, maar het tussenspel tussen Hillage's gitaar en Stewart's orgel is heerlijk. En die vocalen van Hillage natuurlijk (vooral op kant één).
'Metempsychosis' is de ultieme afsluiter voor deze plaat, niet anders te omschrijven dan de ultieme freak out.

Dit zou wel eens mijn favoriete Canterbury-plaat kunnen zijn (na In the Land of Grey and Pink dan, maar het scheelt niet veel!). Het is ook één van de meest duistere platen die ik ken, echt zo'n plaat die je 's nachts moet draaien, of op zo'n grijsgrauwe dag. Deze plaat is gewoon een complete trip, vijfenveertig minuten lang genieten . Dikke 4.5*

avatar van Toon1
4,5
jongens toch, hoe vet wil je je muziek voorgeschoteld krijgen. De ULTIEME trip. Gaat dit luisteren! Waaaah! Zo dicht bij 5* !!!!!

avatar van Paap_Floyd
4,0
Even dimmen Toon. 4* en niet meer

avatar van Paalhaas
3,5
Toon1 schreef:
En maar in mijn top 10 gezet. Hoelang hij het daar uit gaat houden zien we wel.

Een paar minuten, als ik mij niet vergis.

avatar van Toon1
4,5
Paalhaas schreef:
(quote)

Een paar minuten, als ik mij niet vergis.


ja 't is wat he?

avatar van dj maus
3,0
Kant 2 hoeft van mij niet zo, maar kant 1 is voor driekwart erg geweldig.

Met name Queen St. Gang, waarvan wordt beweerd dat de heren van Air er erg goed naar geluisterd hebben.

avatar van gijs van e.
Garden Of Earthly Delights vind ik een beetje lijken op Contrasong van Egg op The Polite Force. Maar ja, het was dan ook min of meer Egg wat hierop speelde.

Wie zingen er eigenlijk hierop?

avatar van Echoes Planet
4,5
Ai, ai... dit is een classic in het genre. Tamelijk zeldzaam en erg gewild. Heb pas geleden er eentje in m'n handen gehad voor € 249,-. Voor een plaat die als een soort tussendoortje, of een uit de hand gelopen jam, tot stand is gekomen en waar meesterwerk. Over de gehele linie gewoon inspirerend en lekker psychedelisch.

avatar van dj maus
3,0
Gewoon voor een tientje uit de tweedehandsbak gevist, deze... op lp, dan...


MathieuD
Heerlijke superpsychedelica. Vooral kant 2 vind ik prachtig. Kun je jezelf helemaal in verliezen.

avatar van herman
4,0
Inderdaad, geweldige psychedelische plaat. Dit gaat terstond op mijn lijstje van jaren '60 favorieten, mijn stem zal misschien ook nog wel eens de hoogte in gaan. Met dank aan Misterfool die me dit album een tijdje geleden tipte.

4,0
Deze plaat laat horen wat er in rock verloren is gegaan - improviserend vermogen. Hillage en Stewart waren de eersten niet (Cream) en evenmin de laatsten (DP en LZ). Lollig is het allemaal wel, maar niet altijd even effectief. De twee zouden bovendien hun techniek nog wel verbeteren.
Vier sterren - dat is wat veel voor iets waar ik vermoedelijk nooit meer naar zal luisteren, maar dit album brengt me in een goede bui en dat is ook wat waard.
Niettemin is de volgende samenwerking van Hillage en Stewart - in de band Khan - aantrekkelijker.

4,0
Heel heel vet dit!

avatar van Gerards Dream
4,5
Heerlijk album dit. Een soort van verloren parel die je plots tegen komt.

avatar van Leeds
5,0
Toch wel een meesterwerk in zijn genre. Voor mij redelijk verslavend moet ik zeggen. Heerlijke plaat.

avatar van jorro
4,0
En ook nu weer word ik verrast door de ontdekking van een erg mooi album. Arzachel, niet te verwarren met Azrael, de kwade genius in smurfenland. Ik had er nog nooit van gehoord en dat is jammer.
Ik heb het nu een aantal malen gedraaid en het wordt alleen maar beter. Clean Innocent Fun is een meesterwerkje en ook opener Garden of Earthly Delights is een aanrader.
Het is psychedelica van de bovenste plank.
Ik begin met 4* voor nummer 76 (te laag) in de 100 Greatest Albums of 1969 en 287 (veel te laag) in de chart van Best Ever Albums.

avatar van AOVV
4,0
Ik lees online dat deze band eigenlijk Uriel heette, maar zijn enige album als Arzachel uitbracht, en daarna in feite doorging als Egg, zonder gitarist Steve Hillage.

La petite histoire, natuurlijk, want in de eerste plaats is dit een heerlijk plaatje. De eerste vier tracks weten me al te bekoren, met een lekker psychedelische sound, en Leg is een woeste, onversneden bluestrack. Maar de laatste twee tracks zijn nog wat anders. Vooral die afsluiter van ruim een kwartier vind ik geweldig; ik heb een serieuze boon voor dat soort gefreak en gejam. Creatief, intens, en de band zorgt hier ook nog voor een duistere sound (dat hebben alle songs eigenlijk wel een beetje).

Jammer dat ze niet met Hillage verder zijn gegaan, want dit vind ik gewoon een erg geslaagde combinatie!

4 sterren

avatar van Mssr Renard
4,0
Vroege Canterbury band met oa Dave Stewart (Caravan, Hatfield and the North, Khan) en Steve Hillage (Gong).

Muzikaal lijkt dit totaal niet op bijvoorbeeld Caravan of Soft Machine, maar de Canterbury Scene is meer een scene dan een sound soms. Deze plaat kun je makkelijker onderbrengen onder de (vroege) spacerock. Zeg maar richting de vroege Hawkwind en Pink Floyd.

Als historisch document een interessante psych-plaat met gaaf orgelwerk en zweverige, dromerige songs.

Gast
geplaatst: vandaag om 18:39 uur

geplaatst: vandaag om 18:39 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.