Een heerlijk album voor zwoele zomerse avonden.
Op haar 55ste was Eugenia León een Mexicaanse zangeres met een hele staat van dienst waar ik nauwelijks kennis van heb toen ze dit album uit bracht. Als vertolkster van Nueva Trova (Latin Folk) met uitstapjes naar Bolero (Ballads) en Latin Jazz is de keuze voor een album met Braziliaanse invloeden niet heel erg vreemd. Er zijn vast Braziliaanse acts die hun lands eigen werk beter kunnen vertolken of met met meer fantasie maar deze is ook erg fijn.
Het zijn maar een paar nummers die echt van Braziliaanse oorsprong zijn en die zijn hier veel al vertaalt van het Portugees naar het Spaans. Lijkt me een wijze keus, laat het Portugees aan de Brazilianen en probeer een eigen draai te geven aan de oorspronkelijke composities.
De uitvoeringen zijn gelukkig niet te
smooth of te glad gepolijst en er is veel ruimte voor de fijne stem van Eugenia, dat is eigenlijk het sterkste aan dit album.
Hierna zou ze nog vaker over de Mexicaanse grens kijken voor inspiratie in de ook al zeer geslaagde albums
Ciudadana del Mundo, Volume 1 (2013) en
Ciudadana del Mundo, Vol. 2 (2013) (wereldburger 1 en 2).