Threshold - For the Journey (2014)

For The Journey komt precies twee jaar uit na March of Progress, het vorige studio-album. Dit is relatief snel als je weet dat March of Progress vijf jaar na Dead Reckoning uit kwam.

Maar nu over de muziek: Ik verwacht weinig vernieuwing. Threshold is een band die bij elk album weer ongeveer hetzelfde kunstje doet. Dit betekent niet dat ik niet uitkijk naar dit album. De vorige twee studio-albums vind ik namelijk lekkere progmetal platen. Het zal allemaal niet mind-blowing zijn, maar ik verwacht toch wel weer een degelijk album.

Ik wordt al jaren niet mee enthousiast van een nieuwe Thresholdplaat. Stom, want ooit was ik echt een ontzettend liefhebber.

Het kan komen, omdat ze zichzelf continu herhalen, of dat Mac gewoon mijn favoriete zanger was bij de band. Ik heb Damian nooit een fijne zanger gevonden.

Maar wie weet gaat deze plaat mij verrassen.

Nieuwe nummer Watchtower on the moon is inmiddels online en dat lijkt wel heel erg veel op een aantal andere nummers van ze. Uitstekend nummer hoor daar niet van, maar ze beginnen zich zo wel erg te herhalen. Toch weer benieuwd of dit representatief is voor de rest van het album.

Is daar geen linkje van, of moeten we allemaal zelf op zoek

Voor de luilakken onder ons is hier een link naar de lyric video van Watchtower on the Moon:
THRESHOLD - Watchtower On The Moon (OFFICIAL LYRIC VIDEO) - YouTube

Dit nummer heeft de bekende Threshold-sound. Ik hoor eigenlijk niets nieuws.. precies wat ik al verwachtte dus. Ondanks dit ben ik toch wel benieuwd of er nog een pareltje op het album te vinden is.

Sound is toch erg anders. Snaregeluid voornamelijk. Ik moet ook zeggen, dat de stem van Damian me minder stoort. Hij lijkt wel iets zwaarder te zingen.

Coupletje is wel erg Uriah Heep. Ik vind het eigenlijk best wel een lekkere song.

Solostukken zijn ook wel erg lekker. Verder niet echt verrassend, maar toch erg goed. Hier kan ik best warm voor lopen.

De nieuwe Threshold 'draait' zijn rondjes. Klinkt iets toegankelijker dan "MARCH OF PROGRESS", maar het is weer een genot om Damian Wilson te horen zingen....galmen! Het langste nummer "THE BOX" is van grote klasse. Een zekerheidje om fysiek in huis te hebben!

Klinkt inderdaad toegankelijk en makkelijk te behappen. Niet dat het opeens commercieler is ofzo maar dit is denk ik niet echt een plaat die veel luisterbeurten nodig heeft. Dit is gewoon weer erg Threshold met een geweldige Damian Wilson die wat minder de hoogte in gaat als voorheen. Alles is eigenlijk weer goed maar de uitschieters zijn toch op dit moment voor mij The Box en het mooie The Mystery show. Deze mannen kunnen gewoon geen slecht album uitbrengen.

Erg consistente en warme metalplaat. Kan metal warm en intiem klinken? Bij Threshold wel. Threshold is eigenlijk een progmetal band, maar nergens wordt er druk gedaan of irritant ingewikkeld. En dat is altij de kracht van de band geweest.

The Box is inderdaad een schitterende song. Waanzinnig solowerk van Karl Groom, die zichzelf weer weet te overtreffen.

Autumn Red heeft ook een erg vette groove en een lekker AOR-refreintje, en een mini-drumsolo. Mag best mogen vind ik.

En Damian Wilson zingt warmer en mooier dan ooit.

Alleen al voor Damian Wilson is dit een heerlijk album. Wat een persoonlijkheid kwa stemgeluid. Ik wist dat al, maar het wordt keer op keer bevestigd. Twee jaar geleden gezien in de Boerdrij Z'meer. Ze komen nu weer, maar ik laat ze even voorbij gaan, want ik zit in twee wken al driemaal in die Boerderij ( Steve Rothery, Schenker en Lisa Stanfield)

Ik ben weer dik tevreden! Net als pos zijn de uitschieters voor mij The Box en The Mystery show!
Lekker hoor!

Prachtplaat van Threshold, vandaag binnen gekregen en het is weer dik genieten. Stevig werk afgewisseld door gevoelig werk. Alles is dik in orde, na twee luisterenbeurten: 4.5*

Prima nieuw album van deze band. Verassend is het bijna niet, maar dat is tegenwoordig ook bijna onmogelijk. Het ligt in het verlengde van de vorige en dat is goed. Hoewel ik bij sommige nummers me afvraag hoe ze met Mac hadden geklonken.

Niet verrassend inderdaad, om niet te zeggen saai. Maarja, het brood moet op de plank blijven komen voor West en co. Wilson vind ik wel erg goed.

Geldt dat niet voor elke muzikant?
Rare reactie eigenlijk.

Ik bedoel dat het te veel routineus, obligaat en op de automatische piloot klinkt. Je moet het niet te letterlijk opvatten dat ze het alleen maar om het geld zouden gaan ofzo.

Ik denk dat de band gewoon een gouden formule heeft gevonden. Veel fans haken juist af bij bands die iets nieuws willen proberen.

Laatste Enchant en laatste Vanden Plas bewandelen ook hun eigen platgetreden paden. Ik zelf zie er niet zo probleem in.

Plaat is groeiende half puntje omhoog!!

Threshold heeft haar sound al tijden geleden gevonden en borduurt daar vrolijk op voort. Met Damian Wilson weer in de gelederen vind ik de laatste twee CD's beter dan het materiaal met Mac. Het klinkt allemaal metal genoeg om mijn hart sneller te laten kloppen. De zanglijnen lijken zich hier en daar wel te herhalen, maar zo lang als de uitvoering zo stoer en melodieus tegelijk blijft, stoor ik me daar niet zo aan. Met The Box, Unforgiven en Autumn Red als favoriete nummers is dit verplichte kost voor mij.

Erg fijn album weer; Ik heb hem op dubbelvinyl, en dan is de tracklisting anders.

Prima album, maar ik snap de opmerkingen over automatische piloot wel. Word wel vermaakt maar niet echt weggeblazen.

Maar dan wel een automatische piloot in the sky of dreams...

Threshold is knappe en degelijke muziek, maar geen passionele, rauwe heb-ik-je-daar muziek.
Het voelt vertrouwd, en dat kan soms gewoon erg prettig zijn.

Het geluid is glad (klinkt negatiever dan ik het bedoel). Gepolijst, dat zou je ook kunnen zeggen. Maar er gaat ook kracht van uit. Threshold is Threshold, zo simpel is het eigenlijk. Ik kan me helemaal vinden in de opmerking dat ze nu eenmaal een bepaalde formule hanteren en trouw blijven aan het geluid. Als ze de kwaliteit handhaven, mogen ze wat mij betreft nog wel drie of vier albums maken.

Ik heb het idee dat Groom en co. wel een beetje gevangen zitten in hun eigen sound. Een band als Pendragon, IQ of Vanden Plas hebben meer ruimte voor het verkennen van nieuwe aspecten. Al zitten die bands ook erg vastgeroest.

Raar eigenlijk, dat juist progressieve muziek, vaak niet echt progressief is.

Nee, maar dat is wel algemeen bekend, toch?

Ik vind in het geval van dit album ook dat de kwaliteit achterblijft. Een band kan ook conservatief en verrassend zijn.

topplaat vertrouwd geluid. heel veel gedraaid laatste weken siren sky is voor mij de favoriet.Vind hem zeker niet minder dan vorig werk.

Het is een genot om Damian weer als zanger te horen op hun laatste twee albums. Topzanger die ook (veel) beter bij deze band past dan zijn voorganger. Heb ze pas allemaal de revue laten passeren keihard in de auto en dan is het genieten geblazen met Damian

Nou.

Nu heeft iedereen natuurlijk zijn of haar eigen voorkeur, maar om nu te stellen dat Mac niet bij de sound van Threshold past. Hij heeft toch ook 10 jaar bij de band gezongen, en toch ook wel op de betere platen gezongen.

Na wat uitrekenen, zit Damian nu ook al weer bijna 10 jaar vast bij de band, tel daarbij op Extinct Instinct en het debuut, en Damian heeft alweer 5 platen ingezongen van de band.
Het gaat dus nogal gelijk op.

Nu we het hier toch over hebben, wat zijn, volgens jou, de beste platen van Threshold? Iets zegt me dat deze band me moet bevallen, maar tot noch toe vond ik het vrij saai. Ik heb geluisterd naar deze, Wounded Land, Phenomenon en Dead Reckoning, maar denk dat deze band dan toch niets voor mij is.