menu

UA - Sun (2004)

mijn stem
3,96 (39)
39 stemmen

Japan
Avant-Garde / Jazz
Label: Victor

  1. Konna Sora Ni Wa Odoru Uma (4:31)
  2. Bouka (7:34)
  3. Fatima to Semira (6:57)
  4. Odoru Tori to Kin No Ame (5:57)
  5. Papito (5:26)
  6. Lightning (5:19)
  7. Roma (5:08)
  8. 5 (5:21)
  9. Eboh (0:36)
  10. Ua Ua Rai Rai (5:54)
totale tijdsduur: 52:43
zoeken in:
sxesven
Één van mijn all-time favorieten. Briljante bop/free-jazz album van Japanse bodem. Benieuwd of er hier nog meer mensen bekend zijn met UA - Sun!

sxesven
Na mijn wat (te) korte bericht vorige keer, nu een iets langere. UA's Sun uit 2004 bezet al tijden de tweede plaats in mijn top 10 en dat is uiteraard niet zomaar. UA is een Japanse jazz zangeres die sinds midden jaren '90 al platen maakt, de meeste in de categorie bovengemiddelde vocale jazz met pop invloeden. Haar songmateriaal wordt met de jaren echter steeds beter en volwassener, en met een kale maar intense plaat als Dorobou levert ze stiekem al een meesterwerkje af. Waar Dorobou al een flink verschil met voorgaande platen vertoonde, breekt Sun volledig met UA's verleden.

Al vanaf de eerste struikelende pluk aan een bassnaar in Sonna Sora Ni Wa Odoru Uma wordt duidelijk dat Sun vele malen complexer is dan al het eerdere materiaal van deze Japanse dame. Het materiaal slingert onvast en ongecontroleerd alle kanten op, maar dan wel in positieve zin. De band is op dreef en briljant. De percussie is gedreven, spannend en extravagant, de bas klinkt opzwepend en dronken, de blazersectie speelt met een intrigerende mix van dissonantie en harmonie - elke klank maakt de wereld van UA groter, dieper, donkerder, lichter. Het universum wordt uitgewerkt met de precisie van Seurat, de expressie van Baselitz, het vakmanschap van Hiroshige.

UA's vocale toevoegingen doen de muzikale back-up volledig eer aan. UA is begaafd, getalenteerd, onconventioneel - met een feilloos gevoel voor ritme, klanken, progressie, maakt ze de accoorden de hare en tilt ze naar een hoger niveau. Bovendien is het songmateriaal zelf van een ongekend niveau. De structuren van de nummers zijn vaak bizar, altijd ongewoon, maar ook altijd bijzonder prachtig en doorspekt met melodieën en harmonieën die onvoorstelbaar mooi zijn. Sun is ongrijpbaar, onwerkelijk, maar vooral: prachtig. UA is zonder twijfel een onbekende naam hier op MuMe (en feitelijk is ze helaas zo goed als onbekend buiten de landsgrenzen), maar ik hoop nog altijd dat daar verandering in komt.

5*

sxesven
Reeds kritisch beluisterd, Paul?

sxesven
Oruiz, wellicht zin om je 3* toe te lichten?

avatar van The Scientist
Ben em nu aan het luisteren... mooie muziek, alleen jammer dat ze er doorheen moet bleren, kan niet goed tegen die stem .

Beoordeling volgt nog.

avatar van The Scientist
Ik hou het positief, bij een krappe 4, stem stond me later op de plaat minder tegen, goed gedaan.

sxesven
Misschien een beetje wennen. Een aanwezige stem, zeker, maar wat mij betreft wel een terecht aanwezige stem.

avatar van Gyzzz
4,0
Odoru Tori to Kin No Ame vind ik

De rest is ook fijn en lieflijk.

4*

sxesven
Gyzzz schreef:
Odoru Tori to Kin No Ame vind ik

Jep, óók al zo'n prachtig nummer.

Trouwens leuk om te zien dat deze plaat toch best wat waardering krijgt.

avatar van Paalhaas
3,5
Zo, mijn eerste luisterbeurt zit erop. Dit was niet mijn eerste Japanse jazzplaat, maar wel de eerste van UA. En hij beviel prima. Hoogtepunt was voor mij de opener, meteen het meest chaotische nummer, denk ik zo. Ik hou niet bepaald van vocale jazz over het algemeen, maar dit was goed te pruimen. Ik ga dit later nog eens beluisteren voor een score. En eh, Sven, wat ik me afvraag: zou je je niet eens wat meer in jazz verdiepen met een jazzplaat op stekje 1? Lijkt me geen vruchteloze arbeid.

sxesven
Als je mij een paar jazzplaten kan noemen met percussie á die van Sotoyama op bijvoorbeeld die eerste track of op Lightning begin ik er gisteren nog aan.

Tof dat 'ie (best) bevalt trouwens!

jeko
Zeker een heel goed album, alleen de verkrijgbaarheid! Is dit een typisch zo'n alleen bij mume leden bekend album!
Desondanks staat deze plaat hoog op mijn "wil ik zeker nog aanschaffen lijst."

sxesven
Ik tip nogmaals YesAsia. Goeie zaak! Die hebben trouwens ook een DVD Audio versie tegenwoordig zie ik, die ga ik maar eens aanschaffen!

jeko
Denk dat ik hem inderdaad bij yesasia ga bestellen, snap alleen niet waarom dit niet in nederland te krijgen is, ze heeft toch heel wat uitgebracht! Maar goed eerst m'n paypal saldo maar weer wat opkrikken!

sxesven
Nou ja, zo gaat het dus met de meeste Japanse artiesten, op een klein deel na dat cultstatus heeft (oudere rockbands, artiesten die op bekende labels als Tzadik platen uitbrengen, dingen als Boredoms of Acid Mothers Temple) en de wat internationaler ingestelde artiesten, zoals Ryuichi Sakamoto. Zelfs wat in Japan hardcore mainstream is, is buiten de landsgrenzen vrijwel onbekend, hoewel dat met top 40 materiaal uit Nederland elders natuurlijk net zo goed is. Iemand als UA is stelselmatig onbekend buiten Japan; buiten Japan wordt niks uitgebracht, geen promotie gemaakt, niet opgetreden, etcetera etcetera. Wat dat betreft is de Japanse markt ook groot genoeg om daar puur en enkel op te focussen. Bekende artiesten als Ayumi Hamasaki en Utada Hikaru verkopen miljoenen exemplaren van elke nieuwe plaat, dus het zou niet eens lonen om het buiten Japan te gaan zoeken (hoewel Utada dat wel gedaan heeft, maar dan met een aparte, Engelstalige release). Dat slaat ook veelal over op kleinere artiesten, en zodoende hebben we hier nog nooit gehoord van UA, Tipographica of Date Course Pentagon Royal Garden.

jeko
Heb hem nu een tijdje in huis en de 'liedjes' beginnen zich al aardig in mijn hoofd te nestellen.Mooie plaat.

avatar van korenbloem
4,0
ik heb deze plaat een aantal keer beluisterd.(sxesven nog bedankt ervoor!!) hij bevalt me zeer goed. Sxeven zorgde er door zijn gepush bij joana newsom - ys er voor dat ik die ben gaan luisteren (dat is nu de enige cd uit de jaren 2000 die ik met 5* heb beoordeeld).
Met veel verwachting begon ik aan dit kunstwerkje.

Al met al kom ik op een 4*. Een prima jazz plaat, die lekker alle kanten op gaat. Vooral haar stemgeluid vind ik prachtig. Jammer dat ik het niet versta (waarschijnlijk had ik dan hoger gegeven).

avatar van Jazper
4,5
Ik heb deze Sun nu een aantal keer geluisterd en het begint steeds beter te bevallen. De vrije begeleiding met een pluimpje voor de drum en die geweldige stem zou wel eens voor kunnen zorgen dat ik dit plaatje nog vaak zal luisteren.

sxesven
Jazper schreef:
met een pluimpje voor de drum

Dit kan niet vaak genoeg gezegd worden, echt een genie die Sotoyama!

avatar van Devoo
4,0
Eerste luisterbeurt zit er op, en het klinkt voorlopig nog als een rommelig boeltje. Ik denk hoe meer ik hier naar zal luisteren, hoe meer ik het zal apprecieëren. Want ik vind het zeker wel tof!

EDIT:
Ondertussen drie keer naar elkaar geluisterd, en het word hoe meer ik het luister, des te genialer. Voorlopig een 4* Word waarschijnlijk nog meer. Nog één stem trouwens, en deze kan in de Jazz top 50.

4,0
Erg mooi plaat. Vooral die drums zijn super, zoals al vaker gezegd. Jammer dat die niet nog vaker gebruikt worden zoals op het 1e nr. en Lightning.
Ook de zang is erg mooi. Rustige stem die toch heel beweeglijk is en zich makkelijk in bochten wringt.

sxesven


Ja, Sotoyama (de drummer), zo geniaal, kan het te vaak gezegd worden (sorry, ga ik weer, maar Sotoyama's verdiensten op deze plaat vormen misschien wel het mooiste dat ik ooit in muziek heb mogen horen)? Ik denk het niet. Ongeëvenaard zo geweldig. Ook Sotoyama zelf lijkt er elders niet zoiets moois en unieks als hier van te kunnen maken. Zijn spel in Tipographica (ik heb het album God Says I Can't Dance in de kast staan) is altijd een plezier om te luisteren maar zelden zo geniaal als in bijvoorbeeld Konna Sora ni Wa Odoru Uma.

En ja, prachtige stem, zeker weten; ook op andere platen van UA is er op dat vlak genoeg genieten, hoewel het muzikaal verder zelden zo mooi is als hier. Vanaf Dorobou echter op z'n minst de moeite waard, en bij vlagen gewoon bijzonder mooi (Breathe, een glitch/electroplaat bijvoorbeeld). Ook erg mooi: haar gastbijdrage op Grace op Takagi Masakatsu's Private/Public.

Overigens nog een kanttekening m.b.t. mijn eerste bericht hier, voor degenen die dit nu in de jazz top 50 vinden en benieuwd raken, van de karakterising free/bop ben ik inmiddels (terecht) wel afgestapt (ik wist niet beter). Dit zijn, immers, toch vooral songs, vaak met een kop en staart, hoewel ook niet altijd, en kop en staart lijken soms staart en kop, of iets compleet anders (het rondstruikelen van het materiaal, het ongecontroleerde, dat ik in mijn recensie aanhaalde is ook zondermeer van toepassing). Tevens is er wel degelijk een bop-invloed merkbaar, me dunkt, maar dat laat ik verder over aan de specialisten.

thejazzscène
Zeker een goed album, sxesven, bedankt nog. Het is een speciaal plaatje en voor mij gaat de aandacht ook vooral naar de drums die voldoende variabel zijn en veel energie bevatten. De stem vind ik soms erg mooi in het geheel alleen heb ik het na een tijd wel gehad met dat 'hoge/kinderlijke' vrouwenstemmetje en klikt het niet zo goed meer tussen ons. Dan wordt het voor mij een beetje een enerverende factor en kan het me allemaal niet meer ontroeren als in de eerste nummers. Ik blijf op 3*/3,5* steken.

lambf
Best wel afwisselend en het heeft zo zijn momenten, maar af en toe klinkt het ook wel wat duf (ringtoonmelodietjes wtf) en de zangeres is niet echt hetgeen dat leuk in de oren klinkt.

Misterfool
na een lange tijd dit een vreselijk werkje te vinden, waardeer ik hem toch op een voldoende. met name de drums zijn erg levendig en vallen in zeer positive zin op. Ook de stem weet mij nu wel te intresseren. Jammer genoeg wordt ik door dit werkje nergens geraakt.

tip_of.yourstar
Deze cd is nu sinds een klein jaar in mijn bezit. Ik kocht hem destijds nieuw en rechtstreeks uit Japan via Ebay voor maar 10 euro (+ gratis verzending). Echt een koopje dus, zeker omdat het zo'n uniek schijfje is.

Sun is een typisch voorbeeld van een cd die ik niet meer zou kunnen missen, maar waar ik eigenlijk niet zo vaak naar luister. Het is muziek waarvoor ik in een bepaalde stemming moet zijn, en op die momenten - zoals nu: een zonnige, luie herfstnamiddag - klopt werkelijk alles aan dit album. Echt een mooie ontdekking dus (met dank aan MusicMeter en sxesven ).

4,5
Ik ben ook blij dat ik dit album in bezit heb. Toch wel een erg bijzonder werk. Ik moet er ook voor in de stemming zijn, maar gelukkig ben ik dat altijd.
Een geweldige stem die subtiel kan zijn maar ook flink 'los' kan gaan, en daarnaast komen de instrumenten (drums!) erg goed uit de verf op veel nummers.

Ik begrijp dat de oudere albums van madame Shima nogal anders zijn dan deze (wat pop-ier, toegankelijker?), maar ongetwijfeld zijn ze ook zeer de moeite waard. Toch maar eens wat meer van uitchecken, daar zit vast nog genoeg moois bij.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:12 uur

geplaatst: vandaag om 10:12 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.