Sonny Rollins - Sonny Rollins and the Contemporary Leaders (1959)

Lekkere plaat waar tenor Rollins een lijst met standards afwerkt. Het klinkt allemaal erg gedegen en hij en zijn band hadden er schijnbaar erg zin in.

Het was de bedoeling van Sonny om wat humor in de jazz te brengen, vandaar vreemde songs als Rock-a-bye Your Baby with a Dixie Melody.

Bezetting: Sonny Rollins, Hampton Gawes (piano), Barney Kessel (gitaar), Leroy Vinnegar (bas), Shelley Manne (drums) en Victor Feldman (vibraharp) op You.

Op de laatste plaat vóór zijn legendarische 'sabbatical' van drie jaar speelt Rollins, zoals de titel al zegt, met een aantal grote namen onder contract bij West Coast-label Contemporary, veelal getalenteerde en publieksvriendelijke musici. Bezetting is zoals hierboven aangegeven door Mssr Renard, al heet de pianist Hampton Hawes en de drummer Shelly Manne.

Het is een plaat die je niet heel vaak terugziet in lijstjes en zo, maar toch trouwe liefhebbers kent onder jazzfans. Zo is dit de plaat die Steely Dan's Donald Fagen aan het draaien is op de hoes van zijn cult-solodebuut The Nightfly.

De plaat heeft iets heerlijk smeuïgs, wat me altijd heel erg vrolijk maakt als de eerste tonen door mijn kamer schallen. Als Rollins hier inderdaad wat humor en luchtigheid in de jazz probeert te brengen, dan is hij geslaagd in zijn missie.

Zonnige en technisch uitstekende muziek dus, aangenaam om drie kwartier in te verpozen, maar het blijft allemaal toch wat te braaf en vriendelijk om echt bij de lurven te grijpen. Een beetje het iets burgerlijkere broertje van het betere Newk's Time, naar mijn gevoel.