MarcelĀ² schreef:
Ik kan maar niet wennen aan de solo albums van Anderson, ook deze niet. Toen ik een tijdje geleden bijna alle Yes albums van iemand had overgenomen, zaten deze solo cds er ook bij. Op zijn debuutalbum na, is het verder erg matig.
Heel bijzonder Marcel, volgens mij is Animation pas heel recent, in de afgelopen jaren, op cd verschenen. Dat je deze op cd al in april 2006 hebt overgenomen, lijkt mij daarom een hele goede koop, volgens mij kan het namelijk niet, officieel.
Ik heb hem al die jaren op LP gehad (en handmatig ingebrand op cd, maar ja, dat is ook niet best) en Jon Anderson jarenlang vervloekt, omdat hij er niet achteraan zat dat Animation op cd zou verschijnen.
Toen het dus eindelijk op cd verscheen kreeg het dermate slechte kritieken inzake het geluid, dat ik weer gelijk ben afgehaakt. Pas recent heb ik via e-bay in een 'God zegene de greep' aktie de cd maar besteld (regulier is al haast onmogelijk) en nu ben ik dus in blijde verwachting.
Ik redeneer dus nog vanuit de oude LP gedachte en moet erkennen, dat ik het eigenlijk wel een prima plaat vind, van Jon Anderson. Hij stond aan de vooravond van de 90125-line up van Yes, midden in zijn werkzaamheden met Jon & Vangelis, dus eigenlijk volledig in het middelpunt van de belangstelling stond, en ook in creatieve zin behoorlijk aan het schrijven was.
Dat betaalde zich uit. Dat Surrender de top 10 haalde in 1982 en dientengevolge Animation ook de top 10 in de LP lijsten haalde was het logische gevolg. En dat in 1982, één van de laatste 'betere' jaren inzake de verkoop van geluidsdragers.
'Echte' Jon Anderson nummers op een Yes cd zijn vaak hele rustige ballads, vrij kort en vooral gericht op zijn tekstuele bijdrage.
Animation is een solo cd van Anderson die ook rockt, zeker ook van die tijd is, dus geen oude hippie muziek. Misschien ook wel door zijn samenwerking met Vangelis, hoewel daar in principe op Animation niets van blijkt. Sterker nog, de cd is zeer luchtig en is volledig ontdaan van de loodzware orgels van Rick Wakeman of Vangelis.
Vandaar, dat de muziek ook niet vergelijkbaar is met Yes. Het is eh...........te poppy.
Maar de cd kan de mens een uur prima onderhouden, de songs zijn erg goed. Alleen de tekst in All Gods children is voor een atheïst als ik tenenkrommend; het zij hem echter vergeven.