menu

Jean Michel Jarre - Metamorphoses (2000)

mijn stem
3,30 (38)
38 stemmen

Frankrijk
Electronic
Label: Epic

  1. Je Me Souviens (4:25)
  2. C'est la Vie (7:11)
  3. Rendez-Vous à Paris (4:19)
  4. Hey Gagarin (6:20)
  5. Millions of Stars (5:41)
  6. Tout Est Bleu (6:01)
  7. Love Love Love (4:26)
  8. Bells (3:49)
  9. Miss Moon (6:08)
  10. Give Me a Sign (3:49)
  11. Gloria, Lonely Boy (5:31)
  12. Silhouette (2:29)
totale tijdsduur: 1:00:09
zoeken in:
avatar van muismat
3,5
Prachtige nummers staan er op dit album, duidelijk anders dan zijn oudere werk, maar zeker niet slechter ofzo, alsof je over een ammazonegebied met allemaal rennende paarden heenscheert, zo klinkt C'est la vie, en de rest ligt ook gewoon erg lekker in het gehoor, ik hou het ff op 3.5*, maar dat zouden er nog best 4 kunnen worden.

4,5
Erg sterk dit. Het was wel erg wennen, maar dat is met elke Jarre plaat zo. De tweede helft is iets minder vind ik, maar nog steeds 4,5* waard.

5,0
Naar mijn mening 1 van de allerbeste albums van Jean Michel Jarre.
Op de cd staat er voor elk wel een schitterend nummer.
Bijna elke nummer is verschillend van elk ander nummer in elkaar gezet.
Een interessante cd voor iemand die van diverse geluiden,
en van een brilliante beat houdt (C'est La Vie & Bells), en af en toe weg wil dromen(Miss Moon & Silhouette).

avatar van CorvisChristi
2,0
CorvisChristi (crew)
Vrij hoog gemiddelde hier.....Ik ben zelf niet kapot van dit album.
Het vocale geneuzel op sommige stukken vind ik zelfs bij vlagen lelijk klinken. Tout Est Bleu is zo'n voorbeeld.
De eerste 2 tracks gaan op zich wel: Je Me Souviens kent een aardige melodielijn en Laurie Anderson is hierop te horen.
Ze had al eerder met Jarre samengewerkt op het Zoolook-album, waar ook al met vocalen werd geëxperimenteerd. Maar op dat album waren ze voornamelijk gesampeld, terwijl dat op dit album bijna niet het geval is.
C'est La Vie is weliswaar niet iets, wat je snel zou verwachten van Jarre, maar m.i. is het best een geslaagde track.
Daarna wordt het echt een stuk minder. Bij vlagen vind ik sommige nummers erg lijken op wat het franse duo Air op hun albums doen. Echter ben ik geen fan van Air en kunnen deze tracks me dan ook niet bekoren.
Af en toe zit er dan weer een moment bij waarop ik opveer (Miss Moon is zeer alleraardigst), maar het is niet genoeg.
Dit is nooit een topper geweest voor mij, en na het ouderwets goed klinkende Oxygene 7-13, is dit dan ook een teleurstelling.
Dat een artiest zich wil vernieuwen op z'n tijd, is helemaal niet erg, maar een vernieuwing hoeft geen verbetering te zijn. Dat gevoel heb ik met dit album.
Zijn meer experimentelere albums Sessions 2000 en Geometry of Love, die hierna uitgebracht werden, vind ik dan wel weer geslaagd.
Op deze albums probeert Jarre ook anders te klinken, door o.a. jazz-en lounge-invloeden te gebruiken, wat imo wel geslaagd klinkt.
Een kwestie van smaak, zullen we maar zeggen, maar op een paar momenten na, doet Metamorphoses me maar heel weinig.

avatar van The Voice
4,0
Het is inderdaad wel even wennen, maar geeft wel aan hoe veelzijdig Jarre is. 'Je me souviens' en 'Tout est bleu' en 'Millions of Stars' zijn m'n favorieten.
Vooral dat laatste nummer doet veel denken aan de oudere albums van Jarre en dan met name Oxygene (gezien de gebruikte akkoorden en geluiden).

Het is niet mijn meest favoriete album, maar nog steeds 4*

avatar van dennisversteeg
4,0
Dit is een geslaagd experiment van Jarre: korte popliedjes met zang ipv epische instrumentale tracks. Het is allemaal bijzonder smaakvol en goed geproduceerd. Het Jarre-gevoel blijft zeker bewaard in de meeste nummers door alle synth geluidjes. De drumprogrammering vind ik soms iets minder, maar het doet niet echt af aand e kwaliteit. Gewoon een prima album dus.

Het verbaast me dat hij niet meer in deze stijl heeft gedaan, hij stapte na dit album vlot over naar een ambient jazzy stijl die ik persoonlijk wat minder interessant vindt.

avatar van t1000
4,0
'The gate' 'The child' 'The fish'.. om maar wat op te noemen bij de eerste track, en een best wel fijn nummer ook om dit album te openen van Jarre. Ik kan dit album meerdere malen beluisteren, zo ook vandaag weer;) Jarre experimenteert er volop weer op los met een album waar je je zeker even zult afvragen de eerste keer of dit wel van hem is, aan de album cover valt niet te twijfelen. Maar om meteen to the point te komen, is dit gewoon een erg sterk album, een vrij ondergewaardeerd project van jarre denk ik toch wel, maar wel een verborgen juweeltje, dat zeker. De documentaire is ook zeker de moeite waard om eens te zien over dit album. Een uitschieter wat mij betreft, hoop dat deze een keer op vinyl uitkomt.

avatar van Darkzone
4,0
Tja, wat moet ik met dit album? Er staan weer geweldige tracks op, en daarom ook logisch dat er tracks op zijn carrière overzicht Planet Jarre zijn verschenen. De uptempo single C'est La Vier mag je zelfs progressief noemen voor Jarre. Maar een Give Me A Sign vind ik zelfs erg irritant.
Ook hoor ik hier gelijkenissen met het Franse duo Air qua gebruik van stem.
Het zal een kwestie zijn van vaker draaien zijn om hem goed te kunnen waarderen. Bij een titel als Rendez-Vous Á Paris had ik het niet erg gevonden dat er sterk gerefereerd zou zijn naar zijn Rendez-Vous album.

Dit album moet duidelijk nog rijpen bij mij.

avatar van t1000
4,0
hahah, hoi alweer Darkzone, ook aan het proberen elke Jarre te beoordelen? hahah, 't is vaak voor mij even denken hoe ik een review schrijf, de lastigste zal die van 'Zoolook' zijn, wel een geweldig album maar moeilijk te beschrijven. Bij deze kan ik snappen dat dit album een typische 'love it or hate it' project is van Jarre, ik zelf hou van van deze upbeat techno/trance achtige nummers. Ook omdat het album begin 2000 is gemaakt voelt het als een soort nieuw begin van de eeuw aan, of een verandering van alles on ons heen, zo voelt dit album een beetje aan, als je het misschien wat vaker luistert zul je het wat meer gaan waarderen.

avatar van Darkzone
4,0
t1000 schreef:
hahah, hoi alweer Darkzone, ook aan het proberen elke Jarre te beoordelen? hahah, 't is vaak voor mij even denken hoe ik een review schrijf, de lastigste zal die van 'Zoolook' zijn, wel een geweldig album maar moeilijk te beschrijven. Bij deze kan ik snappen dat dit album een typische 'love it or hate it' project is van Jarre, ik zelf hou van van deze upbeat techno/trance achtige nummers. Ook omdat het album begin 2000 is gemaakt voelt het als een soort nieuw begin van de eeuw aan, of een verandering van alles on ons heen, zo voelt dit album een beetje aan, als je het misschien wat vaker luistert zul je het wat meer gaan waarderen.

Ik heb pas geleden de 2 album Classics boxen gekocht met 5 cd's in elke box (waar is Equinoxe?) en zo dus ook de albums leren kennen die ik niet op lp heb. Ik kreeg al een inkijkje via Planet Jarre.

Mijn eerste luisterbeurten van Cousteau, Chronologie en Metamorphoses waren tijdens mijn periode dat ik behoorlijk ziek was door corona. Dan is je beleving totaal anders dan wanneer je je weer een stuk lekkerder voel
En ook dit album is een stuk fijner dan tijdens mijn eerdere luisterbeurt. Ook een mooie opmars voor zijn Electronica albums van 15 jaar later. Ik snap de lage waardering hier niet zo.

avatar van t1000
4,0
Oh ja, die box sets op cd ken ik ook nog ja, zeker leuk om in de collectie te hebben, heb zelf ook veel van Jarre zowel op cd als LP, al moet ik zeggen dat een LP de luisterervaring op een of andere manier nog beter maakt, je zet een plaat op en na een minuut of 25 draai je hem weer om, een relaxte bezigheid en vooral met Jarre's muziek weet je welk nummer begint op kant 2, ik heb ook 'Chronologie' een top plaat en ik draai altijd het volume iets bij omdat part 4 op kant 2 begint. Ik neem aan dat ook jij wel weet dat veel Jarre albums een bepaald thema of een beroemdheid ( Cousteau bijvoorbeeld) geeft. Rendez-Vous is de Challenger ramp met de astronauten uit 1986. Chronologie gaat vooral om de theorieen van Stephen Hawkins waar 'tijd' veel een rol speelt, ook te horen in part 4 van dat album. Equinoxe gaat in mijn beleving meer over 'water en leven' en Oxygene spreekt voor zich.

2,0
Dit album pakt mij helaas niet. 2 sterren

Gast
geplaatst: vandaag om 06:47 uur

geplaatst: vandaag om 06:47 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.